|
Datum : |
18 - 20 mei |
|
Pinsteren, terug
een verlengd weekend in zicht. Op Phil zijn
agenda stond er de herdenking van de
veldslag in Kwatrecht. Een 57-tal soldaten
van de 5de linie verloren daar
hun leven in een harde veldslag, zie
site van de 5de Linie.
Waar we zouden gaan na de plechtigheid,
zouden we pas de zaterdag beslissen, het was
al heel de tijd slecht weer, zo wachtten we
af, waar het droog zou zijn. Phil werd nog
gevraagd om foto’s te nemen op de
herdenking, Fie kon ook vanuit een andere
zijde beelden vast leggen. |
|
Zaterdag 18
mei Stasegem – Kwatrecht – Rijsbergen:
Fie ging nog een paar uur. Na nog een beetje
het huis zijn beurt te hebben gegeven en de
Mh klaar gemaakt, stond alles klaar tegen
dat Phil thuis kwam na zijn taak op zaterdag
voormiddag.
We vertrokken richting Wetteren
omstreeks 13u en tegen 13u45 waren we ter
plaatse, zelf de eersten ter plaatse. We
vonden een plaatsje op de parking voor een
fabriek waar ze op zaterdag niet werkten. De
plechtigheid begon pas om 15u15 dus deden we
eerst nog een korte wandeling. Eerst
passeerden we langs het schooltje waar er na
de plechtigheid een receptie was om zo langs
de grote weg en via een steegje terug aan de
kerk te komen. Daar zagen we reeds enkele
mannen in kledij van toen toekomen. Terug
via de kerk naar het schooltje waar we
Hubert tegen kwamen en zo wat richtlijnen
kregen welke beelden hij zeker wilde hebben.
Met een kleine vertraging begon de
plechtigheid, alles en iedereen was
aanwezig. Een detachement van de bevrijding
5de linie vanuit Leopoldsburg
maar ook veel hoger geplaatste officieren
van verschillende eenheden, vaandeldragers
van die eenheden, het bestuur van Wetteren,
en veel sympathisanten. Zo een plechtigheden
moet iedereen eens gezien en gehoord hebben,
men staat er nog eens bij stil…
Voor de
receptie gingen we nog eerst de genomen
beelden op een stick te zetten zodat de
webmaster van de website vijfde linie deze
direct kon meenemen. Nadat we nog wat
dronken en een babbel sloegen op de
receptie, namen we afscheid en stelden de
GPS in naar Rijsbergen naar camping “’t Breeschots Akkertje” Een goeie 109Km en een
1u20 rijden, een korte rit en toch in een
ander land overnachten :-D. Om de camping op
te geraken is het niet evident, ze kunnen
het beter aanduiden. Misschien willen ze de
Belgen toch een dom etiket op kleven. Nadat
Fie €20 was gaan betalen, kwam de baas de
slagboom omhoog doen, we konden ons op de
tweede weide plaatsen waar we wilden, er
waren reeds een caravan en VW busje
aanwezig. We plaatsten ons langs de bomen en
merkten pas later op, dat we geen tv gingen
kunnen ontvangen, geen probleem voor één
nacht. Nadat we de stroom hadden aangesloten
en een aperitief hadden gedronken, genoten
we van een lekkere kop aspergesoep met brood
en een paar soorten paté, de vaat bleef
staan tot de dag nadien. We keken eens naar
een tweetal dvd’s die we mee hadden gebracht
van Polen vanuit de winkeltjes in Auschwitz,
meer documentaires dan film, maar het vult
de avond, ondertussen typte Phil ook wat van
deze tekst. Gaan slapen deden we rond 23u.
Slaapwel.
Zondag 19 mei Rijsbergen – Delft:
Wakker worden met de
natuur, prachtig, maar wel vroeg. Phil
stapte een verdieping lager omstreeks 6u40,
de zon piepte al via de dakluiken naar
binnen, zouden we toch nog geluk hebben met
het weer? Het was pas 7u20 als we reeds onze
pannenkoeken binnen hadden, dit met een
lekkere kop koffie. Nog de vaat en de rest
opruimen en we konden vertrekken naar het
verste punt van ons weekend. Via de ring
rond Antwerpen en de ring rond Rotterdam
kwamen de aan bij de camping “Delftse Hout”.
We werden heel vriendelijk ontvangen, dit
integendeel van hetgeen we hadden gelezen op
campercontact.be. We kregen de keuze tussen
plaats 126 en 135, onze keuze viel op 135
juist op een hoek, altijd een iets ruimere
plaats. Voor we binnen reden, gingen we gaan
betalen, €33, niet goedkoop, maar wel een
oerdegelijke camping, men vindt er alles wat
nodig is. Vlak zetten was niet nodig, enkel
stroom aansluiten en we konden vertrekken op
verkenning naar het centrum. We liepen op
GPS, zo waren we zeker de goeie weg uit te
gaan.
Het centrum was zoals we dachten, heel
prachtig, overal waterloopjes, een soort
reien, jammer was wel, dat we her en der
fietsen in het water zagen liggen, misschien
vinden ze dat prachtig in Nederland, maar
het is geen zicht. Na een ferme wandeling
langs de grachten en marktjes besloten we
een pint te gaan drinken en belandden op het
terras van “De oude Jan”. We bestelden alle
twee een Paulaner Weissbier en genoten met
volle teugen van deze. We besloten terug
naar de camping te wandelen om daar iets in
het restaurant te gaan eten. Eens terug op
de camping, stelden we vast dat deze maar
open was tussen 16u en 21u, wij terug naar
het centrum. Daar vonden we nog een tafeltje
vrij op het terras van “Willem van Oranje”
Fie at er een hamburger en Phil Calamares
met frietjes en dronken elk een La Chouffe.
We hadden lekker gegeten en deden dit nog
wat rapper verteren met nog een wandeling
door de stad. Op de markt waren er ook nog
diverse optredens en een stand van
elektrische Go-Karts. Jammer genoeg was de
zon stilletjes het pleit aan het verliezen
tegen de wolken, zo gingen we dan terug naar
de camping om nog wat buiten te kunnen
uitrusten. Na een klein uurtje werd het echt
te koud, we keken nog naar de aankomst van
een rit in de ronde van Italië. Nadien deden
we nog een toer rond het meer net achter de
camping. Daar waren enkelen aan het vissen
maar vooral waren er her en der
buitenlanders aan het bbq’en, iets wat we
gelukkig bij ons minder zien. Na een ferme
wandeling kwamen we terug op de camping, het
was dan juist 19u. tijd voor het nieuws.
Daarna gingen we eten in het restaurant op
de camping, deze zat vol dus moesten we een
beetje wachten, we namen plaats aan de toog
en dronken er een Palm. Er kwamen na een
tijdje nog een koppel naast ons zitten, het
waren ook West-Vlamingen, van Veurne. Na een
aangename babbel, werden we onze tafel
aangewezen. We bestelden nog een Palm, Fie
Baskische kip en Phil Spareribs, voor
dessert nog een ijsje. We konden weg voor de
rest van de avond, vlug onze nachtkledij
aan, voor Phil nog een slaapmutsje en Fie
lag bijna direct in dromenland. Phil typte
nog tot iets na 23u aan deze tekst en ging
dan ook slapen.
Maandag 20 mei Delft – Stasegem:
Vroeg wakker, het had een beetje geregend,
maar er vielen nu en dan zwaardere druppels
uit de boom op het dak. Phil is al geen
vaste slaper, enkele lichte geluiden is al
genoeg om voor de rest van de ochtend wakker
te liggen. Op die manier was het terug nog
maar iets na 7u als de fluitketel op het
vuur stond. Fie hield het uit tot 8u15 en
kleedde zich aan. Samen gingen we tot aan de
sanitaire blok en terwijl Phil het toilet
ledigde ging Fie door naar de shop om onze
ontbijtkoeken. Ze kwam terug met een drietal
pistolets met zaadjes er op, twee croissants
en twee chocoladekoeken, met deze konden we
er terug tegen voor enkele uren. Na het
ontbijt ging Fie een douche nemen, ze had
graag haar kapsel in orde gehad, weer een
werkje voor Phil die ondertussen de vaat
voor zijn rekening nam. Nadien nog een brushing op Fie’s haar, de grote werken
zaten er op voor vandaag. De meeste campers
waren reeds weg als we om 10u30 van onze
plaats wegreden. We wilden nog het grijs
water lozen en hadden pech, net voor ons had
er een andere het zelfde idee, maar moest
ook nog zijn toilet ledigen. Op die manier
verloren we zo een tien minuten. We stelden
de GPS in zonder snelwegen, 265Km, maar wel
een kleine zes uur rijden, we zagen het
volledig zitten. Nog eerst op zoek naar een
benzinestation dat we redelijk snel vonden
net voor de tweede hoofdstad van het land.
Rond Rotterdam was er een afslag afgesloten,
zo reden we volledig de verkeerde kant op en
moesten nogmaals opnieuw beginnen aan de
ring rond Rotterdam. De tweede keer lieten
we ons niet meer vangen en volgden we de
aangegeven opleiding. Phil denkt dat de
meeste mensen bij de eerste passage toch
verkeerd eindigen. Rond die stad is het een
echte spinnenweb. Voor de rest verliep het
vlot, enkel hadden we niks meer mee op te
eten, we gingen tenslotte op zoek naar een
broodautomaat maar vonden toch nog een
bakker die open was. Fie kocht er pistolets
die we zouden opeten met eieren, maar deze
keer vonden we geen aangename plaats om dit
te doen. Toen besloot Fie om een pistolet te
eten met wat boter om toch maar de honger te
stillen, het was toen wel al bijna 15u. Bij
het eerste rond punt reden we een straatje
in en vonden een geschikte plaats, eieren
werden er niet meer gebakken, enkel zo een
blik boterhamworst werd opengedaan, en het
smaakte. We waren toen nog een dikke honderd
Km van huis en een kleine 2 uur te rijden.
De rest bolden we af op rustige wegen,
buiten de baan tussen Deinze en Waregem
waren iets drukker. Eens thuis waren we snel
klaar en reeds in gedachten bij onze
volgende uitstap.
Foto’s |
|
|
|