Zaterdag 15 april : Stasegem – Ranville.
Trip 412,4Km – 5u28 rijden - 10,9L verbruik.
Phil had mooi op tijd gedaan in het kapsalon
en Fie met de kuis, we konden reeds om 12u25
vertrekken. We moesten wel via Kortrijk naar
de snelweg door de wielerwedstrijd in
Stasegem. Net vertrokken, bij het eerste
rond punt, hadden we pech. We waren vergeten
de vochtvreter uit te halen en deze viel van
het aanrecht. Het “water” , een gelachtig
iets, spatte in het rond.
Gelukkig kon Phil
rap parkeren en samen ruimden we het zoveel
mogelijk op en zetten onze weg verder.
Onderweg hadden we nergens vertraging, maar
een goeie 400Km zonder tolwegen bol je niet
zo snel af, we deden er tenslotte net geen
5u30 over. Ons middagmaal namen we onderweg,
broodjes met roerei en préparé. Fie ging het
onthaal van camping Des Capucines in
Ranville binnen en betaalde er €40 voor twee
nachten en nog €4 voor wifi. We konden
kiezen, maar de dame verwees ons naar een
drietal plaatsen speciaal voor campers, onze
Mobil II was er niet tevreden mee en wilde
op de aangewezen plaats geen satelliet
ontvangst aanvaarden en hij had gelijk
J.
We reden dan maar naar een andere plaats en
hadden direct ontvangst en stonden ook
direct vlak, beter kon niet. Enkel nog
stroom aansluiten en we waren klaar, ware
het niet dat er nog het een en ander viel op
te kuisen. Met wat warm water en dreft was
de klus snel geklaard. We deden dan nog een
korte verkenning op de camping. Fie begon
aan ons avondeten, Phil schilde enkel de
aardappelen. Na onze orloff met suikerbonen
en aardappelen gingen we samen de vaat doen
in de heel nette sanitaire blok, alsook de
toiletten en douches waren kraaknet. Na de
vaat restte er nog enkel wat tv kijken en
deze tekst typen, we gingen slapen omstreeks
23u30
Zondag 16 april : Ranville
Wat een rustige camping, enkel wakker
worden door het geluid van lokkende vogel.
In mei leggen die namelijk allemaal een ei…
Om 7u30 stond de waterkoker aan om koffie te
zetten, Phil at als ontbijt een paar
boterkoeken en Fie nog een broodje met
roerei. Omstreeks 9u30 vertrokken we, nadat
we de familie nog een hoogdag wensten, naar
het militair kerkhof van Ranville. Eerst
gingen we nog eens naar het dorpskerkhof
waar er ook nog een goeie 40 gesneuvelden
lagen en ook een kort bezoek aan de kerk
zelf waar ook een gedenkplaat van Brigade
Piron hangt. De enige Belg die op het
kerkhof ligt,
Edouard GERARD,
bezochten
we ook nog eens.
Rechtover het kerkhof staat
er ook een toren waar er een gedenkplaat van
Brigade Piron is aan gevestigd. Na ons
bezoek aan het
militair kerkhof
gingen we op zoek naar de Carrefour om
enkele inkopen te doen. Deze gingen we nog
in de Mobil II steken en vertrokken toen
naar de Pegasus brug. Bij ons vorig bezoek
hadden we het museum niet gezien, dit deden
we dus nu. Na een goeie wandeling, kwamen we
aan het Museum Memoriaal Pegasus en
betaalden er 15 euro inkom. De mensen achter
de balie speken daar zelfs een woordje
Nederlands en waren heel uitgebreid met hun
uitleg, waarvoor dank. Het bezoek is echt de
moeite waard, er wordt zelfs een film in het
Nederlands afgespeeld. In het winkeltje vond
Phil nog een drietal gadgets die iets te
maken hadden met Willy’s jeeps. Na ons
bezoek was het iets na de middag en hadden
we dorst. We vonden een vrij tafeltje op het
terras van ”Les 3 Planeurs” en bestelden ons
een Kapittel, Phil een 50cl en Fie een 25cl.
Na deze vertrokken we terug naar de camping,
bij onze aankomst hadden we reeds onze
tienduizend stappen. Na een snelle aperitief
was onze spaghetti klaar, nadien deden we
samen de vaat in het sanitair blok.
Ondertussen stond de tv reeds op de
uitzending van de Amstel Gold race. Fie ging
op een 14-tal Km van de aankomst een vlugge
nap doen, maar kwam net te laat terg kijken
om Philippe Gilbert op grandioze manier de
koers te zien winnen. We besloten om nog
eens op zoek te gaan naar het centrum van
Ranville, maar belandden toch terug aan de
kerk. Daar wandelden we door en kwamen toch
nog enkel mooie bezienswaardigheden tegen
waaronder een heel mooi kasteel. Dankzij de
goeie oriëntering van Fie kwamen we terug
aan de camping uit. We haalden de zetels uit
om nog een beetje van de zon te genieten.
Omstreeks 19u ging Phil een douche nemen, na
deze stak hij de zetels terug op hun plaats
en gingen we binnen, eens de zon weg, koelt
het snel af. De plannen voor de dag nadien
werden eens overlegd. We aten nog onze
baguette met sesamzaad op die we aankochten
bij de bakker aan de Carrefour en dan was
onze actieve dag voorbij. Nog wat tv kijken
en wat aan deze tekst werken vervolledigden
de tweede dag van onze uitstap. We gingen
onder de wol omstreeks 23u10.
Maandag 17 april: Ranville – Caen –
Graye-sur-mer. Trip 40,7Km - Verbruik 11,7L
- Rijden 0u56.
Zonder wekker toch wakker om 7u40.
Koffie zetten, een kop drinken, opfrissen en
kleden, toilet ledigen en stroomdraad
oprollen. Nog enkele dingen terug op hun
plaats steken in de kasten en we konden
tegen 8u30 vertrekken naar Caen. Iets voor
9u reden we reeds de cp aan het museum in
Caen op en vonden direct een plaats en
konden we naar het Memorial de Caen.
We
waren het tweede koppel die het gebouw
binnen gingen. We betaalden voor onze inkom
€ 48,60 inkom met audio, later ondervonden
we dat de audio niet echt voldeed aan wat we
verwachtten. Soms waren de verhalen veel
langer dan hetgeen er te zien/lezen was.
Maar, het is natuurlijk meer dan de moeite
om het te bezoeken. Na het museum daalden we
nog af naar de bunker, die eigenlijk een
beetje te mooi is hersteld om een bunker
voor te stellen. De aanpalende tuinen zijn
dan wel de moeite om eens door te wandelen.
We kochten er ons nog een belegd broodje, zo
hadden we ons middagmaal binnen. We waren er
in het totaal een 3u30 binnen. Kort na ons
vertrek zagen we iets verder een Carrefour
en ging Fie enkele inkopen doen. We stelden
de GPS in naar de Canadia Scottish camping
in Graye-sur-Mer in, maar reden nog eerst
eens langs een camping in Courselles sur mer,
maar die deden maar open om 14u en er was
niemand te zien. Toen we op onze eerste
keuze aankwamen was deze, maar open om 15u,
maar de gerante kwam direct buiten en liet
ons oprijden, wat een verschil. Deze camping
beviel ons direct, nadat we vlak stonden en
de stroom was aangesloten haalden we de
zetels buiten en genoten van het stralende
zonnetje. Tegen 15u ging Fie dan betalen,
een heel vriendelijke ontvangst en amper
€14,90 voor een nacht. Ons eerste gedacht
was gewoon rustig van de zon en de rust te
genieten, de camping was namelijk de eerste
dag in 2017 open en het was er nog rustig.
Tenslotte besloten we om toch eens op het
strand te gaan wandelen tot Phil een
monument zag staan. Het een volgde het ander
op en na overleg gingen we toch het Juno
Beach center binnen. Een mooi modern opgevat
museum die ook heel open staat voor
kinderen. Alles draait om de Canadezen bij
de landing / bevrijding. Ook het monument in
Vimi komt er veel te pas. Wat ook nieuw was
voor ons, was dat je een aangezicht op
enkele nakomelingen van mensen die er in ’44
bij waren. We waren binnen gegaan omstreeks
16u en liepen er een dik leerzaam uur in
rond. Onderweg hadden we aan de overkant van
Seulles hadden we kraampjes zien staan en
dachten dat er een markt was, Fie wilde er
nog naartoe. Toen we naderden zagen we dat
het viskraampjes waren. We zagen het wel
zitten om enkele hapjes voor bij het
aperitief te kopen, maar scampi’s of iets
dergelijks verkopen ze hier niet. We zochten
dan maar naar een plaats op een terras die
we ook direct vonden. Toen we er al
uitdrogingsverschijnselen vertoonden zonder
dat we de ober al hadden gezien, vertrokken
we dan weer terug naar de camping. Daar
hadden we wel nog iets koel zitten, een fles
Crémant de Bourgogne waar we dan ook van
genoten in de heerlijke zon. Fie besloot na
een tijdje de aardappelen te schillen zodat
we onze varkenstongen in tomatensaus konden
opeten. Toen Fie de aardappelen op het vuur
ging zetten, waste ze deze nog eens extra
met dreft, gelukkig zag ze direct de fout in
en konden we nog onze petatten redden van de
vuilbak. Gelukkig hadden we nog een lekker
avondmaal, dit met een lekker glaasje wijn.
Samen gingen we de vaat doen in het sanitair
blok, de rest van de avond vulden we met tv
kijken en deze tekst typen. We gingen slapen
omstreeks 23u20.
Dinsdag 18 april: Graye-sur-mer – Moyaux
– Bourth. Trip 292,4Km - Verbruik
10,3L - Rijden 4u36
Wakker om 7u45, Phil zette de koffie. De
voorlaatste dag van onze korte vakantie. We
waren afgesproken met de familie in Bourth,
maar de plannen waren om eerst via de
calvados boer in Moyaux te rijden. We
vertrokken van de camping omstreeks 9u32.
Net voor Caen, in Mathieu, stopten we nog om
te tanken. Toen we Grainville-Langannerie
voorbij reden zag Fie een Pools kerkhof. Er
stond een enorm mooi monument voor de 650
gesneuvelde Polen. De begraafplaats viel ook
op door zijn netheid, we zagen toen hoe het
kwam, er was iemand bezig met de boorden van
het graf af te doen met een haagschaar, echt
handwerk dus. Alles verliep vlot tot Phil
na een 150Km besefte dat er iets niet
klopte. De GPS was normaal ingesteld om van
ons vertrekpunt naar Moyaux en dan door te
rijden naar Bourth, maar dat ding had de
punten omgedraaid.
Nadat we de GPS opnieuw
hadden ingesteld, moesten we nog eens een
kleine 70Km. rijden om aan de calvados boer
uit te komen. In plaats van na 84Km daar te
zijn, waren we er nu maar na 214,6Km. Toen
we de cp opreden, zagen we niks anders dan
campers, we schatten een dertigtal. We
parkeerden ons dan maar op de parking
voordat we de cp opreden. Vlug eens gaan
kijken naar het winkeltje, daar hadden we
terug pech, na ons ommetje van 130Km.
stonden we nu aan een gesloten deur. Het was
middag, we aten ter plaatse onze baguette,
plots zagen we een tweetal auto’s aankomen.
Fie stapte uit en ging eens luisteren bij
een heer die er was toegekomen met een auto
waarop reclame van de calvadosboer stond.
Die wist te vertellen, dat hij de mensen van
de vele campers een rondleiding op het
bedrijf moest geven. Zo wisten we dat het
winkeltje dat normaal in het laagseizoen
niet open is in de namiddag, nu wel open
was, we hadden tenslotte toch nog geluk. We
gingen direct naar de winkel en deden er
onze inkopen en deden uiteindelijk nog de
laatste 70 kilometers terug naar Bourth. We
hadden afgesproken om eens te telefoneren
naar de familie als we naderden, wat we dan
ook deden, maar we kregen geen antwoord.
Maar toen we ons parkeerden voor de poort
zagen we Louis toch aan de andere kant van
de boomhaard afkomen om ons binnen te laten
rijden. Het was een aangenaam terugzien, bij
een drankje konden we alle nieuwtjes van
beide zijden vertellen. De broer van
Christine, Guy, hadden we enkele jaren niet
meer gezien door een familiekwestie, maar
deze werd nu verwacht om 18u30. Dit was
terug een heel aangenaam terugzien en toen
was het tijd voor het aperitief, als
voorgerecht volgde er toast met foie gras,
het hoofdgerecht Lotte en als dessert een
homemade kriekentaart. Met het nodige vocht
waren we terug meer dan voldaan. Het was
reeds 22u45 toen we terug in onze koude
Mobil II kwamen. We waren namelijk de
verwarming vergeten aan te leggen, maar met
de verwarming op 4 was het snel terug op
temperatuur. Fie ging direct slapen, Phil
keek nog wat tv een volgde haar een kwartier
later.
Woensdag 19 april : Bourth – Stasegem.
Trip 429,2Km - Verbruik 10,8L - Rijden 6u57
Phil was wakker om 7u15 en zette de
koffie. Fie bleef nog een tijdje liggen. We
waren afgesproken om tussen 8u30 en 9u om te
gaan ontbijten bij Louis. Christine moest
gaan werken dus, we werden bediend van de
baas des huizes. We moeten eerlijk zijn,
buiten dat Christine reeds enkele km had
gereden om voor vers brood en croissants te
zorgen. Louis had mooi de tafel gedekt en
zorgde ook voor de koffie. Na het ontbijt,
bleven we nog kort babbelen, toen was het
tijd om afscheid te nemen en te vertrekken.
We hadden bijna alles reeds opgeruimd voor
we gingen ontbijten, nog enkel de keggen
wegstoppen en we waren op weg. De GPS was
ingesteld naar Thiepval, Phil had het
monument nog graag eens gezien na de
restauratie. Zo reden we richting België nog
eens langs andere rustige wegen. Onze eerste
stop was in Picquigny aan een Carrefour om
een brood en wat charcuterie te kopen, het
was toen al bijna 13u. Door het vele eten en
drinken de dag voordien, hadden we alle twee
geen honger en knabbelden beiden een sneetje
droog brood om de maag wat rust te gunnen.
In Thiepval gingen we enkel naar het
monument en kerkhof kijken, maar echt
zichtbaar waren de restauraties niet, enkel
wat naamplaten zagen er nieuwer uit. We
verlieten Thiepval omstreeks 14u15, de GPS
stuurde ons nu echt langs smalle straten. We
treurden niet, zo zagen we onderweg nog een
paar ander Cemetery’s waarvan volgende :
De rest van de rit verliep vlot en rond 16u30
reden we België binnen, een dik half uur
waren we thuis.
Kilometerstand 38.633Km., Trip 1175Km.,
Verbruik 10.92L., Reistijd 17u57.
Foto’s |