|
Donderdag 27 januari : Phil en Fie
werken nog enkele uren in de voormiddag,
Phil stopte wel om elf uur, een uur vroeger
dan Fie en kon op die manier nog een thermos
koffie maken voor onderweg en verder ook de
laatste dingen in de Mh, die we nodig
hebben, te steken.
 Nog vlug een boterham
eten en onze resten van charcuterie in de
koelkast van de Mh steken en we konden reeds
om 12u21 vertrekken. We hadden 442 Km voor
de boeg die we volgens de GPS in 5u11min
moesten afbollen. Na nog een stop in
Luxemburg om eens onze tank met diesel te
vullen, kwamen we, op goeie wegen om 17u 37
aan op de voorziene parking. Reeds een
vijftiental campers waren er aanwezig. Phil
dacht één van de eersten te zijn en zo aan
de elektriciteit te kunnen aansluiten, die je
zes jaar geleden kon aftappen aan het kleine
gebouwtje. Op het eerste gezicht was er daar
reeds geen plaats meer, zelf waren er twee
campers die de plaats voor vier in namen.
Tja, niks aan te doen zeker… We parkeerden
ons dan maar aan de andere kant van de
parking, zetten onze Maesss vlak en sloten
direct de stroomgenerator aan. Misschien wel
voor velen een groot vraagteken, waarom na
een rit van een goeie vierhonderd kilometer
die groep aanleggen. Wel, Phil dacht, als de
batterijen niet zakken, dan hebben we steeds
wat reserve. Als dit aanlag, ging Phil eens
 op verkenning op de rest van de parking en
zag tegenaan het gebouw enkele chemische
toiletten. Fie had daarvoor een mail naar
het gemeentebestuur gestuurd en blijkbaar
hadden ze er rekening mee gehouden. Na een
beetje te zijn bekomen van de rit en na een
aperitiefje (Fie een wijntje en Phil een
Stella) bereidde Fie ons avondmaal, naar
gewoonte, spaghetti. Phil zorgde voor de
vaat en dan was het wachten tot Veyske en
Stanny toekwamen. We hadden laten weten dat
we op dezelfde plaats stonden als toen Phil
met Veyske, Lieven, alleen was geweest. We
verwachten ze tegen 23u, ze waren pas om 18u
vertrokken. Om 21u36 kregen we een bericht
dat ze in Luxemburg zaten, nog 150Km te
gaan. Fie kroop ondertussen onder de wol.
Pas om 23u30 kwamen ze op de camperplaats
aan, hun camper vlak zetten, deden ze nog
samen, voor de rest zorgde Stanny alleen.
Lieven kwam bij ons rap een whisky cola
drinken en Phil een Stella. Stanny kwam
enkele “cola’s” later ook binnen. Zo kwam
het, dat we pas om 01u15 in dromenland
verzeilden.
Vrijdag 28 januari : Phil stond om 8
uur op om naar zijn ochtendprogramma te
kijken (kidnapped). Hij zette de fluitketel
op en zette koffie. Fie bakte voor elk twee
eitjes, wat ze dan opaten met de rest van
het brood van de dag voordien.
 De ‘Langen’
zou ’s morgens langskomen om samen naar het
accreditatiecentrum te gaan om perskaart op
te halen. Maar hij stuurde een sms dat dat
pas rond 10u30 zou zijn. Dus maakten we
samen met Stanny en Lieven eerst nog een
wandeling naar het stadscentrum. De Langen
stuurde intussen een sms dat ze aan de
camper waren, zo gingen we dan terug. Rond
11 uur wandelden we dan met zijn allen naar
het accreditatiecentrum en kregen daar de
perskaarten. Even bekijken hoe enkele
renners sukkelden om op een deel van het
parcours omhoog te rijden en dat was geen
sinecure. Er was al serieuze spoorvorming en
velen geraakten gewoon al rijdende niet
boven. Terug aan de camper begon Fie met de
aardappelen te schillen voor vier personen,
we hadden voorzien, dat Stanny en Lieven
meeaten van de overheerlijke stoverij die
Phil thuis speciaal voor deze gelegenheid
had klaargemaakt. Stanny warmde de
HAK-appelmoes op in zijn camper.
 Na een
lekker middagmaal kwamen nonkelke en den
Franky terug om samen nog eens naar ’t
parcours te wandelen en naar de perszaal om
kazuifels op te halen. Dit was een beetje
voorbarig, ze konden maar de dag nadien om
9u30 afgegeven worden. Fie wandelde intussen
naar Sankt Wendel om brood te halen. Maar
daar ving ze bot, de bakkerijen waren nog
niet open. Teruggekeerd op haar stappen
kwamen dan later ook de mannen terug aan de
camper. Samen gingen ze dan nog eens
parcours gaan verkennen. Fie liep nog eens
terug om brood, met meer succes toch deze
keer. Ze kocht er een achttal broodjes voor
de morgen nadien. Daarna wandelde ze naar de
Villa Belgica, de café op het parcours. Daar
was toch al heel wat ambiance !
 Tegen 17u15
wandelden Phil en Fie dan maar weer naar de
camper om toch op tijd eens te kunnen gaan
kijken of de voorstelling toch plaatsvond
van Koksijde 2012. In het programmaboekje
stond er dat het pas de zaterdagavond was.
En gelukkig maar, dat we dat gingen
controleren, want het ging toch door deze
avond om 18 uur. We namen plaats en kregen
wat toespraken van de voorzitter van UCI, de
burgemeester van Koksijde, de burgemeester
van een gemeente verbroederd met Koksijde op
20 km van Sankt Wendel . Na de voorstelling
werden er lustig Duvels geschonken en hapjes
gebracht. Daarna wandelden we naar de camper
om de documentatie die we verkregen hadden,
daar achter te laten. We zouden nog
een pita gaan eten niet ver van de zaal waar
de Koksijde-voorstelling plaatsvond. Er werd
getwijfeld, dus gingen we maar eerst een
café binnen om nog een pint te drinken. Na
een drietal pinten gingen we toen toch nog
binnen in de pitabar, waar Phil en Fie een
durum aten en Lieven en Franky een bord met
pita, frietjes en groenten. Toen gingen we
naar de camper alwaar we snel ons omkleedden
en slapen gingen, moe van het wandelen en de
talrijke godendrankjes.
Zaterdag 29 januari :
 Wekker ging af
om 7u45. Phil kleedde zich aan om de Honda
groep aan te leggen. Hij zette intussen de
fluitketel op om weer eens van zijn lekkere
koffie te zetten. Fie stond intussen ook
maar op en dekte de tafel. Vanmorgen aten ze
dan de broodjes die Fie gisteren bij de
bakker haalde.
Dit met de Bazelse kersen
confituur voor Phil en voor Fie met Nutella.
Na het ontbijt gingen Phil en Fie samen naar
de toiletten om daarin hun chemisch toilet
te ledigen. Het was deze morgen al stukken
kouder dan vannacht. Nu nog wachten op de
‘Langen’ om naar het Mediacenter te gaan om
de kazuifel op te halen en alwaar er wat
richtlijnen zouden volgen voor de pers. Hij
bleef iets te lang weg, dus vertrokken de
gebroeders Veys met Phil dan maar om 9u15
richting parcours. De Langen kwam 5 minuten
later en liep dan maar snel achter hen aan.
Nonkelke kwam even later ook aan de camper
aan en dronk nog een kopje koffie bij Fie in
de MH om vervolgens ook richting parcours te
vertrekken. Phil kwam rond 10u20 dan maar
nog even naar de camper om zijn grote lens
te halen en alle verzamelde documenten en
startlijsten achter te laten. Fie bleef
achter in de camper. Ze gaat niet kijken
naar de juniores die om 11 uur zouden
starten, maar zal dan deze namiddag wel
meegaan naar de U23 die om 14 uur zullen
starten.
Om 12u15 kwam Phil weer aan de
mobilhome. Uitslag van de juniores 1. Venturini Clément 2. Doubey Fabien 3. Doubey
Loïc,
 een podium gevuld met Fransen. Fie had
intussen water gewarmd voor een Royco
minuutsoep. Fie dronk er 2 en had daardoor
geen honger meer. Phil verorberde een pistoleetje met kaas met ook een paar tassen
minuutsoep. Om twee uur startten de beloften
hun WK, Samen gingen we naar de perszaal om
nog de uitslag van de Juniores te halen.
Voor de koers gingen we Lieven gaan
vervoegen om enkele foto’s te kunnen nemen
aan de trappen. Na vier ronden ging Phil
richting aankomst en Fie terug naar de
camperplaats. Deze keer stonden er twee
Nederlanders en één Tsjech op het podium 1.
 Van Der Laar Lars, 2. Teunissen Mike, 3.
Hnik Karel. Na de koers dan nog naar de
perszaal waar Phil wachtte tot de mannen van
het UCI de uitslag hadden opgemaakt. Fie
vertrok ondertussen op boodschap, op zoek
naar wat eetbaars, als Phil aan de camper
kwam was enkel Stanny reeds ter plaatse. Fie
wandelde naar het centrum, maar moest Phil
gelijk geven, de meeste winkels 's zaterdags
sluiten om 13 uur. Een vriendelijke dame in
een winkelcentrum wees haar de weg naar een aldi, waar Fie 2 flessen water kocht en wat
charcuterie. Teruggekomen aan de mobilhome,
stonden intussen de 2 broers Veys en 3
mensen van VIchte met Phil een pintje te
drinken. Een misverstand, Fie moest iets te
eten meebrengen om ’s avonds te koken, maar
dacht dat ze samen met de Veyskes hun
spaghetti zouden eten. Dus haalde Fie dan
snel maar het biefstuk uit de diepvries.
Maar dit kon niet snel genoeg ontdooien, dus
aten we maar rijst met vol-au-vent uit een
bokaaltje. Dat smaakte ook. Het biefstuk zal
morgen wel dienst doen. Intussen kwam Lieven
dan een glaasje drinken in de MH. Na nog wat
glazen rode wijn en Phil nog wat pintjes,
ging Fie dan maar slapen, Phil volgde kort
na deze haar voorbeeld.
Zondag 30 januari : Na een goede
nachtrust stond Phil op om 7u30. De nacht
verliep hier op de camperplaats heel wat
rustiger. De nacht ervoor was er heel wat
lawaai geweest van dronken thuiskomers ‘waar
is da fjistje, hier is da fjistje’…. De
zwaarste pijlen waren blijkbaar vrijdagavond
al verschoten. Phil zette de koffie en Fie
bakte voor elk 2 spiegeleitjes. Met de rest
van de broodjes van de dag voordien viel dat
nog mee. Samen gingen ze dan het toilet
ledigen in de chemische toiletten op de
parking voorzien voor de bussen. Tim, ook
een amateur fotograaf stuurde een bericht om
te laten weten dat Phil zijn handschoenen
had latten liggen in de perszaal.
 Phil moest
op die manier nog voor de koers van de dames
naar de perszaal. Om 9u30 vertrok Phil dan
richting perscenter en kwam kort daarop nog
even terug om de uitslagen en ritverslagen
achter te laten in de MH. Op weg naar de
plaats waar Lieven stond, kwam Phil enkele
renners en de ploegleider van de
rennersploeg waar hij de site voor maakt,
Team Gaverzicht Matexi,
tegen en na een gezellige babbel, maakte hij
nog een foto van de bende. Eens Phil bij
Lieven toekwam, hoorde hij dat de mensen van
de security problemen maakten waar de mensen
liepen, ze waren, zoals op veel wedstrijden
weeral niet goed ingelicht of hadden de
richtlijnen niet goed begrepen. De
fotografen mochten niet meer staan, waar ze
da dag voordien, moesten staan. De koers van
de dames startte om 11u03. Na een goeie
veertig minuten wisten we dat Marianne Vos
terug wereldkampioene was. Tweede was
Compton Katherine (USA) en als derde de
Tsjechische Katerina Nash.
 Fie was
ondertussen bij de bakker, verse broodjes
gaan halen, witte broodjes kunnen in
Duitsland ook heel lekker zijn. Na de koers
ging Phil zo snel mogelijk naar de camper om
een paar van die broodjes met en sneetje
kaas te eten vergezeld van een minuut
soepje. Na de snelle hap wilde Phil terug
vertrekken naar de stek aan de trappen bij
Lieven, de ze liep weten aan Stanny dat Phil
een beetje whisky moest meenemen, hij had
dorst… Zo gezegd, zo gedaan, Samen met
Stanny vertrok hij naar het parcours en kwam
zo via een paar klims terug bij de dorstige
en maakte die gelukkig. Nog een uur wachten
tot de start van de elite, de mannen die het
moesten en zouden doen. Na 7 spannende
ronden ging Stybar er alleen vandoor en won
zo zijn tweede wereldkampioentitel op rij.
De tweede was Sven Nys en derde de verwachte
Kevin Pauwels.
 Fie was ook tijdens de koers
op het parcours gekomen en kon Simonec na
zijn val helpen om zijn fiets tot in het
rennerspark te brengen, met een bedankje van
Simonec zelf. Na de koers zouden Wikkes en Maryse, Patrick en Brigitte nog eens tot aan
de camper komen, wat ze ook deden. Phil ging
nog vlug naar de perszaal om de kazuifel
terug te brengen en de uitslagen van de
gereden koersen mee te brengen. Eens terug
aan de camper had Fie reeds de Stella vlag
weg genomen, nu ze droog was. We dronken
samen met het gezelschap nog een pintje. Na
het vertrek van Lieven en Stanny, bleven
Brigitte en Patrick nog een tijdje babbelen.
Net voor hun vertrek zag Phil een beetje
verder dat enkele jonge gasten hun luifel
uitdraaiden van de camper , maar blijkbaar
de poten om deze op te zetten, niet wisten
zitten, zo toonde Phil hoe het moest. Na wat
over en weer gebabbel wisten we dat het
gasten waren van in onze streek. Ene was
zelf de broer van een oud renner van bij KSV
Deerlijk, Alexander Maes, vers kampioen van
België ploegkoers. Die vroeg of we stroom
hadden en vroeg ook of het mogelijk was zijn
GSM een beetje op te laden, wat natuurlijk
geen probleem was. Na nog enkele pintjes
ging Fie ons avondmaal klaarmaken, biefstuk
met aardappelen en suikerbonen. Gsm terug
bezorgen en we gingen een rustige avond
tegemoet. De buren kwamen nog wat stroom
vragen, wat we dan ook met veel plezier
deden. Fie kroop rond 21u15 onder de wol
terwijl Phil nog wat van deze tekst typte en
wat tv keek. Rond 22u werd de stroomgroep
dan afgelegd en nog naar het slot van Wietse
gekeken. Nog een berichtje naar Lieven om te
weten of ze al thuis waren, ze waren frieten
aan het eten. Na Wietse ging Phil ook slapen
om 22u30.
Maandag 31 januari : De dag van ons
vertrek stonden we om 7u40 op. Phil zet de
koffie, we moeten ons niet haasten, we
hebben de volledige dag om in Stasegem te
raken. Fie warmde onze pannenkoeken op, we
aten er elk 4, zo konden we zeker weg tot de
middag. Terwijl Fie de vaat deed, nam Phil
alle buitenwerken nog op zich, de
buitenverduistering wegnemen en de keggen
uit de vervroren grond trekken. Her en der
lagen er keggen die gebroken waren of gewoon
ingevroren, achtergelaten.
 Net buiten de
camperplaats, in het zicht van onze camper,
stond er een kleine camion met een open bak,
de eigenares van deze kwam op een gegeven
moment alle vuil die de mensen er in
geworpen hadden uithalen, waaronder een bord
van het WK met de bewegwijzering naar de
pers- en vipparking, die wilde Phil wel in
zijn collectie. In een wip zat deze dus in
de Mh en waste Phil deze af om het ijs er
van te krijgen zodat de Mh binnen droog
bleef. De mat die heel het weekend buiten
lag werd in een plastiek zak gestopt en zo
waren we klaar om te vertrekken naar Bastogne. Rond 8u50 reden we weg van de
camperplaats en hadden zo een 193Km te gaan
in, volgens de GPS, 2u35. In Luxemburg
stopten we terug om te tanken op Air de
Capellen maar deze keer in een Texaco
station en goedkoper dan op de heenreis.
Zoals voorzien kwamen we iets voor 11u30 aan
op de voorziene camperplaats in Bastogne, op
de juiste plaatsen konden we niet staan, die
lagen vol met een berg sneeuw.
 We wilden wel
nog eerst onze grijswatertank lossen,
ondanks de ruitensproeier vloeistof tegen
het vervriezen, dat we er eerst hadden
ingedaan, kwam er niks uit. We hebben het
dan maar gespaard voor thuis. Op de rest van
de parking stonden er bijna geen auto’s, dus
plaatsten we ons maar op een gewone plaats.
Phil wilde nog vlug eens kijken of er daar
ergens een internet verbinding zou vrij zijn
en inderdaad, vlug eens mail controleren en
aan moedre vertellen waar we reeds waren.
Bij de wandeling richting centrum, kwamen we
een Chinees restaurant voorbij dat pas
vernieuwd was en kregen dan het idee om daar
te gaan eten. We verkenden dat toch nog
eerst de lange winkelstraat en het
marktplein om te zien of er nog iets anders
zou zijn, maar kwamen tenslotte toch terug
bij ons eerste gedacht. We stapten binnen in
het restaurant “ New Shanghai “ en aten er
een menu Indochinois à €19,50, daarvoor
kregen we; 1. Créme de nid d’hirondelles 2.
Rouleau de printemps “Nem” (kleine
loempia’s) 3. Nam Fie, canard laqué aux 5
parfums. Phil emincés de calamares saus
curry 5. Dame Blanche. Fie met ¼ rode wijn
en Phil met 2 pintjes, voor al dit betaalden
we €47.40. Dan terug de GPS ingesteld naar
huis maar zonder snelwegen, we hadden nog
alle tijd om thuis te raken en met het smog
alarm mag men toch maar 90km/u rijden langs
de snelweg. We doorkruisten wel enkele mooie
dorpen, wat men langs de snelweg niet ziet.
Zo kwamen we ook langs Les Lacs de l’Eau
d’Heure waar we vlug eens zijn gaan kijken
naar de camperplaats, mooi, maar naar het
zien kan het daar bij mooi weer, erg druk
zijn.
Zo kwamen we via Bergen, Leuze en Avelgem terug in Stasegem. Zoals gewoonlijk
haalden we alles wat er niet vast in zit,
uit de Mh. Phil zette deze ook op de keggen
zodat hij al het water kon aflaten voor de
nog steeds lage temperaturen. Het WK 2011
zat er op, in zo een koude periode zijn we
gelukkig met onze perfect geïsoleerde Maesss
camper, op naar volgende
Foto’s |
