Van oud naar nieuw, ieder jaar komt het terug en ieder jaar genieten wij daarvan in onze knusse vakantiewoning op wielen. Dit jaar waren we eens op zoek naar iets anders dan de laatste jaren, wel gewoon een camperplaats maar niet St Valery/s/somme. We besloten pas de dag voor ons vertrek dat we eens gingen proberen in Boulogne sur mer, maar namen ook een optie op Le Portel en Equihem plage. Als dit niet lukte zagen we dan wel…

Dinsdag 31 december: Phil werkte tot 11u, Fie tot 12u. Vlug iets eten en nog enkele kleinigheden in de Mh steken en tegen 13u waren we op weg. Veel verkeer hadden we niet en kwamen zoals voorzien aan bij de cp omstreeks 14u45, de 157 KM zaten er op. We reden bijna tot op het einde en plaatsten ons net na een Engelsman. Als de Mh vlak stond ging Phil nog eens rondkijken en zag een veel betere plaats, met zicht op zee. Het waaide wel goed, maar het zicht was tenminste mooi. We zagen regelmatig mannen op de camperplaats rondrijden, blijkbaar op zoek naar de “liefde”, dit lazen we op het internet. Vlak zetten en ons klaarmaken om op zoek te gaan naar enkele schelpdieren die onze avond perfect zouden maken. We kochten een paar broden en vonden tenslotte l’ecaillier, weliswaar een viswinkel waar alle mooie, lekkere dingen lagen te blinken. Het begon wat te verduisteren, we trokken terug naar de cp. We genoten eerst van de gebakken st. jakobsschelpen met een glaasje Vonkelwijn. Voor de rest hadden we nog krabbenpoten, kreeftenruggen, diepzee garnalen en langoustines, dit met een van de broden. Fie deed nog de vaat, Phil liep in de regen tot aan de vuilbakken, zodat we geen “fruit de mer” geur in de Mh zouden hebben. Nu en dan een regenbui of windstoot kon Fie niet wakker houden, tegen 21U15 lag ze al in dromenland, maar het duurde maar een half uurtje. Basic Instinct2 kon ze wakker houden tot middernacht. In tegenstelling tot Phil, die regelmatig begon te knikkebollen. Dus na de film en middernacht lagen we nogal snel in dromenland. Happy New Year.
Woensdag 01 januari: Niet echt rustig door de wind, maar toch goed uitgerust was Fie voor het eerst dit jaar, de eerste uit bed en zette koffie, wat een luxe. Na enkele slokken verse koffie, bereidde ze onze ontbijteitjes “sunny site up”. Nog de vaat en we konden nog eens naar het centrum wandelen. Veel wind, heel veel wind, maar we plooiden niet en trokken zoals voorzien op wandel. We gingen op zoek naar een bakkerij die open was en mayonaise en we vonden wat we zochten. Aan Nausicaa zagen we dat ze voor de komende nacht 9 beaufort verwachtten, twijfel dus om daar te blijven. De zee was heel onstuimig, mooi om te zien, maar zag er zo gevaarlijk uit. Tegen 12u30 waren we terug op de cp, we overlegden eerst of we zouden blijven of rustigere oorden opzoeken. We bleven, maar Phil legde wel de stroomgroep aan, zo moesten we ons geen problemen maken in de elektriciteit. We aten iets later gebakken aardappelen met charcuterie en ijsbergsla. Door de wind moesten we wel de schotelantenne platleggen, we namen geen risico van schade. Door regen en wind zagen we het niet zitten om nog buiten te gaan en keken de ganse namiddag naar afleveringen van Band of Brothers, een serie van in 2002 over de tweede wereldoorlog, echt prachtig. Tegen 19u de stroomgroep afleggen om nadien de rest van onze schelpdieren op te eten als avondmaal. Samen de vaat en alles op zijn plaats steken. Door de wind keken we achteraf naar nog een paar afleveringen van de serie. Ondanks het slechte weer met al zijn nevengeluiden in de camper, begonnen we moe te worden en gingen om 23u slapen.
Donderdag 02 januari: O what a night, wind en nog eens wind met als variatie een bui. Als we wakker kwamen, maakten we direct plannen om ergens anders te gaan zoeken, maar toch eerst koffie zetten. Tijdens ons ontbijt waren de plannen om naar Watten te rijden, een cp juist naast St. Omer. Als we bijna klaar waren voor vertrek, begon het op te klaren, plots zagen we alle wolken verdwijnen en besloten we de Mh te draaien en ter plaatse te blijven. Net toen we ons gedraaid hadden, kwam er een ontvanger van de gemeente ons € 5,25 vragen voor onze overnachting, hij vroeg wel niet hoe lang we daar al stonden, op die manier stonden we er twee nachten gratis. Het zicht was mooi en we maakten tenminste iedere dag een mooie wandeling, wat we dan ook direct deden. Ondertussen deden we onze boodschappen in de Carrefour. We kochten er kaas, een box wijn, een pur porc en smeerboter, zo konden we terug een dag verder. Fie moest naar het toilet, we dronken iets in “La popote” een eet en drinkgelegenheid in hetzelfde winkelcentrum waar de Carrefour was, we dronken er beiden een Trippel Karmeliet. Op de terugweg naar de cp kregen we nog een bui op onze donder, maar voor de rest was het echt genieten van een regenboog en de warme zonnestralen. We gingen nu wel eens tot aan de vuurtoren waar er enkele vissers probeerden iets aan de haak te slaan. Op de cp hadden we nieuwe buren, Belgen. De mannelijke helft kwam naar onze Mh om te weten hoe en waar we betaald hadden, na mijn uitleg was hij terug weg. Fie begon onze spaghetti klaar te maken terwijl Phil het toilet ging ledigen. Na een aperitiefje aten en genoten we van de spaghetti, voor de rest van de namiddag deden we het rustig aan. We keken nog naar de laatste twee afleveringen van Band Of Brothers, na de eerste deed Phil nog eens de stroomgroep draaien dat we met deze zeker zouden toekomen tot de dag nadien. Jammer genoeg was het de laatste aflevering, maar er was nog een dvd met extra’s. Na het laatste deel deden we samen de vaat, nadien was er niet teveel wind meer en keken we nog eens via de schotel naar tv. Nadien was het genieten van onze kaasschotel met een glaasje rode wijn. Na het avondeten en Thuis op één haalde Phil de stroomgroep binnen en lieten we de schotel terug plat. Tot omstreeks 22u10 keken we naar de extra dvd en gingen dan moe en voldaan slapen.
Vrijdag 03 januari: Pfff, terug wind, maar daar hadden we iets minder last van door de Mh te draaien, maar water gieten, de eerste “bui” duurde een uur. Uit de eerste slaap getrokken worden, is nooit plezant, maar dan nog heel de tijd buien, man man, we hebben nog betere vakantienachten gekend. Of we ons dan toch moesten verplaatst hebben, gaan we nooit weten. Fie was er terug de eerste uit maar Phil volgde op haar hielen, het was toch 7u50 geworden.

We kleedden ons direct aan en begonnen alles klaar te maken voor vertrek, we zouden naar St.-Omer rijden. Na het grijs water lozen waren we op weg, terug met een mooie zon, ne mens zou doodvallen hé. Onderweg dacht Phil plots aan de plaats waarvan Fie haar neven hadden gesproken. We wisten dat het iets van Block was en dicht bij “La Coupole”, meer niet. Fie stuurde een bericht naar één van de neven en binnen de minuut wisten we dat het “Le Blockhaus” in Eperlecques was, wij daarheen. Veel volk zagen we er niet, we hadden geluk, dachten we. Toen we binnen gingen, werden we kort van commentaar voorzien, niet open, ze waren aan het wachten op een groep Spanjaarden die binnen waren. Het museum is blijkbaar gesloten van1/12 tot 28/02. We reden dan maar naar St.-Omer. Een mooi ritje langs de gekanaliseerde AA rivier. Toen we het centrum wilden inrijden, stonden we plots voor een brugje van maar 3m hoog, we namen het risico niet en keerden op onze stappen terug. We hadden over het hoofd gezien dat, wie hoger is dan 3m gewoon door een sense unic mag rijden, het was maar een vijftig meter. Nu de parking, we draaiden een tijdje rond en vonden tenslotte een plaats langs een technische school. We zagen eigenlijk het centrum van waar we stonden, goed dus. We slenterden door de smalle straten en kwamen aan de abdij Saint-Bertin ruïne en aan enkele kerken, voor de Kathedraal moesten we wat zoeken, we zagen de toren niet door de smalle straten met hoge huizen, maar tenslotte lukte het toch. Na ons uitgebreid bezoek gingen we naar de markt om wat te drinken. Phil had geen zin in een uitgebreid middagmaal, we besloten om naar een Mc Donalds te zoeken. We dronken in een prachtig café waar ze waarschijnlijk een 50-tal Belgische bieren hadden, een trippel Karmeliet van ’t vat, lekker dus. We moesten dan tot over Hazebrouck rijden om een Mc Donalds te vinden, maar het smaakte. Lang gewone wegen verliep alles vlot tot we Kuurne naderden aan het shopping center, file door de solden jagers. Boven op de file kregen we nog een halve wolkbreuk over ons, gelukkig is onze vakantiewoning waterdicht. Thuis konden we de Mh op zijn plaats parkeren en alles uithalen wat er niet meer in hoorde. Na de was en de plas zal hij terug klaarstaan voor de volgende uitstap.

Foto’s