FRANKRIJK 2008

Le Portel Brest Normandië Champagne    
           

Wie We Zijn

 

Onze Mobil

 

Onze Uitstappen

 

      België

      Frankrijk
      Italië
      Nederland

      Zwitserland

      Tsjechië
      Duitsland
      Denemarken
      Luxemburg
 

Links

 

Foto Album

 

Gastenboek

 

Home

 

Contact

 

Datum  26 juli - 02 augustus

Een woordje uitleg.
Phil was als tiener een paar maal met het gezin op bezoek geweest bij een paar familieleden in het Franse Normandië.
Fie haar grootouders waren in hun eerst jaren huwelijk op een boerderij gestart in het Franse Normandië.
De vriend van Fie haar moeder was vroeger nu en dan eens op bezoek geweest bij een neef in het Franse Normandië
Als we alles eens goed bekeken waren die plaatsen al bij al zo een 30km van elkaar verwijderd. Dus besloten we eens samen naar daar te gaan. Wel zouden Ma en Werner de eerste nachten bij zijn neef slapen en Phil & Fie met de Mh op het boerenhof waar Fie haar voorouders gewoond hadden. Dus hadden we de mensen in kwestie op de hoogte gebracht en was alles geregeld.


Zaterdag: Phil heeft in de voormiddag nog gewerkt. Rond 12u45 waren we klaar om naar Jabbeke onze medereizigers te gaan afhalen. Dus, tegen 13u35 konden we vertrekken richting Normandië. Met één sanitaire stop om 16u30 op air de service "Le Transley" Tegen 19u waren we in de omgeving van La Barre en Auche waar Werner zijn neef woonde. Langs de route zagen we "La Tortue" een restaurant café in Gisay la Coudre, daar hebben we eerst gegeten. Eerst een aperitief een ricard dan paté van het huis als hoofdgerecht warme beenhesp met bonen uit die mensen hun tuin en dan een stuk kaas en voor toetje nog een ijsje. Dit alles voor de prijs van €80 voor ons 4. Na het eten
zijn we eerst gaan zoeken naar onze camper slaapplaats "Les Bottereaux" Daar hebben we eerst de zoon van Michel en Yolande Vaillant aangesproken om te weten of er nu geen problemen waren om daar te staan. Dan zijn we Werner en ma afgezet in La Barre en Auche. Wij dan terug naar boerderij, om nog een rustige avond te hebben. Deze keer had Phil de satellietontvangst heel snel gevonden. slapen… moe…
Zondag: Na het wakker worden van het koeien geloei wat koffie gezet en daar in La Barre en Auche brood gekocht in een klein maar blijkbaar goed marcherend bakkerijtje. Nadat we ma en Werner hebben afgehaald zijn we iets verder op een rustige plaats gestopt om op ons gemak te ontbijten. Op naar Damville tegen 11u20 zijn we daar aangekomen. Op zoek gegaan naar het huis waar Phil ooit op bezoek is geweest. Blijkbaar had Phil het zich volledig anders voorgesteld en had hij zich dit stadje veel kleiner voorgesteld. Met ons viertal zijn we dan het kerkhof gaan zoeken. Daar zijn we dan met een militaire precisie tewerk gegaan om het kerkhof te doorzoeken. Bij nader inzien, lag er daar geen enkel familielid van Phil. Een beetje teleurgesteld zijn we Damville nog beter gaan verkennen en hebben ook koeken voor het avondeten gekocht. Bij een stralende zon zijn we terug vertrokken met de opdracht een mooi plaatsje te vinden om onze eerst warme maaltijd klaar te maken. En deze vonden we op een open plek tussen 2 kleine bosjes. Ma had reeds thuis enkele maaltijden klaargemaakt en in de diepvries gestoken. Op gas kunnen we zo'n dingen een 3-tal dagen in ons diepvriezertje goed houden. De eerste maaltijd was lekkere stoverij met appelmoes. De luifel uitgedraaid, tafel en stoelen buiten en een extra gasvuur.  Terwijl alles op het vuur stond hebben we een spelletje petanque gespeeld. Een rustige namiddag dus. Zoals God in Frankrijk zeggen ze dan zeker... We zijn dan eerst het kerkje in Les Bottereaux gaan bekijken en daar op het dorpspleintje hebben we onze koeken uit Damville opgegeten alvorens weer naar La Barre en Auche en vervolgens naar Les Bottereaux slaapplaats te gaan. Op onze slaapplaats vroeg Sandra (de boerin van dienst), hoe onze dag was geweest. Zo vertelden we haar over de  ontgoocheling van Phil, die zijn familie niet had gevonden. Als ze de achternaam hoorde, wist ze te vertellen dat ze iemand kende die naast een Van Hoecke woont. Nieuwe hoop?? Dat zien we morgen wel.
Maandag
: Opstaan, deze keer zonder geloei. Na koffie en ontbijt, ma en Werner opgehaald en afscheid genomen van de neef en zijn vrouw, zijn we nog eens terug naar Les bottereaux gereden om afscheid te nemen van Yolande en familie. Daarna naar Francheville. Naar het adres die we hadden gekregen van Sandra En dit op goed geluk om familie van Phil te vinden. We moesten een zekere André Van Hoecke vinden. Eerst gestopt op kerkhof in Francheville waar we zerk zagen van André Van Hoecke en Geneviève. Gelukkig zijn er in Frankrijk al velen die voor hun dood, reeds een stukje grond en een zerk kopen. De GPS kende de straat in Francheville niet. Als we op de bestemming aankwamen, stonden we op een T-weg. De redding stond aan de overkant van de weg. Een meisje met een camionette van de post, die wist ons te vertellen dat we de eerste  straat links en de derde boerderij links moesten nemen, en inderdaad. De persoon (Guy) die daar juist buiten kwam, was inderdaad een Vanhoecke. De vader van Guy, André Van Hoecke was een neef van de vader van Phil. Zijn vrouw Geneviève was afkomstig van Zwevegem en sprak nog goed Vlaams. We zijn daar héél goed ontvangen. Zoals het in Frankrijk hoort, kregen we direct een ricard geserveerd. Volgens de aanwijzingen van Geneviève zijn we daarna het kerkhof  in Condé-sur-Iton afgelopen. Zo hebben we veel graven teruggevonden van héél wat in de tijd naar Frankrijk uitgeweken familieleden van Phil. Nadat we alle graven die in aanmerking kwamen voor de stamboom hadden gefotografeerd en de datums die erop stonden afgeschreven zijn we iets gaan eten in Breteuil-sur-iton in het restaurant "Au feu de Bois" op een terras achterin waar het wel met het mooie weer een bakoven was. Na de lekkere maaltijd zijn we nog op zoek gegaan naar brood (baguettes) vlot hebben we daar een bakkerij gevonden waar ze het nodige hadden. Voor ons vertrek hadden we al bepaald om zeker naar Lisieux te gaan om eens de kathedraal en crypte te bezoeken. Zo reden we naar het centrum van Lisieux maar zaten volledig verkeerd. Eens deftig rondkijken kan een mens toch veel bijbrengen en zo hebben we tenslotte toch de kathedraal en haar crypte. bezocht. Stilletjes aan zijn we op zoek gegaan naar een camperplaats in de omgeving. In het boekje van France Passion vonden we een calvadosboer, dus richting Les Bruyeres Carré. Eerst hebben we nog een plaatsje gezocht om rustig te kunnen eten een parking gewoon langs de weg in dat dorpje, daarna naar de Calvadosboer. Deze persoon wist ons te vertellen dat wij konden overnachten op zijn appelboomhaard. We hebben  direct een fles calvados gekocht. Je kon er ook Cider confituur, een soort aperitief ,enz. kopen. Voor ma en Werner was er 500m verderop een Chambre d’hôte bij Dhr en Mvr Lasne Claude, Le Petit Val 14590 Te Moyaux. Tel. +33231636588. In een recent gebouwde villa hadden boeren op rust een kamer ingericht voor verhuur. Als we onze medereizigers hadden afgezet zijn we de camperplaats gaan bekijken. Mooi, rustig, er stonden reeds 2 andere campers. Er zijn daar wel geen voorzieningen maar voor 1 nacht is het wel te doen zonder. Alles plat zetten, schotel in aanslag en klaar om nog wat tv te kijken en de nodige energie op doen voor de volgende dag.
Dinsdag
: We waren wakker rond 7u30, na het ontbijt nog eens gaan kijken naar het winkeltje en nog een potje confituur en enkele flessen cider gekocht. We hadden daar in de omtrek ook een dierentuin gezien en wilden die gaan bezoeken. Maar eerst ma en Werner gaan halen. De mensen waar ze overnacht hadden waren heel vriendelijke gepensioneerde boeren, hun zoon reed rally's en was volgens de bekers die er stonden geen slechte. Aan de achterkant van hun woning liepen er enkele paarden. Die bleken van Brigitte Bardot te zijn. Er was een Engelsman die de dieren verzorgde om zo de laatste dagen van hun leven aangenaam te maken. Als we daar konden vertrekken zijn we naar "Le Cerza" (Hermival le Vaux) geweest. Een zoo in de streek van Lisieux. Na het bezoek waar we €15 inkom p/p hadden betaald zijn we vertrokken en een plaatsje gaan zoeken voor het middagmaal. Deze vonden we in Le Breuil en Auge. Een vuile parking op de splitsing van een weg. Dit bij gebrek aan beter, we konden er wel de luifel uittrekken en ons goed installeren om een aperitiefje te drinken. Ondertussen was ma bezig met de spaghetti Bolognaise klaar te maken. Als iedereen voldaan was en alles opgekuist hadden zijn we richting Honfleur gereden, waar we rond 15u30 aankwamen. In Honfleur kan je naast de camperplaats niet kijken. Misschien een 200 stonden er. We hadden geluk, er vertrok juist iemand niet ver van de ingang. Met €7 te betalen waren we ervan af. We hadden elektriciteit, vers water de mogelijkheid om vuil water af te laten en het toilet uit te kuisen. Dan op zoek naar een hotel voor ma en Werner. Het derde ( Hotel Le Tour ) hadden we geluk en was er nog een kamer te krijgen. Scheel van de dorst hebben we ons dan neergeploft op een terrasje om een Belgische loburg van 1/2 liter te drinken. Na ons pintje hadden we nog brood nodig voor het avondeten. Als we dit ook hadden gevonden zijn we terug naar de Mh geweest om daar op ons gemak te eten. Na eten en opruimen hebben we de valies naar het hotel gebracht en na nog een korte wandeling zijn ma en Werner gaan slapen en hebben Fie & Phil nog een terrasje gedaan. Een glaasje rode wijn voor Fie en Phil een koffie met een Calvados...€19. Moe van de drukke dag zijn we dan maar onder de wol gekropen.
Woensdag: Ontbijt gegeten, terwijl we bezig waren kwamen Ma en Werner opeens op de deur kloppen. Ze waren al uitgeboekt en waren zelf met hun valies tot aan de camperplaats gekomen. Samen zijn we dan Honfleur nog iets verder gaan verkennen. Rond het kerkje, die volledig in hout is gebouwd, is er blijkbaar iedere dag een marktje van allerhande, kant, stoffen tot en met groenten. Iets na de middag zijn we op het terras van "Le  Lutétia" een aperitiefje gaan drinken. Er waren daar ook voor €9 mossels te krijgen. We hebben dan maar met ons viertjes mossels gegeten met een lekker glaasje wijn. Rond 13u50 Zijn we van de camperplaats vertrokken, naar waar, wisten we nog niet. Via de pont de Normandië,Saint-Valery-en-Caux, zo tot in Criel-sur-Mer. Phil & Fie vonden een plaats op camping "Municipal le mont joli-bois" , ma en Werner in chambre d’hôtes Le silex Bleu met een verschrikkelijk muf geurtje eraan. De kamer was gemaakt in iets wat ooit een kotje moet zijn geweest en ver van droog te houden. Dus vandaar de geur in het kamertje.
We zijn nog eerst gaan picknicken ergens tussenin beide plaatsen. Daar stond een houten bank en tafel waar we ons "baguette" konden opeten.  Dan iedereen naar zijn slaapplaats. De zon zat nog prachtig uit, op de camping hadden we onze zeteltjes nog buitengezet om nog een dessertje te drinken. Plots kregen we bezoek, ma en Werner kwamen ook nog eens kijken en we hebben er nog één op gedronken ook, een rustige nacht tegemoet.
Donderdag: Na ons ontbijt hebben we nog alles opgeruimd, toilet leeggemaakt en zijn we ma Werner gaan halen. Ze hadden heel goed geslapen maar om van hun ontbijt te kunnen genieten hadden ze besloten het buiten op te eten. Onze laatste dag samen konden we starten om 8u45. We zijn rustig richting huiswaarts gereden  met een onderbreking in Stella plage . We hoopten daar een Stella te kunnen drinken. Richting Plage kwamen we nog de dierentuin van circus ZAVATTA tegen. Op de plage hadden we inderdaad de kans om een Stella te drinken. Op de terugweg naar de Mh zijn we nog wat bij de dieren van het circus blijven hangen. In Le portel zijn we nog gestopt om te eten in hetzelfde restaurantje van onze vorige uitstap daar. Dan maar in één trek naar Jabekke waar we ma en Werner bij hen thuis hebben afgezet rond 16u. Wij hadden nog 2 dagen verlof en zijn doorgereden naar Damme. Er stonden 3 campers waarvan de één zelfs niet "bewoond" was. op die manier is er natuurlijk rap plaats tekort. We hebben er ons toch maar naast geplaatst. en geen problemen gehad. Deze keer wel een slechte plaats om met een schotel ontvangst te hebben. Een avond en morgen zonder tv kan ook eens geen kwaad. We zijn eerst iets gaan drinken in het zonnetje op een terras. Na een wandeling om en rond Damme hebben we nog maar een terrasje gedaan maar nu om een lekker slaatje met scampi's te eten. Nog steeds was het mooi weer. 's nachts daarentegen is het water beginnen te gieten. Op zo'n momenten mag je blij zijn met een dak boven het hoofd.
Vrijdag: ’s morgen nog ontbijt genomen en rond 10u. weg richting Eeklo, we zijn daar eerst een plaats gaan reserveren en zijn dan eerst eens naar Lochristi bij  Dewaele gereden, we hadden nog wat klein materiaal nodig voor de volgende uitstap en ondertussen eens vragen of ze al iets wisten van de bestelde zijkant voor aan de luifel. Eens het nodige, konden we terug richting Eeklo. Naar gewoonte eerst alles plat zetten, schotel omhoog, alles afsluiten en een terrasje gaan doen op de markt. Opeens nogal veel politie en MUG e.d. met loeiende sirenes. Een man werd neergestoken aan winkelcentrum. 2 grote plassen bloed lagen er aan iedere kant van het centrum. Volgens het geen we daar hoorden was hij op het einde van het gebouw met een mes gestoken en weggelopen om pas een kleine 100m verder neer te vallen. Vandaar de 2 plassen. We zijn dan terug naar het trappenhuis getrokken om  op het terrasje achteraan scampi’s… alweer.. te gaan eten. Na het lekkere eten terug naar de haven om er een nachtje hopelijk droog te slapen.
Zaterdag
. Phil 's morgens naar de bakker maar die was nog in verlof. gelukkig waren ze in de winkel ernaast daar blijkbaar op voorzien en hadden ze heel lekkere koeken liggen. Tegen dat Phil terug was met de koeken had Fie lekkere koffie gemaakt. Na het ontbijt hebben we dan een ferme wandeling nog gedaan langs de haven zo langs het kanaal om via de gewone weg dan terug bij de haven te komen. Fie kreeg zin om de was en de plas te doen. Zo zijn we dan kort na de middag naar huis gereden.
Phil moest de zondag naar de ronde van Namen vertrekken om zijn collega ploegleider van de wielerploeg KSV Deerlijk-Gaverzicht te vervangen.

Foto's

 

 

  

© Phil en Fie 31/03/2016