Nummer zeven, het zoveelste wereldkampioenschap dat Phil Live meemaakt. In eerste instantie zou Fie niet meegaan om haar verlofdagen op te sparen om meer in de zomer te kunnen genieten. Door enkele aanpassingen op haar werk kreeg ze te horen dat er zes dagen verlof bijkwamen. Dan besloot Fie, tot grote blijdschap van Phil, dat ze toch zou meegaan naar Tábor. Bij de voorbereidingen hoorde ook het plaatsen van winterbanden op de dubbele wielen van de achteras. Als Phil buiten reed van de bandencentrale, was het bij het remmen alsof de Mh op een trilplaat stond. Terug naar de bandencentrale, waar ze wisten te vertellen dat zij daar voor niks tussen zaten. Met die complementen dan maar naar de garage in Anzegem. Daar mocht de Mh direct boven de put waar de mecanicien op het eerste zicht niks verdacht opmerkte. Bij toeval raakte hij met zijn elleboog de cardanas aan, die volledig los was. Zo was de redenering vlug gemaakt, bij het scheefzetten om de banden te wisselen waren de rollagers stuk gegaan. Twee rollagers bestellen en plaatsen. Tegen dinsdag 18u konden we de Mh gaan afhalen. Ondertussen gebeld naar Progalys om de LPG tank te vullen met propaangas daar deze beter bestendigd is tegen de barre koude in Tsjechië. Na enkele honderden meters, als Phil voor het eerst moest remmen, was het nog even erg als voordien, alles trilde en de rempedaal danste op en neer. Na een telefoon naar de garage, is Phil terug gereden om de Mh daar opnieuw achter te laten. Filip, de baas van de garage, is dan met alle wielen naar de bandencentrale geweest om deze te doen uitbalanceren, de voorste schijfremmen, die nog maar 10.000km op de teller hadden, doen afdraaien om dan tenslotte de tamboers van de achterremmen eens te bekijken. Daarbij zagen ze in de garage dat de remoliepompen iets uitliepen, deze werden dan ook vervangen. De tamboers achteraan werden in een positie gedraaid, zodat ze zo weinig mogelijk trillingen gaven. Zo was het enigszins mogelijk om er voorlopig mee naar Tsjechië te rijden. Hopelijk blijft tijdens onze uitstap alles op zijn plaats zitten

Donderdag 28 januari: Na het wakker worden, een kan koffie maken en de laatste dingen in de Mh te plaatsen, konden we om 7u55 vertrekken om na 520km aan te komen op onze eerste camperplaats in Aschaffenburg. Via Gent en een file in Antwerpen reden we naar Aken. Om 10u40 passeerden we de grens van Nederland en om 10u58 waren we reeds in Duitsland. Na een 320 Km zijn we gestopt om aan een Aral station eens te tanken en ook ons middagmaal te nuttigen. Fie had 's morgens verse broodjes gebakken, dit samen met een lekker roereitje, lekker... Na een rit met regen, sneeuw en zon waren we rond 15u op onze bestemming. Phil wilde eerst de straat naar de camperplaats niet inrijden, de straat, juist voor de brug heeft een grote hellingsgraad, na een omweg zijn we dan toch de straat ingereden. Iets verder kwamen we op de met sneeuw bedekte camperplaats. Een mooie plaats met een mooi zicht op de Main (rivier). Na eens te hebben rondgekeken zijn we op verkenning vertrokken naar de oude stad waar we snel een beenhouwerij vonden om ons middagmaal voor de dag nadien konden kopen Phil had graag enkele typisch Duitse worsten gekocht, en dat deden we dan maar (bierworst, knobelinen en sauerfleisch-worst). Na nog een ferme wandeling in de stad hebben we nog een brood gekocht. Tegen 17u20 waren we terug aan de Mh en zochten we nog uit waar we de dag nadien ons toilet en grijs water konden  lozen. Deze vonden we op een andere camperplaats een paar km verder. In de stroompalen moet je 0,50€ steken om 1kw/u daar we geen idee hadden hoelang we daarmee weg zouden kunnen, begonnen we met 2 stukken. Na twee uren waren de eenheden nog niet echt veel gezakt. Dan hebben we er maar nog 2€ bij gestoken om zeker te zijn dat we de nacht konden doorbrengen met de nodige stroom. Een fles Papillion als aperitief, voor het vervolg maakt Fie ons een lekker avondmaal klaar. Biefstuk met aardappelen en gestoofd witloof, met een pilsje en een fles wijn smaakte dit opperbest. Werner, de vriend van moederke werd vandaag geopereerd, de ganse dag speelde dit door ons hoofd. Reeds een jaar ondervond hij ongemakken. Van niet goed meer horen, slechte smaak en nu en dan eens wat evenwichtsverlies. Na een jaar van verkeerde diagnoses konden ze eindelijk vaststellen dat er een gezwel in zijn hoofd zat, dat er uit moest. Hij moest binnen om nog enkele onderzoeken te doen, de dag voordien, dan zouden ze 's morgens beginnen aan de operatie. Pas in de late namiddag, na 9u eraan te hebben gewerkt kregen we eindelijk iets concreets te horen. De operatie is geslaagd maar Werner had moeite met ademen. Met wat hulp van zuurstof lukte dit gelukkig wel. Voor ons was het eigenlijk een reis naar Tábor maar in gedachten zaten we in Jabbeke... Nog de vaat en wat tv kijken zijn we gaan slapen na de slimste mens, dit rond 22u55.
Vrijdag 29 januari: Opstaan tegen 7u30 zodat we rustig kunnen ontbijten. Een eitje met het aangekochte brood en een verse kop koffie. Tegen 9u konden we vertrekken voor nog een 510Km. Op de teller van de elektriciteit hadden we nog 215 eenheden over, onze opvolger zal er gelukkig mee zijn. Volgens de GPS was er ergens file van 35 min, dat digitaal speeltje wist ons een betere baan om de file te omzeilen en zo zouden we in het totaal 35min. winst doen. Jawadde de rappere route was een route met fel besneeuwde wegen waar we niet rapper dan 30km/u konden rijden. Gelukkig viel alles nog mee, misschien wel dank zij de winterbanden. In Würzburg konden we dan terug op de snelweg om via Nürnberg zo aan de Tsjechische grens te komen waar we ons vignet voor een week aan 250Kr konden kopen. Op een afstand van 2Km zagen we 3 ongevallen met camions. Mensen die 's nachts blijkbaar in de problemen waren gekomen door sneeuwval en gladde wegen. Tot aan Plzen hadden we nog snelweg, dan konden via de de gewone, prachtige wegen en pittoreske dorpjes tot in Tábor. Eens dicht bij het accreditatiecentrum stond Veyske ons op te wachten om ons te tonen waar we best konden parkeren. Als alle papieren in orde waren, moesten we nog enkel  de camperplaats opzoeken. Stanny, de broer van Veyske was reeds 's morgens aangekomen en had zo de tijd gehad om een mooie plaats uit te zoeken. Zo konden we onze Mh op 50m van de ingang van het parcours plaatsen. Door de sneeuw was het geen makkie om op de keggen te rijden. Misschien was de reden ook wel de winterbanden die een volledige andere grip hebben. Eens we vlak stonden, zijn we samen eens op het parcours gaan kijken en besloten ondertussen dan maar eerst te eten en dan eens een drankje te gaan zoeken. We zijn wel nog met ons vieren eerst eens gaan kijken wat ze allemaal verkochten in het Tsjechisch warenhuis Kaufland. We waren echt positief verrast dat alles er zoveel goedkoper was dan bij ons. Een broodje (pistolet) kost er bvb 0,04€ Eens terug aan de Mh bereidde Fie onze spaghetti en Phil deed ter compensatie de vaat.  Dan waren we present om een potje te gaan drinken. we hoorden dat er ergens een dancing was, de Apollo. Van dansen was er daar geen sprake maar verder een gezellige bedoening met weer een bezetting van 75% Belgen. Na een 5-tal lekkere biertjes van een halve liter Pilzener Urquell. zijn we terug naar de Mh gewandeld. Stanny en Veyske zijn nog ergens anders één gaan drinken. Ondertussen zijn Phil en Fie stilletjes tegen 23u30 onder de wol gedoken.
Zaterdag  30 januari: Opstaan om 7u zodat we ons rustig konden klaarmaken en zo tegen 9u in de perszaal konden zijn om onze kazuifel te verkrijgen, wat ons ook vlot lukte. Daar de eerste cross pas om 11u was, hadden we nog ruim de tijd om ergens een goeie plaats uit te kiezen zodat we dan vlug naar de aankomst konden komen. Rond het parcours was het spekglad en zagen we hier en daar iemand onderuit gaan. De eerste koers waren de juniores was het een gemengd podium. De uitslag was dus ook 1/Paprstka Tomas(Cz) 2/Alaphilippe Julian(F) 3/Dolfma Emiel(Nl),  waarvan het bewijs op het podium (FOTO). Tijdens de koers zijn we de Wikkes en Co nog tegen het lijf gelopen waar we direct onze eerste jenever konden proeven. Phil had een nieuwe GPS mee voor de Wikkes en zo hebben we na de koers afgesproken aan de Mh. Dus na de koers en het podium gingen we vlug naar de camperplaats waar Wikkes, Maryse en nog een koppel reeds bij Fie waren en stonden te wachten. Direct kwamen de jeneverglazen van alle kanten en moesten we ons nog haasten om wat eten in de Mh. De warme maaltijd kon wachten tot na de koers dus was een broodje meer dan genoeg. Een broodje van Tsjechische makelij met wat Tsjechische charcuterie. Halfweg de koers liepen we nog ouden bekenden tegen het lijf, "de kleinen" en "nonkel" en spraken we na de koers ook af bij de Mh. Na het podium waar 2 Polen en terug een Fransman 1/ Szczepaniak Pawel(P) 2/ Szczepaniak Kacper(P) 3/ Jouffroy Arnaud(F) (FOTO) op stonden en we spraken ook met Tim af dat hij onze batterijen zou opladen in zijn hotel. Dan konden we terug naar de Mh maar we liepen voorgenoemde terug tegen het lijf en zijn dan samen nog eerst een pint gaan drinken in een sportcafé daar ergens tussen al die appartementgebouwen. Dan naar de Mh waar we nog samen een paar pinten dronken als een vorm van aperitief. De drank had die dag dus reeds veelvuldig gevloeid en liet zich al voelen. Eerst zijn we nog naar de perszaal onze batterijen gaan afleveren en een kazuifel voor de kleinen gaan afhalen. We zijn dan allen samen nog een uurtje terug naar dat sportcafé getrokken om tegen 18u30 ieder naar zijn eigen verblijf te gaan. Fie begon dan direct met ons avondmaal te bereiden, kaasburgers met sperziebonen en aardappelpuree. Achteraf had Fie geen goesting om met een paar gasten, die al één teveel op hadden, mee te gaan naar de Apollo. Zo trok Phil met Veys en Stanny naar het café. Na een paar Gambrinus bier van de tap, besloten we om eens een stage hoger te gaan naar de dancing. Bovenaan de trap zagen we dat deze nog eens onderverdeeld was in twee, één met top-30 muziek en één met disco muziek. We betaalden als entree 60Kr (€2.4) voor beide. Veel soeps was er daar niet, vond Phil, en na een drietal pinten is die in gezelschap van Stanny terug naar de Mh gegaan en vlug in zijn bed gekropen, het was ondertussen al 23u30. Stanny daarentegen is nog zijn broer gaan vervoegen en zijn pas enkele uren later geland.
Zondag 31 januari: Daar we nog enkel tegen 9u onze opgeladen batterijen moesten gaan halen in de perszaal bij Tim konden we wat langer blijven liggen. Om 8u de koffie zetten en Fie koeken gaan halen, enkele pistolets met confituur gingen er bij Phil met een beetje moeite in. Als Veyske uit de Mh van Stanny kwam, zag hij er maar mottig uit, hij kon blijkbaar niet eten en was zo vlug klaar om de batterijen te gaan afhalen. Als we deze opgeladen terug hadden, met dank aan Tim, zijn we terug naar de camperplaats geweest om ons verder klaar te maken voor het WK van de dames. Tegen 10u35 stonden we op een veronderstelde goeie plaats om foto's te nemen, later bleek dat er veel mensen tussen twee plaatsen over en weer liepen en zo ,konden we na de eerste ronde onze zelfde plaats van de dag voordien gaan innemen. Nog voor de koers zagen we terug de Wikkes en Maryse voorbij komen. De Wikkes dacht van direct zijn flesje jenever boven te halen maar we weigerden verstandig... Na 4 ronden zijn Phil en Veyske terug naar de aankomst gegaan en Fie ondertussen terug naar de camperplaats om reeds enkele voorbereidingen te doen voor het avondeten. Fie had bij haar bezoek aan de Kaufmarkt spruiten mee gehad en die moesten dus nog gekuist en gekookt worden. Tot haar grote verbazing stond Bart Wellens met zijn camper juist achter de onze. De partytent waaronder Bart zich zou opwarmen stond tegen de Mh van Stanny. Na een "one Woman show"  van Marianne Vos konden we foto's nemen van een podium met  1/Marianne Vos (NL) 2/ Hanka Kupfernagel (D) 3/ Daphny Van Den Brand (NL)  (FOTO). Eens terug aan de Mh zijn we nog vlug eens gaan kijken naar de campers, maar nergens was er beweging te zien. Phil en Veyske vertrokken na een vlug middagmaal, die bestond uit broodjes met wat charcuterie, naar de trappen om daar eens enkele foto's te nemen. Fie zou tegen de start van de koers naar de gewone plaats komen. Na de vaat zag ze dat Bart begon met zich op te warmen en kon ze zo reeds enkele foto's nemen van Bart Wellens, Klaas Vantornout, de Zwitser Christian Heule en de Luxemburger Jempi Drucker. Zoals afgesproken zagen we elkaar dan op de voorziene plaats. Na een 5-tal ronden vertrokken Phil en Veyske terug naar de aankomst en Fie bleef nog een beetje staan om dan zoals afgesproken na de koers naar de perszaal te trekken. Stybar zoals voorzien, ijzersterk voerde zijn solonummer op en voor de Belgen was het achtervolgen geblazen zodat we tenslotte toch nog twee Belgen op het podium hadden. 1/ Zdenek Stybar (CZ) 2/ Klaas Vantornout (B) 3/ Sven Nys (B) (FOTO). Na de nodige foto's, vlug naar de perszaal waar we nog onze kazuifel moesten afgeven en afscheid nemen van de andere gekenden in de perszaal. Zonder stops zijn we naar de camperplaats gegaan, om tijdens de drukke bedoening van vertrekkende gasten, onze eerste pinten te drinken. Stanny was reeds druk in de weer om te vertrekken, hij had graag nog tot aan de grens gereden. Wij, Phil & Fie bleven tot de maandagmorgen. Na het vertrek van Veyske en Stanny hebben we nog genoten van alle drukte van campers die vertrokken en voorbijkomende goed geladen cyclocrossliefhebbers. Onze koteletten en spruiten smaakten voortreffelijk en we konden zo voor de rest een rustige avond tegemoet. Na de vaat en de opkuis lag Fie heel snel in slaap, Phil volgde kort daarop maar wel met zijn hoofd op tafel. Zo zaten we reeds om 22u30 onder de wol voor een stevige nachtrust.
Maandag 01 februari: Om 7u opstaan, koffie zetten Fie ging nog een tiental broodjes gaan halen zodat we ook 's middags konden eten  maar die ochtend aten we toch enkele eieren. Bij het naar buiten kijken zagen we dat er deze morgen niemand meer van de gemeente zorgde dat de weg langs de camperplaats, sneeuwvrij was. Bij de gedachte dat we met de Mh zo de talud moesten omhoog rijden kwam Phil zijn haar al recht, Fie daarentegen had meer vertrouwen in de winterbanden, en ze had gelijk. Alles opruimen en de ruitensproeiers opvullen met ongeveer een 5 liter product, de Mh laten van de keggen rollen en we waren vertrekkens klaar. We reden vlot van de camperplaats waar er al enkele andere campers last hadden. De helling reden we ook vlot omhoog. We hadden besloten om niet de kleine wegen tussen Tábor en Plzen te nemen maar eerst richting Praag te rijden om zo dan naar Plzen te rijden. een verschil van 72Km maar wel op veel grotere, dus beter berijdbare wegen. Door de natte wegen van zout en gesmolten sneeuw was het constant nodig de ruitensproeiers te gebruiken, zo kwam het dat opeens het reservoir leeg was en konden we niet verder dan aan het eerste station te stoppen en nog enkele bidons product bij te kopen. De wegen lagen er goed berijdbaar bij, zo kwamen we tegen 16u30 aan op onze overnachtingplaats Aschaffenburg, nadat we nog eerst naar de lozingsplaats waren gereden. Ons grijs water wilde niet uitlopen, blijkbaar was tijdens het rijden de vuilwatertank toch bevroren. De afsluiting terug dicht en een bus ruitensproeierproduct in de lavabo, hopend op een snelle ontdooiing. We hadden geen enkel stuk van 50cent meer, daarom liep Fie vlug brood halen. Ondertussen sloot Phil de elektriciteit reeds aan en waste alle vensters eens netjes met water uit de Main.  De tank van de ruitensproeien was ook bijna leeg, die werd ook opgevuld. Als we enkele muntstukken in de console hadden gestoken, kon Fie beginnen aan ons avondeten. Een lekker biefstuk met witloof en aardappelen. Ondertussen begon het weer al hevig te sneeuwen. Na de vaat nog wat tv kijken en tegen 22u30 zaten we in ons alkoof-bedje.
Dinsdag 02 februari: Opstaan rond 7u, een ontbijt met een eitje en het Duitse brood. De teller van de stroom zuil stond nog op 6, onze opvolger kan er maar gelukkig mee zijn. Alle voetstappen van de dag voordien, waren verdwenen door de stevige sneeuwval. Phil dacht dat het wegrijden van de camperplaats voor problemen zou zorgen. De mensen die er reeds geweest zijn weten waarschijnlijk wel dat, om terug op de weg te komen, de talud redelijk stijl is. Om 8u30 vertrokken we voor de laatste etappe van 520Km. De eerste kilometers waren op slechte wegen, de strooidiensten waren blijkbaar te laat uitgerukt en Aschaffenburg lag onder een wit tapijt. Eens op de snelweg was er geen probleem meer en konden we vlot huiswaarts rijden. Net voor de Nederlandse grens moesten we tanken en aten we ons laatste middagmaal in de Mh voor deze uitstap, de rest van het brood met nog wat Tsjechische hesp en Camembert. Van Tábor tot in Genk hadden we een sneeuwlandschap, eens daar voorbij was het hevige regen, een welkome afwisseling om de Mh eens wat properder te maken. In plaats van naar huis te rijden zijn we naar Jabbeke gereden, waar we om 15u45 waren. Werner had dus een operatie ondergaan en we zijn eerst naar moederke gereden om eens te zien en te horen hoe het nu gesteld was. We zijn nog blijven eten en rond 18u30 huiswaarts gereden. Bij de thuiskomst nog alles leegmaken, toilet en de koelkast uitkuisen en Fie kon beginnen met de was en de plas te doen. Tot volgende. 

Foto's