Homepage Van Phil & Fie

Datum :	27 – 30 januari

Een vaste gewoonte eind januari, het wereldkampioenschap cyclocross. Dit jaar gewoon naar Koksijde, met de hoge dieselprijzen, zeker geen tegenslag. De eerste plannen waren om met enkelen een appartement te huren voor een weekend maar hetgeen waar Pips thuis was lag zo op een kleine 8Km van het parcours. Daardoor besloten we om terug met de Mh te gaan en een plaatsje te bespreken voor €30 voor drie dagen, mooie prijs met stroom en alle andere voorzieningen.

Vrijdag 27 januari: Zowel Fie of Phil werkten nog de vrijdagvoormiddag, maar we konden toch reeds vertrekken om 12u25 met amper 72,1Km voor de boeg. Bij ons vertrek was de zon van de partij, we hadden mooie vooruitzichten, maar eens we richting Veurne reden zagen we in de verte zwarte wolken naderen. We kregen tenslotte nog een ferme regenbui over ons heen. Om 13u40, na wat rondrijden doordat er markt was in Koksijde, vonden we toch een parkeerplaatsje en staken nog 50c in de parkeermeter om zeker geen boete te hebben. Bij het accreditatiecentrum was alle vlug in orde gebracht en konden we op zoek naar de camperplaats die voorzien was op het einde van het vliegveld. Bij onze aankomst betaalden we onze €30 en plaatsten ons in het tweede vak die voorzien was voor de degene die gereserveerd hadden. Kort vlakzetten en stroom aansluiten, klaar is kees. We konden op verkenning vertrekken, op welke manier we best naar het parcours trokken. We moesten via Koksijde dorp vertrekken maar zouden de dag nadien wel over de landingsbaan mogen gaan. Eens op het parcours, gingen we op zoek naar de perszaal om enkele startlijsten te halen, we kwamen de nonkel van Franky tegen, Franky was ook juist binnen naar de vergadering voor fotografen. Nadat deze gedaan was moest Phil nog wachten om zijn kazuifel te krijgen, ondertussen bleef Fie buiten met nonkel een babbel slaan. Met de nodige startlijsten vertrokken we terug naar de camperplaats en kregen onderweg een telefoon van Veyske en Pips dat ze in Koksijde waren, en waar wij ongeveer waren. Tien minuten later zaten we op de achterbank van Pips zijn auto op weg naar de Mh. Onderweg sloegen we de verkeerde straat in en kwamen aan een wachtpost van de luchthaven uit, de persoon van wacht zag dat we perskaarten aanhadden en liet ons door via de startbaan. Een heel stuk korter bij dan de voorgeschreven weg. Nadat we nog een nadar opzij hadden gedaan, konden we genieten van een Stella aan de Mh. Op dit moment kreeg Veys een telefoon van zijn broer dat hij op de plaats was aangekomen waar ze gingen slapen. We reden dan met ons vieren naar Oostduinkerke, naar het domein waar ook het UCI logeerde. We hielpen Stanny zijn spullen naar de kamer brengen en gingen dan allen samen iets drinken in het café die bij het domein hoort. Na een drietal pintjes was het tijd om naar de presentatie receptie van het WK van 2013 te gaan in het casino. Louisville is een stadje in Amerika, misschien wel eens de moeite om daar naar te gaan, maar, veel geld voor een wereldkampioenschap mee te maken en niet de tijd te hebben om de omgeving eens te gaan bekijken. Ook nog dat het klimaat ongeveer hetzelfde is van hier, beter verlof te nemen in beter klimaat. Op de receptie werd het parcours uitgelegd, de burgemeester van Louisville en de voorzitter van het UCI hielden een speech, ondertussen genoten we van een glaasje wijn. Nadien kregen we nog een Bourbon aangeboden en enkele hapjes, maar te weinig om de avond te overleven. We gingen dan maar vlug op zoek naar een eetgelegenheid en vonden die een straat verder op de hoek. Fie en Phil aten een steak Americain, Pips en veyske een entrecote en Stanny een steak. Nadat we dit alles binnen hadden was het meer dan tijd om te gaan slapen alhoewel het nog maar 21u was, dju hé. Eens in de Mh dronk Phil nog een pint en ging Fie slapen, Phil volgde nadat zijn pintje uit was. Zaterdag 28 januari: Na een nachtje met een droge keel met op de achtergrond de grol van de militaire stroomgroepen om de campers te voorzien van de nodige stroom. We stonden op om 8u15, Fie stak vuur onder de fluitketel, ondertussen trok Phil zijn winterplunje aan. We hadden nog net de tijd om te genieten van onze kop koffie en pannenkoeken voor ontbijt, toen Veys belde dat ze tegen 9u15 ons zouden komen halen naar de camperplaats. Ze waren er iets vlugger dan we dachten en moesten ons nog klaarmaken, daardoor werden er enkele dingen vergeten, oa Phil zijn kazuifel. We stonden met drie Maesss mobilhomes naast elkaar en nog eentje achter ons, dit gebeurt niet veel, dus moesten er nog een paar foto’s van genomen worden. We konden door onze parkeerkaarten op de parking van de pers gaan staan en op die manier vlug op het parcours komen. We deden eerst nog eens de tour van het parcours om een plaats te zoeken waar we een redelijk zicht hadden en wat foto’s konden nemen. Eerst startten de juniores waar we met onze Belgen wel de koers hielpen maken, maar geen goud konden halen, de uitslag was dan ook 1)Mathieu Van Der Poel (Ned) 2) Wout Van Aert (Bel) 3) Quentin Jauregui (Fra). Drie uur was er dan tussen de twee koersen, we gingen kijken en dachten van op de Herygers duin te gaan staan. Na een tijdje stil te staan besloot Fie iets te gaan eten in de perszaal, de rest kreeg het koud, zo gingen we nog eens wandelen en onderschepten Fie op de doorgang. Een klein uurtje voor de start kwamen we Wikkes en Maryse tegen en bleven daar een tijdje hangen. Op die manier kwamen we te laat om terug plaats te kunnen nemen op de Herygers duin en keerden dan tenslotte terug naar de plaats waar we Wikkes zagen. Daar konden we tenslotte wel nog enkele mooie beelden maken van het mooie weerwerk van Wietse Bosmans die tenslotte tweede eindigde na de overheersende Nederlander Lars Van Der Haar en voor Michiel Van der Heijden, ook een Nederlander die als derde eindigde. Nadat Phil nog de uitslagen was gaan halen in de perszaal, en nog een Babbel met nonkel en Franky, vertrokken we naar de camperplaats waar we nog een paar pintjes dronken. Tegen 18u waren we tenslotte rustig in de Mh. Phil nam de nodige voorbereidingen voor de dag nadien, terwijl Fie begon aan ons avondmaal, spaghetti. Om 20u was de vaat gedaan, voor de rest van de avond waren we op ons gemak. Terwijl Fie reeds in dromenland was, typte Phil deze tekst en genoot nog van een paar blikken Leffe van 0,5L. Om 22u45 bedtijd, morgen om 6u30 dag, vroeg dus… Zondag 29 januari: kort nacht, terug weer last van het nochtans constante geluid van de “Armee Belge” stroomgroep, vooral na een plasstop iets na 5u. De plannen waren om rond 6u30 op te staan maar het was pas 6u05 als we reeds de koffie aan het zetten waren. Ontbijten met pannenkoeken en dan wachten tot ze Phil kwamen halen. De bedoeling was van vroeg op het parcours te zijn, zodat we een plaats konden veroveren op de Herygers duin. De drie heren verwittigden dat ze vertrokken vanuit hun verblijf tegen 8u. Na nog een klein oponthoud doordat Pips zijn maag niet 100% was, reden we vlot naar de persparking en naar de plaats waar we dachten van de eerste te zijn maar dat was buiten de waard gerekend. De beste plaatsen waren reeds ingenomen en konden we op ongeveer 50m verder onze vaste stek innemen. We hadden wel het geluk nog recht voor onze neus een groot scherm te hebben. Fie bleef nog een tijdje in de Mh en ging een paar uur later op zoek naar een handtekening van Kevin Pauwels voor een klantje van Phil, wat haar ook vlot lukte. Het GSM verkeer viel op het WK volledig in het niets, soms in één keer 6 berichten van gemiste gesprekken en zelfs één bericht van “een persoon heeft je 15 maal proberen te bellen”, erg als je met iemand wil afspreken of uitleggen waar je staat en niet kan bereiken. Om 11u startten de dames met de verwachte uitslag. 1) Marianne Vos (Ned) 2) Daphny Van Den Brand (Ned) 3) Sanne Cant (Bel) verrassend mooi van onze Sanne met haar prachtige strijd voor de tweede plaats. We bleven ondanks de koude nog eens drie uur op onze plaatsen staan. Fie kon ons nog altijd niet bereiken en vond onze plaats ook niet. Net voor de koers van de elite renners begon, viel het scherm dat voor ons stond, uit. We konden dus niet op het scherm volgen hoe de Belgen de bovenhand hadden in deze koers. Niels Albert blonk boven iedereen uit Rob Peeters was ook verrassend tweede en een groot favoriet, Kevin Pauwels was derde. De vier andere deelnemende Belgen waren de eerstvolgende. Na de koers stapte Phil vlug richting perszaal in de hoop Fie tegen het lijf te lopen, wat dan ook lukte, ze vertrok namelijk met een collega naar huis om maandagmorgen te kunnen gaan werken, maar had ook nog bierbons zitten die we konden gebruiken;-). Nadat Fie was vertrokken gingen we nog een pintje drinken op het parcours, waarna Phil nog de uitslagen in de perszaal ging halen. 61.000 mensen bewogen zich door en rond Koksijde na de afloop van het WK veldrijden, wat een drukte. Gelukkig moesten we maar naar de mobilhomeparking rijden, dit ging vlot. Lieven, Stanny en Pips gingen nog eens mee tot aan de Mh en dronken nog een paar glaasjes. Na hun vertrek zorgde Phil dat het fotomateriaal in orde was, dronk nog een pintje en at ondertussen een soort jagersworst die we mee hadden van thuis. Nog de rest van de spaghetti opwarmen, een restje van gisteren, met een paar sneden brood en het avondmaal was ook verorberd. Voor de rest nog wat tv kijken, deze tekst typen en een pintje drinken om tenslotte te gaan slapen om 22u40. Maandag 30 Januari: Misschien door oververmoeidheid of eens een nachtje alleen slapen, maar Phil had een dijk van een nachtrust en werd pad om 7u25 wakker door een bericht van Fie. Goed uitgeslapen kon Phil genieten van zijn ontbijt, de rest van het brood met kersenconfituur en een verse kop koffie. Alles kon dan rustig opgeruimd worden om te vertrekken. Nog de vaat, de stroomdraad opruimen en de keggen wegnemen. Wel moest Phil nog het grijs water en toilet kunnen ledigen. Met een volle toiletcassette naar de loosplaats gaan was te ver dus, maar eens kijken bij het wegrijden. Bij het opruimen kwamen de buren buiten en overhaalden Phil om op het gras te rijden en daar het grijs water te lozen, wat hij ook deed. De meesten hadden hun water het ganse weekend gewoon laten lopen, dit was ook geen zicht, alles op het gras laten lopen kan tenslotte geen kwaad. Voor het wegrijden nog tot aan de put rijden waar het chemisch toilet kon geledigd worden en dan op weg. Eerst richting Veurne, maar Phil had geen zin de snelweg te nemen en reed dan maar naar Diksmuide en van daar naar Roeselare. Van Roeselare ging het richting Ardooie om zo via de Brugsesteenweg en de ring in Stasegem uit te komen. Het was dan 11u25, Phil parkeerde aan het schooltje rechtover ons huis om dan, als Fie thuiskwam van haar werk, deze voor de deur te parkeren. Na het middagmaal alles uithalen, verswatertank en boiler laten leeglopen daar ze vriesweer voorspellen. De rest van de namiddag vulde Phil met de Mh een ferme wasbeurt te geven, die staat dan klaar voor de volgende uitstap. Foto’s