|
Beste wapenbroeders van het 5e Linie Bataljon te Soest,
Geen bijeenkomst zonder een klein speechke, ik zal het niet te lang trekken……..
Beste zandstuivers, koks, chauffeurs, tankbestuurders, pompisten, klerken, scherpschutters,
kappers…..
Allemaal van harte welkom op deze eerste bijeenkomst van de Miliciens en BV’s
(Beroepsvrijwilligers) van het 5e Linie Bataljon van de lichtingen 1977 – 1978. Het aantal inschrijvingen en de reacties die we gekregen
hebben bewijst dat deze bijeenkomst bij velen onder ons iets heeft losgemaakt … allicht heeft het iets te maken met jeugdsentiment , want beste
mensen, het is allemaal al meer dan 35 jaar geleden, een half mensenleven zeg maar…..
Het feit dat we hier staan (en dat kan in de loop
van de dag misschien lichtjes wankelen worden) heeft volgens mij dan ook te maken met drie dingen:
Een: dat we nog leven, en dat is niet evident na
meer dan 35 jaar
Twee: dat we de weg gevonden hebben naar de
Boterhoek, ook niet evident voor Antwerpenaars, Limburgers en West-Vlamingen…..
Drie: en dat is gene zever, dank zij het initiatief
en de inspanningen van één man, te weten, de weledele soldaat-milicien Philippe VANHOECKE.
Philippe, hier aan mijn zijde, had destijds de belangrijke functie van kapper, en waarom was deze
functie belangrijk, wel, hij moest proberen te voorkomen dat we rondliepen met een “coupe gazon” of een “coupe kletskop” (zoals gewenst door de
generaals) en moest integendeel proberen ervoor te zorgen dat we nog enigszins toonbaar waren voor ons lief. En dat lief , en misschien zijn dat de
dames hier aanwezig, wil ik ook van harte verwelkomen, het is zeer dapper dat jullie meegekomen zijn ……naar de restanten van een zuivere mannenwereld.
Want toen wij in het leger waren kwamen de eerste vrouwelijke beroepssoldaten, ook BOEFFERINEKES genoemd, langzaam binnen. Ik en de lichtingen hier
aanwezig hebben destijds de eerste exemplaren gezien in Turnhout (Kazerne Majoor Blairon, denk ik), dat waren toen wereldwonderen, verschijningen in
kaki. In Soest waren ze allicht niet aanwezig.
Maar dit terzijde. Belangrijker is dat deze man hier, Philippe, een tweetal jaren geleden
begonnen is met een website en een speurtocht is begonnen naar de telefoonnummers en adressen van de jongens van de Staf Cie uit de verschillende
lichtingen 77 - 78. Hij probeerde aan foto’s te komen om de mensen te identificeren maar dat is niet altijd eenvoudig wanneer op die foto’s enkel lege
flessen, rode ogen (niet van de flits) en “blote achterwerken” staan…. (goede vrienden komen……)…
Philippe heeft dit allemaal gedaan met een West Vlaams doorzettingsvermogen en hardnekkigheid die
hem siert en het was uiteindelijk de bedoeling om een bijeenkomst, DEZE bijeenkomst, te regelen met de oudgedienden van de Staf Cie van de lichtingen
1977-1978. Tussen haakjes: ik steek hier wel de speech af maar ben er pas begin februari van dit jaar een beetje bijgekomen, dus op het moment dat
het werk gedaan was, ik ben Antwerpenaar….
Nu, Philippe heeft bijna, letterlijk, 799 telefoontjes gedaan om de mensen te vinden. Hij
kreeg, vertelde hij me , s’nachts telefoon uit Canada van een gast die de bijeenkomst fantastisch vond maar helaas nu niet kon komen, misschien later….
Philippe probeerde iedereen erbij te hebben, en op het laatst begon hij mensen op te graven om er
toch bij zijn, dit allemaal om jullie maar te zeggen dat hij zich tot het uiterste heeft ingespannen om te komen tot wat we hier vandaag zien, en
wat zien we hier : een groep mannen, echte venten, stevig als Leopard tanks, met scherpe ogen geschikt voor het hanteren van FAL’s en Vignerons,
en venten met nog meer buik……spieren, dan vroeger….
Ik denk dat we daar Philippe dankbaar voor moeten zijn (hij drinkt graag Karmeliet). Maar genoeg
bloemen en kransen gegooid…….het is hier geen uitvaart…
Ik stel voor, beste vrienden, om te circuleren en opnieuw kennis te maken met de makkers van
vroeger (weliswaar in een meer versleten en afgeleefde uitvoering maar toch min of meer herkenbaar). Ik stel voor om opnieuw de verhalen te
vertellen die jullie partners, kinderen, vrienden al verschillende keren hebben gehoord, tot in den treuren toe…….
Ik heb genoeg gebabbeld: mij rest nog enkele elementen van inwendige TER ORDE af te
kondigen:
- De
welkomstdrank, een glaasje Cava, heeft iedereen al gekregen;
- Daarnaast
wacht er nog een BBQ met 5 stukken vlees (een rund, varken, schaap, kieken, een geit)… Er is ook nog een groentebuffet, pasta en koude aardappelen (en
voor de Antwerpenaars zijn dat “kaa pataaaten, he schatje…”). We gaan normaal gezien niet met honger vertrekken.
- Misschien
nog gevolgd door een ijsje, en het goede nieuws is dat ge hiervoor allemaal al betaald hebt….
- Nu,
wat de drank betreft, LAST BUT NOT LEAST, een ruim assortiment van dranken is hier aanwezig, maar niet in de prijs inbegrepen. Dat was niet te
becijferen want zijn we nog de alcoholisten van vroeger? Waarschijnlijk niet. Hopelijk heeft ook iedereen gezorgd voor een BOB of Babette, we willen
uiteraard geen ongelukken en de MP’s zijn waakzaam in deze streek. Dus voorzichtig blijven….
Ik zou zeggen, nog eens bedankt Philippe, en, beste soldaten van de Staf Cie, ten aanval!!
|
