Via het lidmaatschap van Phil bij de vereniging van oudgedienden van de vijfde linie, had hij vernomen dat er in het weekend van 1 juni een speciale bijeenkomst was gepland ter gelegenheid van het 20 jarig verdwijnen van de 5^de linie uit Soest. Phil was er graag bij geweest, maar kon door het werk pas op zaterdagmiddag vertrekken waardoor hij het bijzonderste van het gebeuren miste. Toch besloten we er heen te gaan.

Zaterdag 2 juni: Phil had een drukke voormiddag, maar Fie moest niet onderdoen, ze ging zelfs nog een paar uur werken op het bureau. Toch konden we reeds om 12u35 vertrekken vanuit Stasegem, de GPS ingesteld naar de kazerne van de vijfde linie. 4u25 rijden over 372Km. Aankomst dus voorzien tegen 17u. Met nog een plasstop en een tankbeurt onderweg reden we voorbij de kazerne en stelden vast, dat er daar niemand meer van de Belgen te zien was. Nadat we de GPS terug ingesteld hadden naar de cp dichtst bij het centrum, reden we gewoon door, zodat we eens in het centrum konden gaan zien of er daar nog oudgedienden te vinden waren. Als we aan de cp kwamen, had de GPS ons blijkbaar een andere aangewezen dan bij ons vorig bezoek, geen probleem. We zagen op de parking wel Belgische bussen staan, dus zaten we goed. Na een korte wandeling naar het centrum hoorden we rap onze taal spreken en zagen we borstzakken getooid met het kenteken van de vijfde linie. Na een korte wandeling, besloten we ons op hetzelfde terras van de “Ratskeller St. Georg” waar de Belgen zaten, een Weissbier aan te schaffen en eens onbeleefd te zijn en te luisteren of er niks was op te vangen van Phil zijn tijd. Na een tijdje kwamen er nog drie mensen op hetzelfde terras iets drinken, Phil dacht daar zijn chef te herkennen, maar durfde niet te vragen of hij het wel was. Na ons Weissbier maakten we nog een korte wandeling door het centrum en planden om maandag terug te komen. Terug aan de mh dachten we dat ze de parking toe gereden hadden, maar er was toch nog een uitweg, enkel opletten voor overhangende takken. Op naar camping Delecke-Süd waar we plaats 39 werden toegewezen. We moesten wel achteruit in ons vak rijden en dit moesten ze allemaal doen, op die manier stond iedereen gelijk.  Vlak zetten, stroom aansluiten en de schotel richten, tijd voor een aperitiefje. We stelden de stoelen en tafel buiten en genoten van de laatste zonnestralen en een fles champagne. Ondertussen stond het water op het vuur om onze spaghetti te koken, die we dan iets later ook nog buiten konden opeten. Het was dan stilletjes aan het verduisteren en te verfrissen. Door de beloofde regen op zondag, namen we bij het binnengaan ook tafel en stoelen mee, later bleek het de juiste keuze te zijn geweest. Tijdens het aperitief hadden we plots geen signaal meer van de satelliet, Phil ging dat vlug eens oplossen met de nieuwe HD decoder die hij aan TV-Vlaanderen had gekocht. Even aansluiten en posten inladen, niks, nog eens naar astra 2 richten en posten inladen, niks. Na de vaat nog een tijdje proberen en tot de conclusie komen, dat het niet werkt… Enkel nog de vrije posten zijn te ontvangen, daarvoor moeten we toch geen abonnement betalen. Fie lag snel in dromenland, terwijl Phil nog een pintje dronk en wat aan deze tekst werkte. Tegen 23u30 was het in de mh donker en stil.
Zondag 3 juni: Pas in de morgen kregen we wat lichte regen, een goeie nacht dus. Fie was kort na 8u wakker en zette de fluitketel op het vuur en ging, als ze aangekleed was, de bestelde koeken halen. Ondertussen was Phil ook uit de alkoof en zorgde ervoor dat de koffiefilter nat was met daaronder een lekker geurende kop koffie. De twee appelflappen (met krieken) en de meergranen pistolets smaakten voortreffelijk, de laatste met speculoospasta. Ondertussen was het wat harder beginnen regenen en dit bleef maar duren. We bleven dan maar in de mh, de plannen om eens rond het meer te fietsen vielen letterlijk in het water. We hielden ons dan maar bezig met patience, toch nog proberen één van de Vlaamse zenders op het scherm te krijgen, kruiswoordraadsels oplossen en deze tekst typen. Tegen de middag bleef het maar regenen, we dronken dan maar een aperitiefje, Fie een glaasje champagne en Phil een whiskycola. Een uurtje later kregen we een kleine honger en aten een blik rillettes  de canard met de twee resterende broodjes van ’s morgens. Tussen twee regenbuien vulde Phil nog een zestigtal liter water bij, terwijl Fie het toilet ging ledigen. Door de vermoeidheid van Fie zorgde Phil terug dat de vaat gedaan was, als Fie zag dat het goed was, ging ze een uurtje rusten in de alkoof, Phil typte ondertussen nog enkele woorden op de notebook. 15u15, Fie was wakker, we maakten ons klaar om eens naar Körbecke te wandelen. We wandelden via de voetgangersbrug de Möhnesee over naar de dorpskern, we schatten zo een 4km ver. Fie had ergens gelezen van een eetcafé “Zur PfefferMühle” je kan er tussen 12u en 21u doorlopend terecht voor een lekkere maaltijd, afhalen is zelfs mogelijk. Wij dronken er eerst elk een Weissbier en vroegen dan  een varkensmedaillon met asperges en Phil Zander (snoekbaars) met asperges met respectievelijk een glaasje wijn en nog een Weissbier. Voor dit alles betaalden we €48,30, zeker niet duur. Na de afrekening vertrokken we met een vaste tred terug naar de camping, we moesten zeker voor 19u30 terug zijn zodat we onze koeken voor ‘s morgens konden bestellen en dit lukte ons met nog wat overschot zelfs. Fie ging de broodjes gaan bestellen, Phil wandelde door naar de mh en zette reeds de verwarming wat hoger, zodat onze kleren konden drogen. Ook de boiler werd aangelegd, zodat we beiden nog een douche konden nemen. Op de camping was het namelijk nog een euro per zes minuten warm water, ook voor de vaat was het € 0,20 voor het warme water. Na onze douche was de dag bijna voorbij, met nog een pintje en een glas wijn sloten we onze aangename namiddag af ondanks het slechte weer. Nog wat aan deze tekst werken en wat bvn kijken, de dag was voorbij. 22u30 gingen we slapen, hopend op niet teveel regen op ons dak deze  nacht.
Maandag 4 juni: We kregen wat we gehoopt hadden, enkel tegen de morgen een beetje motregen, een rustige nacht dus. Pas om 8u10 kwamen we vanonder het donsdeken, Phil zorgde voor de koffie terwijl Fie de koeken ging halen. Het was onze laatste dag, ondertussen werden er al enkele dingen in orde gebracht voor de rit. Fie zorgde dat we gebakken eitjes hadden om de dag te starten. Na het ontbijt volgden de gewone werken voor het vertrek, maar ook nog vlug het toilet ledigen. Ons grijs water konden we daar op het eerste zicht niet kwijt, we vertrokken dus zonder ledigen. We stelden de GPS is naar de cp van Soest waar we het jaar voordien gestaan hadden, iets verder van het centrum, daar staat er een zuil, die niet werkt, we konden er juist langs rijden om op die manier ons grijs water in het luik voor chemisch toilet te laten wegstromen, netjes opgelost dus. Dan maar terug naar de cp van de dag voordien, waar we ons gewoon in het midden van de lege parking plaatsten en terug de grijswaterkraan open vlak boven een rioolput, de rest kon er dan rustig uitlopen. Nog enkele foto’s nemen en richting centrum waar het redelijk druk was voor een gewone werkdag. Voor een maandagvoormiddag waren ook bijna alle winkels open, zelfs enkele klassieke muziekanten stonden op de hoek te spelen. We wandelden dwars door de winkelstraat richting station en van daaruit richting vijfde linie, wel met GPS, Phil zag niet echt herkenningspunten van vroeger. Eens aan de vijfde Linie keerden we via een andere weg terug naar het centrum. Eens daar hadden we honger en dorst, we dachten van zo een broodje met beenham te eten zoals ons vorig bezoek, maar de hesp moest nog een uur op het vuur staan. We zochten dan maar verder en trokken binnen “Lamaeng Brasserie” waar we ons elk een Weissbier bestelden en ondertussen de spijskaart bestudeerden. We bestelden tenslotte elk een pizza, Fie een Athena en Phil een Tigris, Phil dronk nog een tweede Weissbiertje. Om dit alles goed te laten verteren, trokken we naar de wallen om zo eens rond Soest te wandelen zodat we nog enkele van de overgebleven torens zagen. Fie zag het nog zitten om voor onze rit huiswaarts een ijsje te gaan eten in het “Eiscafe Venezia”. Daar liet Fie voor haar een ijslasagne klaarmaken en bestelde voor Phil een ijsje met krieken, deze kreeg dus 1 balletje ijs met 6 krieken en smaken dat het deed ;-). Terwijl we genoten van ons ijsje was er nog een wolkbreuk, gelukkig zaten we ongeveer in het midden van de enorme parasol en bleven op die manier mooi droog. Nog een korte wandeling naar de Mh en we konden vertrekken naar huis. Het was dan reeds 16u30. De GPS instellen naar huis, zo een 367Km te gaan. Rond Dortmund hadden we nog een dik half uur vertraging, de rest verliep vlot. We stopten nog aan het Texaco station in Beerse om vlug nog de laatste pistolets van ’s morgens op te eten met een blik everzwijnpaté, zo konden we weg voor die dag. Door de file was de brandstof iets verder gezet dan gepland, we moesten nog stoppen in Kalken om te tanken. De GPS gaf ook 14 minuten vertraging tussen Deinze en Waregem, we reden de snelweg af in Kruishoutem enkele honderden meters voor de file. De rest reden we af via de gewone wegen en parkeerden zo onze vakantiewoning tegen 21u55 voor de deur. Natte kleren, verduistering en schoenen uithalen, koelkast legen en we konden terug beginnen plannen voor onze volgende uitstap.

Foto’s