|
Dinsdag 31 juli: Stasegem – Francheville
387,6Km., Verbruik 10L., Reistijd 5u20
Phil was reeds in verlof en Fie stopte op de
middag, zo konden we tegen 12u25 met
54.427Km op de teller en een kleine 400Km
voor de boeg vertrekken naar Francheville,
de nieuwe woonplaats van Christine, Louis en
hun dochter Laura. De GPS was ingesteld
zonder tolwegen en gelukkig verliep alles
vlot en om 17u20 parkeerden we onze Mobil II
voor twee nachten op hun erf. We werden
zoals altijd met open armen ontvangen en
kregen direct iets fris aangeboden.
Christine moest nog naar de kiné,
ondertussen genoten we van de rust dewelke
de geweldige omgeving ons gaf. Onze eerste
dag moesten we nog niet werken, dus was het
alweer eten en drinken geblazen. Aperitief
met de nodige hapjes, als voorgerecht
diverse soorten charcuterie gevolgd door
chipolata en merguezes, opgevolgd door de
typische kaasschotel en nadien nog een keuze
uit een vijftal soorten ijs. Na nog een
natje gingen we slapen omstreeks 23u.
Woensdag 01 augustus: Francheville
Phil was wakker om 7u en zette koffie in
afwachting dat er leven in de brouwerij
kwam. Iets later was Louis de was aan het
ophangen, Christine haar verlof was gedaan
en moest gaan werken. Zo had ze gezorgd voor
croissants en chocolade koeken. Na het
ontbijt vertrokken we met Louis naar Bourth.
Daar konden we inderdaad nog veel helpen met
de verhuis. Veel zat al in kartons, maar
sommige kasten zaten nog vol. Ze hadden
namelijk gedacht dat de verkoop van het huis
wel enkele maanden zou duren, maar na drie
weken was het reeds verkocht, een geluk bij
een ongeluk natuurlijk. We verhuisden in de
voormiddag 1 volledige remorque en legden al
veel klaar voor de déchetterie
(containerpark). Bij aankomst in
Francheville wachtten we op Christine, zodat
we wisten waar alle kartons moesten staan,
ondertussen was het tijd voor het aperitief.
Laura had ondertussen een kip in de oven
klaargemaakt en sneed een augurk en bereidde
wat sperziebonen voor het voorgerecht.
Nadien de kip, kaas en een gebakje. Na dit
alles konden we er terug tegen om wat te
gaan werken. Nadat de remorque was geledigd,
vertrokken we naar het front. We stouwden de
aanhangwagen vol met dingen voor het
containerpark. We reden naar Evreux, waar
alles nog gratis kan gestort worden, zelfs
de verantwoordelijke kwam ons een handje
helpen. Fie ging nog een oude radio een
verdieping lager in een container gooien, en
viel ook nog op haar knieën, gelukkig was
amputatie niet nodig. Eens terug in Bourth
laadden we de remorque nog eens vol met
kartons en nam Phil reeds enkele lusters af.
Louis is namelijk een held als het iets te
maken heeft met elektriciteit. Nadat alles
terug was gelost in Francheville, was het
terug etenstijd. Voor het voorgerecht pasten
we, het hoofdgerecht was kotelet of
brochette op de BBQ met nadien terug de
kazen en het ijs. Na nog wat gepalaver
gingen we terug slapen omstreeks 23u.
Donderdag 02 augustus: Francheville
Phil was terug wakker om 7u en zette de
koffie. Fie volgde als deze klaar was zodat
we terug konden gaan ontbijten bij Louis en
genieten van een lekkere croissant. Na het
ontbijt trokken we terug naar Bourth zodat
we nog een ritje konden maken met de
remorque. Phil maakte nog eerst werk van de
rest van de lusters. De rest was alles
klaarzetten voor het containerpark, de oud
ijzerhandelaar en nog de laatste remorque
vullen. Tegen de middag reden we terug naar
Francheville voor het middagmaal. Deze keer
kregen we wat groenten als voorgerecht en
als hoofdgerecht een varkenstukje van de
rug, sappig en enorm lekker. Na de kaas
kregen we nog een pasteitje. Eens alles was
uitgeladen vertrokken we terug naar Bourth
en stelden nu de remorque in de garage.
Louis reed dan met de tractor en
containertje naar het huis waar we alles
voor het containerpark en oud ijzerhandelaar
konden laden en terug naar de garage
brengen. Toen zat ons avontuur “Francheville
– Bourth” erop. We waren moe, maar trots op
al het werk dat we hadden verwezenlijkt in
die twee dagen. Het was onze laatste avond
en we moesten gaan eten bij Guy, de broer
van Christine die nu rechtover hun nieuwe
huis woont. Daar was het weer Vlaamse
kermis, champagne met als hapje toast met
zelfgemaakte tonijnsla. Het voorgerecht was
gerookte zalm, nadien fondue als
hoofdgerecht daarna de traditionele kaas en
als dessert een zelf gebakken appeltaart.
Dit alles met de nodige drank. Omstreeks 23u
konden we gaan slapen.
Vrijdag 03 augustus: Francheville –
Angers
241,3Km., Verbruik 9,4L – Reistijd 4u03
Deze keer was het 7u45 toen we wakker
werden, een heel goeie nacht dus. Nadat de
koffie klaar was, stelden we nu al enkele
dingen terug op hun vaste plaats. Na het
ontbijt kwamen Christine en Guy ons nog
uitwuiven, we konden omstreeks 9u05
vertrekken van Francheville richting Angers.
Een goeie 4u rijden zonder snelwegen, zalig
om op rustige wegen te kunnen rijden de
vakantiedagen. Enkel als de Fransen ergens
een “route Barrée” hebben, zit je met de GPS
in de soep. Dan stuurt deze u langs heel
kleine wegen, dewelke soms zijn afgesloten.
Enkel door volharding en stalen zenuwen raak
je door zulke situaties. Net voor onze
bestemming gingen we nog tanken, iets
duurder dan in België. We kwamen mooi op het
voorgestelde uur aan op camping “ Lac de
Maine”, Fie ging ons aanmelden bij de
receptie en betaalde €62 voor twee nachten.
We konden zelf kiezen waar we ons plaatsten
en kozen voor plaats 104, daar hadden we
schotelontvangst en stonden op de middag in
de schaduw van een boom. Eens geïnstalleerd,
konden we op verkenning op de camping en
gingen ondertussen ook nog wat uitleg vragen
om met de bus in het centrum te komen. We
kregen een degelijke uitleg en ook een kaart
met een plan voor alle bussen. Zonder
middagmaal trokken we dan met de bus naar
het centrum met de hoop daar een warenhuisje
of iets te vinden. Tegen we eraan kwamen,
waren we bijna gekookt en zochten een
terrasje in de schaduw. We vonden dit bij
“Duplex” en bestelden er ons beiden een
Stella, deze was snel uitgedroogd, we
trokken verder. We stelden sygic in naar een
Carrefour en kwamen onderweg een
broodjeszaak tegen, daar aten we elk een
dubbel kippenbroodje met een san pelegrino.
Zo was onze honger gestild en konden we
verder op zoek naar de Carrefour. We kochten
er wat charcuterie, sla en confituur. Dan
moesten we terug naar de bus, maar we waren
iets verder dan we dachten. In een
temperatuur die over de 34°C ging was het
een echte geseling om de wandeling naar de
bushalte te overbruggen. Op de bus zelf was
het ook gloeiend heet en we hadden het dan
nog verkeerd voor en stapten twee haltes te
vroeg af. Eens terug op de camping was het
eerste werk wat opfrissen en onze dorst
lessen. We besloten niet veel meer werk aan
het eten te doen en aten nog een baguette
met de aangekochte charcuterie. Na de vaat
was het heel rustig op plaats 104, we keken
nog wat naar de sterren, maar werden
aangevallen door de muggen en gingen zo
tegen 23u30 binnen in een veel te hete
camper. Om te kunnen slapen waren we
gelukkig moe genoeg. Tot morgen.
Zaterdag 04 augustus: Angers
Om 7u45 was Phil wakker, al bij al nog goed
kunnen slapen, na de koffie was Fie ook van
de partij en ging ze een baguette halen in
de bar, zonder bestellen kon ze toch nog 1
bemachtigen. Na het ontbijt en de vaat
gingen we na overleg en vóór het warmste van
de dag, naar het winkelcentrum enkele
kilometers verderop. Eerst deden we nog wat
voorbereidingen voor ons avondeten, eieren
en aardappelen koken, zodat deze al konden
afkoelen. Na de fikse wandeling van een
goeie 3Km vonden we de winkel waarnaar we op
zoek waren. De security aan de ingang
verzegelde onze rugzak, zodat we veilig
konden gaan winkelen. We genoten in de
winkel van de koele omgeving, we bekeken
meer dan we nodig hadden om zo wat langer te
kunnen blijven. De wandeling naar de camping
verliep terug in een veel warmere omgeving
dan als op de wandeling er naartoe. De
sperziebonen die we meehadden, kookten we
nog eerst en aten dan nog een broodmaaltijd
voor we om 14u de bus moesten halen om op
tijd bij Cointreau te zijn. Fie had de
vertegenwoordiger van Cointreau een bericht
gestuurd met de vraag of we in de namiddag
de distillerie konden gaan bezoeken, we
mochten er om 15u zijn. Om 13u30 vertrokken
we naar de bushalte en hadden een beetje
tijd over. We waren goed op tijd en waren
zonder veel show welkom. De rondleiding
duurde een dik uur en de degustatie duurde
nog eens een dik half uur. Ondertussen kwam
de “gids” eens vragen aan Fie hoe ze in
contact met Cointreau staat, na een kort
woordje uitleg wisten ze wie ze was, zelfs
de persoon die de degustatie voorstelde gaf
ons speciale aandacht. Na de rondleiding en
degustatie werden we een geschenk aangeboden
door de zaak waar Fie echt van aangedaan
was. Toen we buiten kwamen, waren we juist
op tijd om de bus naar de camping te halen.
Na een rit van 40 minuten en een wandeling
van 500 meter waren we op de camping. We
verfristen ons vlug wat en dronken er een
grote Pepsi Max met veel ijsblokken om ons
innerlijk vlug af te koelen. Phil begon
eindelijk wat aan deze tekst te werken en
moest nu en dan foto’s en de tijdlijn
bekijken om wat gegevens terug te halen.
Terwijl Phil ging douchen, stelde Fie ons
avondmaal op tafel, zodat we direct konden
eten. Na de vaat typte Phil verder aan de
tekst en zorgden we ervoor dat we niet
teveel stekende muggen rond ons hadden met
een citronellakaars en een spiraal die moet
aangestoken worden. Deze langzaam smeult, we
hadden die ooit gekocht in een soort
actionwinkel tijdens een van onze
uitstappen. We gingen binnen omstreeks
middernacht en probeerden te slapen.
Zondag 05 augustus: Angers – Pornic
145,3Km., Verbruik 8,7L., Reistijd 2u23.
We sliepen net iets langer, het was 7u55
toen Phil begon aan de koffie. Tegen dat
deze klaar was, was Fie ook al volledig
klaar en ging ze de bestelde baguettes
halen. Na het ontbijt was de vaat snel
gedaan en begonnen we ons klaar te maken
voor vertrek. Phil kuiste nog de ruiten van
de cabine, Fie zorgde ervoor dat de sporen
van de sluikstorter (hondenpoep) opgeruimd
waren op onze plaats. Zo konden we reeds om
9u20 naar de loosplaats rijden, ons grijs
water en het toilet ledigen. De GPS gaf
141Km aan, maar door een déviation rond
Nantes hadden we enkele kilometers meer,
tegen dat we op de bestemming waren. Het was
11u40 toen we voor de poort van camping “Le
Pastisseau” stonden, waar Fie ons ging
aanmelden. Ze waren daar nog niet zeker dat
de aangewezen plaats 101 zou vrij zijn, je
mag er blijkbaar blijven tot het middaguur.
We betaalden voor 1 nacht wel €46,20, de
plaats was vrij, zo konden we direct onze
plaats innemen. In de receptie wisten ze ook
te vertellen dat het te voet een dikke 2,5Km
naar het centrum was. Nadat we waren
geïnstalleerd, vertrokken we direct op
verkenning. Fie had het blijkbaar mis
verstaan, zo vertrokken we langs de
verkeerde kant. Gelukkig had Phil het snel
door, we draaiden ons om en kwamen na een
500m terug voorbij de camping. Het was
middag en de zon deed meer dan haar werk,
eens in het centrum zochten we een terras
met wat schaduw en besloten in het
restaurant “Coeur & Crème” ook te eten. Als
aperitief dronken we een Maes pils, nadien
bestelden we een suggestie van de chef, een
brochette met St Jacobsschelpen en Gamba’s,
dit met een half litertje roséwijn. Het
smaakte voortreffelijk, maar door het
draaien van de zon, kwam Phil al snel in
beeld. Na het eten rekenden we af en gingen
op wandel naar de kust. De oude haven is
wondermooi, maar de jachthaven daarentegen
heeft een echt chaotische indruk. Iets
verder kwamen we dan toch aan een strandje,
maar ook o zo druk. We hadden op de
wandeling al enkele keren een stop genomen
om wat te bekomen van de hitte. We besloten
dan maar om terug naar het centrum te
wandelen en nog iets te gaan drinken. Overal
was het onmogelijk de zon te vermijden, we
gingen dan maar binnen in “Café Du Port”. We
hadden grote dorst, we bestelden een fles
spuitwater van 75cl met voor Phil wat menthe,
die lekkere groene siroop. Nadat we wat
bekomen waren, trokken we terug van waar we
kwamen. Langs het Stadspark hetwelke nog in
aanleg is, maar waarin al wel heel mooie
Koi’s zwemmen, langs het ‘Canal de Haute
Perche” om zo terug aan de camping te komen.
Het zweet liep langs ons… nadat we wat
afgedroogd waren, genoten we van een grote
extra koele Pepsi Max, het was toen al 18u.
We deden het een uurtje heel rustig aan tot
Fie iets voor 19u ging douchen. Toen ze
terug was, ging ze eens de mails van haar
werk bekijken, ondertussen typte Phil nog
wat aan deze tekst. Het was 20u en nog niks
afgekoeld toen Phil ging douchen, bij zijn
terugkomst stond het avondmaal klaar. Daarna
nog samen de vaat, zodat we de rest van de
avond konden bekomen van de zware, hete
namiddag. We gingen pas binnen omstreeks
23u15.
Maandag 06 augustus: Pornic – La
Roche-Bernard – Vannes – Port-Louis
180,6Km., Verbruik 9,9L., Reistijd 2u58
Tegen 8u stond de koffie klaar en ging
Fie de bestelde baguettes halen. Phil had de
verswatertank reeds opgevuld. Onze
verplaatsing was normaal maar 68Km. Dus
deden we het rustig aan en vertrokken om
10u10 richting La Roche-Bernard. Na een
25min. rijden, zagen we in Pontchateau een
Leclerc waar Fie onze inkopen ging doen. De
GPS stuurde ons langs smalle straatjes naar
het centrum van La Roche-Bernard en ging ons
een smal straatje doen afdalen om naar de
camping te gaan, Phil zag dit niet zitten en
we reden door. Fie zocht vlug nog een andere
bestemming en kwam uit bij camping Flower
camping “Le Conleau” in Vannes. Toen we de
camping opreden en Fie naar de receptie ging
zag Phil dat de dame achter de balie al
lachte. Heel onbeleefd wist ze te vertellen
dat de camping volzet was. Dan maar direct
naar Port-Louis, daar reden we naartoe met
als doel eens van daaruit naar Lorient te
varen en de Duitse bunkers waar de U-boten
werden hersteld te gaan bezoeken. We reden
eerst naar de camping municipal, maar alles
was daar volzet. Net daarnaast is er een
camperplaats, we gingen daar eens kijken en
zagen dat er nog plaatsen vrij waren. Phil
ging snel onze Mobil II halen en ja voor €11
konden we er al 24uur staan. Bij het
binnenrijden was de camper die aan het lozen
was, niet van plan te vertrekken en ging op
de ruime plaats staan, maar we konden er nog
naast. Phil had die mensen plaats gelaten om
hun luifel te kunnen uitdraaien, maar zelf
hadden we te weinig plaats om dit te doen.
Na een casse-croute gingen we vertrekken op
wandeling, maar zagen een postertje over een
tentoonstelling in de bunker net achter de
cp, we gingen deze bezoeken. We hoorden van
een vriendelijke dame het volledige verhaal
van de 68 mensen van de streek, dewelke
gefusilleerd werden door de Duitsers net
voor de schietstand van de citadel is
gebombardeerd. Niet groots opgevat, wel mooi
en aandoenlijk. We trokken nadien naar het
centrum, waar er in de Chapelle Saint-Pierre
nog een tentoonstelling was over de
geschiedenis van de naam Port-Louis, beiden
waren gratis. Toen gingen we eens kijken
naar de cp waar we enkele jaren geleden
hadden gestaan, waar alles gratis was, maar
nu ook betalend, deze stond ook stampvol.
Het was terug heet en Phil dacht een Stella
te gaan drinken, we hadden pech, het café
was een B&B geworden. Dan maar richting de
haven, op het terras van een café in de
muren van de vesten, dronken we er beiden
een Affligem biertje. Via de citadelle
gingen we terug naar de cp en zagen dat er
op een graspark nu een mogelijkheid was om
daar met de camper te staan. Toen we eens
naar de inrit gingen kijken, zagen we dat
het €7 was zonder enige service, hoe gaan de
meesten dat daar achterlaten. Wij terug naar
de camping, het was reeds 18u40, tijd voor
een aperitief. De zon was ondertussen langs
de kant van de deur komen piepen en de
luifel kon die niet stoppen, we schoven met
alles wat achteruit, zodat we terug schaduw
hadden. Phil probeerde met het driehoekig
schaduwdoek toch een systeem uit te dokteren
om deze aan de zijde van de luifel te
monteren en het lukte. Zo konden we dan
rustig beginnen aan ons avondeten, Fie
verzorgde de groenten, terwijl Phil de
chipolata’s en varkenslapjes bakte op de
BBQ. De koelkast haalde het terug niet op
van de warmte, zo dronken we dan maar een
glaasje rosé met een ijsblokje erin. Na de
vaat “genoten” we nog wat van de tierende
meeuwen en gingen tegen 22u30 naar binnen en
zaten vlug onder de wol.
Dinsdag 7 augustus: Port-Louis
Ze hadden ons verteld dat de meeuwen terug
van de partij waren omstreeks 5u. en het was
zo. Phil bleef toch liggen tot 7u30 en zette
de koffie. Eens deze klaar was, ging hij
buiten wat aan deze tekst werken, drie
koppen koffie later volgde Fie. Er was meer
wind en ook meer wolken. Toen we eens naar
de voorspellingen keken was het stukken
minder dan de dag voordien. We waren er eens
niet rouwig om, een frissere dag is altijd
welkom. We vertrokken omstreeks 10u15, er
was namelijk een defilé door de stad met
Bretoense muziek en dansers en twee piper
bands, een Schotse en een Ierse. Ze startten
tenslotte maar om 11u, maar we hadden al
kunnen genieten van de muziek en dans die ze
opvoerden tijdens het wachten. Na het
starten hielden de drie groepen rekening met
elkaar, ze speelden elk op toer hun ding en
stopten zo om de 100 meter om de eersten
terug hun muziek te laten spelen en hun dans
te demonstreren. Wij gingen nog vlug eens
naar de winkelstraat om een baguette te
kopen. Terwijl Fie in de winkel was, kwamen
de drie groepen daar ook nog eens voorbij.
Het was bijna middag, we gingen met de
baguette terug naar de Mobil II om direct
terug te vertrekken, daar we smeerboter
vergeten waren. In de plaatselijke Vival
kochten we de boter en sneetjes kaas, die we
ook terug brachten en besloten ter plaatse
te blijven en ons middagmaal te gebruiken.
Met de aangekochte baguette en de
charcuterie die we nog hadden, konden we er
terug tegen tot het avondmaal. Tegen 13u30
vertrokken we dan naar de Citadel om de
musea eens te gaan bezoeken. We besloten het
gegidst bezoek van het “Compagnie des Indes”
te doen, maar het gedeelte van de Marine
deden we terwijl we wachtten op de gids. We
hadden bijna drie kwartier voor de toer
begon. We hadden een goed besluit genomen
een gids te nemen, we kregen een leerrijke
rondgang van een pittige dame. Na de twee
musea verkenden we nog de rest van de
Citadel en gingen we nog eens het centrum
binnen, daar waren reeds velen bezig met hun
kraam op te zetten voor de avondmarkt. We
hadden dorst en gingen op het terras van een
PMU een Affligem drinken en deden een babbel
met een lokale man die naast ons zat. Die
wist te vertellen dat we in september moeten
terug gaan, dit is te overwegen in de
volgende jaren. We verkenden nog eens de
volledige markt om dan terug naar de cp te
gaan. Fie bereidde ons een lekkere Cointreau
Fizz en een toastje met foie gras (nu we nog
kunnen). Phil moest het windscherm plaatsen
om makkelijk onze maaltijd te kunnen bakken.
Phil bakte kippenbouten en terug enkele
varkenslapjes, met de rest van de groenten
en brood hadden we nog maar eens een lekker
avondmaal. Samen deden we nog de vaat en
genoten nog van het laatste mooie weer. Na
de vaat ruimde Phil stoelen, tafel,
windscherm en luifel op, ze beloofden ons
namelijk regen. Eens binnen en nog wat tv te
hebben gekeken, wat voor het eerst was
tijdens de vakantie, gingen we om 22u
slapen.
Woensdag 8 augustus: Port-Louis
Een rustige nacht, maar om 5u. waren de
meeuwen er terug. Phil hield het nog vol tot
7u45 en zette toen de koffie. Fie hield het
nog bijna een uur langer vol, Na het ontbijt
maakten we ons klaar om met de boot naar
Lorient te trekken. Daar is het jaarlijkse
festival Interceltique. Ongelooflijk wat
daar allemaal te beleven is, maar Phil ging
eigenlijk om de U-boot bunkers te gaan
bekijken. Na een korte verkenning van het
festival dat nog niet volledig open was,
zochten en vonden we de wekelijkse markt,
maar de overdekte markt sprak ons meer aan.
Jammer dat het te ver was naar de cp, anders
hadden we veel lekkers kunnen kopen. Op het
festival vond Phil nog we een tinnen vosje
van ongeveer 2 cm voor €4. We gingen op zoek
naar de toeristische info, na een tijdje
zoeken vonden we die en zagen op de kaart
dat de bunkers langs een volledige andere
kant van de stad lagen. Zoals we zijn, niet
plooien, we wandelden er heen. Na een 40-tal
minuten waren we ter plaatse en besloten
eerst iets te gaan eten en drinken. We
besloten binnen te gaan in “Quai Ouest“ en
bestelden er ons een menu aan €28, als
voorgerecht carpaccio van St-jakobsschelpen,
Fie mosselen mat roquefort en Phil met room
en spek. Voor dessert namen we Kouign Amann,
een Bretoens gebakje, we sloten af met een
koffie. We gingen dan normaal de bunker
bezoeken, maar toen we de tickets gingen
kopen, hoorden we een heel ander verhaal. Er
waren zoveel verschillende mogelijk heden
van tickets dat een mens bijna universitaire
studies moet hebben gedaan om die zo maar te
begrijpen. We kwamen er redelijk rap uit,
maar konden nu geen gegidste rondleiding
meer hebben, we besloten de dag nadien terug
te gaan en konden wel al onze plaatsen
bespreken. We gingen nog wel eens de bunker
van buitenaf bekijken, Fie voelde zich reeds
zeeziek op een aanlegsteiger J.
Phil kon enkele foto’s nemen en was klaar om
de terugweg aan te vangen. Met een stevige
tred gingen we terug naar het festival en
slenterden er nog een tijdje rond. We
dronken op een terras nog elk een Loburg,
een Belgisch biertje dat niet meer in België
verkocht wordt. We slenterden nog wat verder
tot we terug aan de aanlegplaats van de
overzetboot kwamen. Het meisje wist ons daar
te vertellen dat er na 15u30 geen boot meer
naar Port-Louis vaart, enkel nog naar
Locmiquelic en dat we daar met de bus naar
onze bestemming konden rijden. Het was druk
op het water, de boot die aankwam waar wij
op moesten had 145 personen naar Lorient
gebracht. Na de overzet en de busrit, gingen
we terug naar de cp om de rugzak achter te
laten en direct terug te vertrekken of we
nog ons avondeten ergens konden kopen. Boven
al onze verwachtingen was zowel de bakkerij
en de kruidenierswinkel open, het was we al
19u15. Terug in onze Mobil II prepareerden
we ons een Gin Tonic als aperitief en aten
nadien een baguette met charcuterie. Het
begon tijdens het eten wat te regenen, heel
voorzichtig en het bleef zo tot we gingen
slapen omstreeks 23u20.
Donderdag 09 augustus: Port-Louis
Het was een vochtige nacht, s’ avonds was er
nu en dan een druppel gevallen, maar tijdens
de nacht was het nu en dan net iets meer.
Dit resulteerde in regelmatig wakker worden,
maar we bleven dan gewoon wat langer liggen.
Het was 8u15 toen Phil aan de koffie begon,
Fie volgde direct. We ontbeten, maar hadden
geen haast. We vertrokken naar Lorient
omstreeks 10u05 richting Le point du Port om
daar terug de boot te nemen. De boot stond
er als we eraan kwamen, wij spongen er snel
op en kochten een dag ticket. We vaarden nog
maar kort toen we terug aanmeerden, iedereen
vroeg zich af wat er gebeurde. De dame legde
ons uit dat er twee firma’s varen, we zaten
op de verkeerde en waren gestrand op de Port
de pêche. Geen probleem vertelden ze ons,
met de bus ben je er ook direct, maar dan
moet die wel rijden. We startten te voet
naar het centrum, maar halverwege
veranderden we van gedacht. We hadden om 14u
geboekt om met een gids de bunkers te gaan
bezoeken, het was ondertussen 10u45. Om dan
nog eerst naar het centrum te wandelen en na
aankomst direct terug naar de bunkers te
wandelen was niet echt logisch. We waren
namelijk van plan om daar nog iets te eten.
Eens aan “La Base” besloten we iets kleins
te gaan eten bij “4 B4SE B4R RESTO” En
dronken er eerst een aperitief, Phil een
Affligem , Fie bestelde direct een fles wijn
welke we dan samen met onze maaltijd
uitdronken. Fie bestelde 2 Kippenbrochettes,
Phil een slaatje met geitenkaas. Dit
middagmaal was stukken minder dan de dag
voordien, maar we overleefden er wel op. Na
nog een koffie gingen we eens binnen waar we
de tickets hadden gekocht, we hadden nog een
45 minuten voor we de eerste toer deden.
Stip om 14u kwam de gids er aan, een kleine
dame met een stem als een klok. We kregen
eerst een voortreffelijke uitleg over de
start van WW2 en wanneer alle bunkers
gebouwd werden, nadien konden we ze bezoeken
van onder naar boven. We liepen op het
laatste bovenop de K3, de hoogste van de 5.
Een dik anderhalf uur later namen we
afscheid van de gids. Toen moesten we nog
het museum van de duikboten en het bezoek
aan de duikboot zelf doen, dit startte om
16u. Phil kocht in het winkeltje nog 2
herinneringsmedailles en kort daarop mochten
we het museum binnen, klein maar fijn om
nadien dan de duikboot te gaan bezoeken met
een digitale gids. Alleen jammer dat we
tegen dan wisten dat het een Franse duikboot
was, er zijn in de wereld nog vier echte
U-boten over. Hierna stapten we met een
goeie vaart naar Lorient om daar op het
festival nog kort eens rond te lopen en een
goeie pint te gaan drinken. We bestelden ons
elk een halve liter Jupiler, maar de gast
bracht ons twee verschillende bieren, de een
was donkerder dan de andere. Toen Fie dit
ging tonen, wisten ze snel dat de ene een
Leffe was, zeker Phil zijn smaak niet. Op de
terugweg naar de boot, gingen we nog op zoek
naar de laatste overblijfselen van de stad
na WW2, een soort vuurtoren met twee oude
molens erlangs. Na enkele foto’s gingen we
naar de kaai waar de boot ons, samen met
vele anderen, kwam ophalen. Terug landden
we in Locmiquelic en moesten we wachten op
de bus, die deze keer lang op zich liet
wachten. Eens in Port-Louis gingen we eerst
kijken naar de bakkerij om nog brood te
halen. Op de terugweg besloten we om een
pizza te gaan eten in het plaatselijk
restaurant. Nadat ons brood in onze Mobil II
lag, vertrokken we terug naar het centrum in
‘Il Pirata”en vroegen of er nog een plaatsje
was voor twee. Er waren nog enkele plaatsen
vrij, maar omdat ze met z’n drieën
overlegden, dachten we dat ze misschien
besproken waren. We kregen toch een tafel
aangewezen en bestelden ons een Pirate
aperitief, Fie at er een Pizza Oceane en
Phil een Cardinale, beiden waren we
aangenaam verrast. Zo was het 9u45 toen we
terug aan de cp kwamen. Phil typte nog wat
aan deze tekst, terwijl we nog wat tv keken.
Tegen 23u30 gingen we slapen.
Vrijdag 10 augustus: Port-Louis – Dinard.
181,2Km., Verbruik 9,7L., reistijd 2u19.
We waren wakker tegen 7u30 en schoten
direct op gang, koffie zetten, Fie het
toilet ledigen, de vuilnis wegbrengen,
ontbijten en de ruiten van de cabine kuisen,
zo konden we tegen 8u38 de cp waar we 4
nachten sliepen, afrijden. We hadden bijna
de volledige rit mooie brede wegen en reden
zo net om 11 u de camping “Port Blanc”
binnen. Fie ging ons aanmelden en we kregen
plaats 2 toegewezen, maar de
verantwoordelijke wist niet of de vorige
mensen reeds weg waren. Toen we er aan kwame,n
waren deze mensen nog bezig met opruimen,
jammer dat de mensen zich dan moesten
haasten, wij wisten niet dat ze op de
plaatsen mochten blijven tot 12u. We stonden
midden op de weg, Phil stelde voor om zich
een moment er gewoon naast te zetten. De man
deed direct zijn scooter en aanhangwagen weg
en na 5 minuten was hij volledig weg, we
voelden ons wel schuldig, jammer dat zo een
situatie moet gebeuren. We hadden er wel een
mooi zicht. Voor we naar het centrum
vertrokken, zette Phil nog de luifel uit en
spande ook de stormbanden, voor het geval
het begon te waaien. We wandelden eerst
langs een smal betonnen wegje dat langzaam
overging van aarde naar rotsen en terug
andersom. Geen snelle wandeling, maar vooral
oppassen waar je uw voeten zet. Bijna in het
centrum zagen we nog een overdekte markt en
gingen een kijkje nemen, jammer dat dit
alles zo ver van de camping ligt om daar
onze inkopen te kunnen doen. Op de esplanade
stonden er standaards met mooie foto’s over
de eerste wereldoorlog. Eens in het centrum
zochten we een terrasje waar je gewoon iets
kon drinken, niet simpel in een toeristisch
plaatsje, maar we vonden een tafeltje op het
terras van “La Fonda” en bestelden er elk
een Affligem en gingen dan op zoek naar de
plaats waar we de dag nadien de overzet naar
St Malo konden nemen. Na nog een ferme
wandeling vonden we eindelijk het kraampje
waar we zes jaar geleden ook onze tickets
hadden gekocht. We moesten niks op voorhand
bespreken, we konden gewoon gaan als het ons
paste. Van daaruit gingen we op zoek naar de
toeristische info met de vraag of er bussen
reden tussen de camping en de plaats waar de
overzet vertrekt. We kregen onderweg de
hulp van een kranige oude dame, we moesten
een tandje bijsteken om ze te kunnen volgen.
Daar vonden we niks om op een snellere
manier aan de overzetboot te raken. Teug in
het hartje van Dinard besloten we een
pannenkoek te gaan eten, we mochten gelukkig
nog binnen bij “ La Cantine de Jaouen” en
vroegen er een koffie en een Mikado
pannenkoek met chocolade en ijs. Daarna
besloten we de kortste weg naar de camping
te nemen, nog net geen 2Km. Het waaide
redelijk, Phil plaatste het windscherm
terwijl Fie tafel en stoelen buiten zette.
We gingen dan elk nog een douche nemen,
zodat we fris de late namiddag konden
ingaan. We hadden nog ribbetjes en
chipolata’s in de koelkast en zouden deze
klaarmaken. Deze samen met verse erwten en
mais zou ons menu vervolledigen. Eens de
erwten buiten stonden te koken, begon het
plots nog meer te waaien en ook wat te
regenen, We namen vlug de erwten en onze
handdoeken binnen, ook de zetels werden in
de garage gestoken. Voor de luifel en het
windscherm waaide het veel te hard. Deuren
en vensters moesten toe, zo fel was de wind.
Beetje bij beetje konden er dingen toch
tussen de buien in, gedroogd en weg gestoken
worden. Ondertussen genoten we van een
aperitief, maar dat konden we ook niet heel
de avond volhouden. We bakten dan nog enkele
witte pensen met porto die nog in de
koelkast zaten en aten deze met de groenten
en een baguette op. Ondertussen was het
opgeklaard en was de wind gaan liggen.
Terwijl Fie de vaat deed, ruimde Phil buiten
alles op of hing het nog wat te drogen. Toen
tenslotte alles binnen zat, had Fie ook
gedaan en zagen we dat de zon mooi aan het
zakken was. We dachten van een mooie
zonsondergang te kunnen genieten, maar na
kort te hebben genoten, kwamen wolken roet
in het eten gooien. We stopten dan maar
alles terug in de garage en gingen binnen
wat tv kijken, het was middernacht toen we
gingen slapen.
Zaterdag 11
augustus: Dinard – Saint-Malo
à met de boot.
We zouden normaal vroeg vertrekken naar
Saint-Malo, maar de wekker liep niet af en
we sliepen tot 8u45, was waarschijnlijk eens
nodig. Vlug koffie zetten en ons ontbijt
nemen Tegen we volledig klaar waren, was het
10u35 als we konden vertrekken. In het
kleine dorpje, Saint-Enogat waar we voorbij
wandelden zagen we dat er gesneuvelden
lagen, we gingen eens kijken. We zagen dat
de persoon die de graven moet onderhouden
bezig was. Deze wist ons te vertellen dat op
het grote kerkhof van Dinard ook Belgische
militairen begraven liggen, we gingen deze
een bezoek brengen bij ons vertrek uit
Dinard. Na een fikse wandeling, kwamen we
aan het vertrekpunt van de boot. Na een half
uurtje wachten, konden we overvaren en
genieten van het zicht dat we hadden vanop
de boot. Na het aanmeren, zaten we direct in
het centrum en slenterden wat rond. Zo
kwamen we aan de andere kant van de stad op
de vesten terecht. Eens daarop kan je de
volledige stad rond wandelen en zie je alle
kleine eilandjes dewelke de stad omringen.
We hadden voor ons vertrek af gesproken om
zeker eens “fruits de mer” te gaan eten, via
google zochten we een restaurant. Het eerste
dat we op het scherm van onze phone zagen
was “Restaurant Le Jacques Cartier”, daar
gingen we naar op zoek. Ze zouden ons aan
een 2 persoonstafeltje zetten, maar Phil
wees erop dat het voor een plateau was, ze
gingen er een bijzet tafeltje naast zetten,
dik in orde. Na een glaasje champagne kregen
we de plateau voorgeschoteld. De grote
spinkrab lag bovenop het schaaltje met
enkele langoustines, de schotel eronder was
gevuld met oesters, langoustines, roze
garnalen, wulken en kreukels, dit alles
krakend vers. Dit alles spoelden we door met
een glaasje rosé uit de streek van Sancerre.
Het was na drie uur toen we klaar waren, we
waren bijna de laatste klanten van de zaak
en ze waren aan het opruimen. We besloten
dan maar onze koffie ergens anders te gaan
drinken, na een korte wandeling zagen we een
mooi cafeetje, er was nog plaats op het
terras van “Bistrot de Cartier”. We
bestelden er ons een koffie en een calvados,
het is maar een keer congé. Nadien verkenden
we nog wat de stad en zagen hier en daar
straatoptredens waarvan sommige erg goed.
Volledig voldaan van Saint-Malo gingen we
terug naar de haven voor de overzet naar
Dinard, deze keer moesten we niet wachten,
toekomen en opstappen. In Dinard stapten er
twee mensen van om en bij de 70 van de boot
met hun fiets. Deze kan je enkel omhoog
krijgen op een ramp die volledig tegen de
muur is geplaatst. Door de zware zakken die
op hun toerfietsen stonden was het echt
moeilijk om deze naar boven te rijden. Phil
hielp eerst de heer en nadien de vrouw, deze
fiets was stukken lichter, Phil kon die
gewoon zo naar boven dragen, twee blijde
gezichten. Onderweg naar de camping kochten
we nog een baguette en in Saint-Enogat, het
dorpje waar de camping ook is dronken we op
het terras van” Le Maregraphe” nog elk een
Lancelot biertje. Nog een dikke kilometer
verder kwamen we aan de camping en zagen een
kraampje staan met gedroogde worsten. We
mochten ze allemaal eens proeven en kochten
er vier voor €13 ipv van €4 per stuk. Er was
deze avond een carnavalsfeest en het zag er
heel gezellig uit, we besloten daar nog een
glaasje rosé te drinken voor we naar Mobil
II vertrokken. Het was een mooie avond, we
stelden de stoelen buiten en genoten van de
zon. Toen we een klein hongertje kregen,
deden we een blik open met canard opgevuld
met foie gras, lekker met een toastje.
Daarna konden we enkel nog genieten van de
zonsondergang, maar jammer genoeg zagen we
die niet tot aan de waterspiegel, er zaten
nog maar eens wolken in de weg. Het werd
donker en fris, we trokken naar binnen en
keken nog wat tv. Fie ging slapen om 23u.
Phil volgde om middernacht.
Zondag 12 augustus: Dinard – Gacé
255,4Km., Verbruik 9,8L., Reistijd 3u44
7u45 uit de veren en koffie zetten, Fie
het toilet gaan ledigen en ontbijten. We
stelden alles op de vaste plaats,
stroomdraad opruimen en keggen vanonder de
wielen wegstoppen. We konden pas om 9u55
vertrekken na het afrekenen van €52,40. We
stelden de GPS in naar Parijs, we wisten
echt niet waar naartoe deze keer. Kort na
ons vertrek viel het ons te binnen wat de
heer op de begraafplaats had verteld. We
waren het even vergeten en dachten, we komen
nog wel eens langs Dinard. Maar het geluk
wilde, dat we kort daarop het kerkhof
passeerden. Natuurlijk de remmen toe en eens
de Belgen gaan bezoeken. We vonden er 39
Belgische grafstenen. Blij dat we deze
mensen ook eens konden bezoeken, bij een
volgend bezoek brengen we bloemen mee. Na
een tijdje hadden
we volgens Phil veel te veel snelwegen, wel
zonder tol, maar het blijft saai om langs
zo'n wegen te rijden. Kort nadat we over Caen de
snelweg afreden, kwamen we in Falaise, daar
had Phil een Mc Donalds gezien, Fie een
Intermarché, we hoopten daar te kunnen gaan
tanken, maar er stonden geen pompen. Het was
toen al bijna 13u. Fie ging ons een
hamburger halen. Toen ze terug was, zagen we
dat er geen frieten in de zak zaten, ze ging
vlug terug. Daar beweerden ze dat ze er geen
besteld had, blijkbaar hadden bestellers het
volledig verkeerd begrepen, zelfs nadat ze
hadden gevraagd welk formaat het moest zijn.
Ze had wel de mayo mee, maar frieten, die
mochten we vergeten. Als we het stadje
binnen reden, zagen we daar dan wel de
benzinepompen staan en gingen tanken. Voor
de rest genoten we van de stille wegen die
we doorkruisten. Ieder dorpje dat we
doorreden keken we uit naar een camping, in
Gacé zagen we de “Camping municipal le
pressoir” We reden de camping op en zochten
ons een gepast plaatsje, onze keuze viel op
plaats 16. Het was 14u40. De uitbater was
niet aanwezig, hij zou er zijn tussen 18u30
en 19u30. We deden het een uurtje rustig
aan, het begon nu en dan wat te druppelen,
maar niks om nat van te worden. We gingen
dan maar eens het dorpje verkennen, man man
zoveel mooie grote huizen en kleine
kasteeltjes, echt de moeite om hier eens te
stoppen. Het dorp was wel in verlof, overal
zagen we brieven hangen van “congé annuelle”.
Terug op de camping rolde Phil de luifel uit
en stelde tafel en stoelen buiten, het was
een veel te drukkende lucht om binnen te
zitten. Tijdens een aperitief en een hapje
van de aangekochte worstjes die Fie had
gesneden, typte Phil wat aan deze tekst.
Deze avond werd het een lichte maaltijd,
cavaillon met gerookte ham, een klassieker.
Het was nu en dan heel lichtjes aan het
regenen, maar met de luifel konden we buiten
blijven. Toen het iets harder begon te
regenen, besloten we binnen te gaan. Tafel
en stoelen werden binnen gezet, we vulden de
rest van de avond met wat tv kijken en
gingen slapen tegen 23u.
Maandag 13 augustus: Gacé
Wat een stille, rustige camping, we
besloten een dag langer te blijven. Phil
werd wakker gemaakt door de klokken van de
kerk die 7u sloegen, maar bleef nog liggen
tot 7u45 en zette de koffie. Fie volgde kort
nadien, ging naar de bakker en kwam terug
met een paar koeken en een baguette. Na het
ontbijt zagen we velen vertrekken, voor
iedereen de laatste dagen van het verlof. Er
viel terug wat regen, maar het was toch
wachten tot 9u30 om onze boodschappen te
gaan doen in de Intermarché. Om 9u begon er
een film op Vijf, het was een komedie dus,
zo wachtten we om de boodschappen te doen en
keken deze uit. Daar kochten we voor twee
dagen eten, vlees, groenten en wat hapjes.
Fie zag ook kleine St Jacobsvruchten liggen
in de vrieskast. Phil besloot deze mee te
nemen, we hadden nog room zitten en konden
deze klaarmaken. Het was al tegen de middag
als we terug waren, tijd voor een
aperitiefje. Fie maakte ons een Cointreau
Fizz klaar met wat hapjes. Toen Phil besefte
dat we geen visfond en prei hadden, ging Fie
nog eens naar de winkel, maar deze was
gesloten tot 14u30. Dan maar wachten om ons
middagmaal klaar te maken en misschien
hadden we daardoor geen avondmaal meer
nodig. Terwijl Fie de laatste benodigdheden
ging halen, begon Phil alles klaar te zetten
voor de St Jacobsvruchten. Als Fie terug was
begon hij de prei te snijden en deze
lichtjes op te stoven, ondertussen ging Fie
al de vaat doen van de voorbereidingen. Wat
boter, room, peper zout, saffraan en op het
laatste de St Jacobsvruchten toevoegen, met
de tagliatelle erbij hadden we een perfect
middagmaal. Samen gingen we de vaat doen en
de rest was platte rust voor deze op twee na
laatste verlofdag. We konden veel genieten
van de zon, die nog steeds haar temperatuur
gaf, maar nu en dan kwamen er wel donkere
wolken voorbij, gelukkig zonder regen. Fie
ging nog eens €14 betalen voor ons dagje
extra en we gingen elk op toer een douche
nemen. Het was toen 19u40 en het was nog
heel aangenaam buiten, nu en dan een windje,
maar ook de zon bleef nog van de partij. In
de loop van de namiddag hadden we een
Engelse wagen zien op rijden, deze mensen
kwamen nog een babbel slaan. We bleven nog
een tijdje buiten, maar als de zon onder was
werd het te koud . We ruimden buiten alles
op, stoelen en tafel binnen en ook de luifel
binnen draaien. We aten enkel nog de
aangekochte roze garnalen met een dipje en
dronken nog een glaasje rosé. Nadat we nog
naar een komedie met Austin Powers keken,
gingen we slapen, het was alweer 23u.
voorbij.
Dinsdag 14 augustus: Gacé –
Mareuil-Caubert.
210,2Km., Verbruik 9,4L., Reistijd 3u38.
Bij de eerste klokslagen om 7u stond
Phil op, sloot de waterverwarmer aan en ging
het toilet ledigen. Bij het slapengaan
brandde het rode lichtje, tijd voor actie
dus. Phil was net rond met het werkje, toen
het water kookte en Fie vanonder het
donsdeken kwam. Na het ontbijt liep alles
gesmeerd en konden we om 8u35 vertrekken. De
GPS was ingesteld naar huis, dit was nog
371Km. Het was de bedoeling om, als we nog
een 200Km. te rijden hadden, we een camping
zouden zoeken. Onderweg verliep alles vlot,
Fie begon reeds op 245Km naar een camping te
zoeken. Het eerste idee was Neufchâtel en
Bray, maar bij het naderen veranderde de
gedachte naar Abbeville. De GPS werd opnieuw
ingesteld naar municipal camping ”Les portes
de la baie de Somme” in Mareuil Caubert. In
Blagny s/ Bresle stopten we nog en ging Fie
2 baguettes kopen. Ons madam stuurde ons nog
maar eens langs een veel te smalle weg,
gelukkig waren we maar een dikke kilometer
meer van onze bestemming. De camping is
gelegen langs een groot meer, maar jammer
genoeg worden de mogelijkheden niet optimaal
uitgebuit. Er verwelkomde ons een dame die
wist te vertellen dat we een plaats konden
uitkiezen en het maar €12 was… We kozen
plaats 27, net aan het sanitair blok. We
zochten het niet te ver, omdat het maar voor
een nacht was. We gingen eens een blik
werpen aan de vijver, maar zagen direct een
konijn met myxomatose, iets verder lag er
zelfs een dood, we hadden er spoedig genoeg
van. We stelden tafel en stoelen buiten,
maar gebruikten deze in eerste instantie
niet. Fie begon met ons middagmaal en door
de talrijke wespen die ons kwamen
lastigvallen, gebeurde dit binnen in onze
Mobil II. Sla, tomaat, rode ajuin en paprika
waren de koude ingrediënten. Dan bakte Fie
de spekreepjes, de korstjes en de
kippenlevertjes. We hadden een overheerlijke
maaltijd, nadien moesten we wel nogal wat
afwas doen. We namen nog maar een rustige
namiddag en genoten van het goeie weer en
alle beweging op de camping. Er waren
namelijk weer veel eendagsvliegen zoals
wijzelf. De verantwoordelijke kwam op het
voorziene uur aan, Fie ging €14,90 gaan
betalen. Het was iets na 19u toen we binnen
gingen, we dachten dat de zon zich niet meer
zou laten zien. Als avond snack namen we nog
ene toast met surumi en wat tapenade op een
broodje. Dit slikten we door met een flesje
champagne die we hadden bewaard tot onze
laatste avond. De rest was toen wat tv
kijken, we gingen tegen 22u30 slapen.
Woensdag 15 augustus: Mareuil-Caubert –
Stasegem
179,5Km., Verbruik 8,9L., Reistijd 3u30.
Terug een heel rustige nacht, we zouden
op reis meer voor de municipals moeten
kiezen. Deze liggen over het algemeen iets
verder van het centrum, maar het er heel
rustig. Tegen 8u10 was de koffie klaar, we
namen ons ontbijt en namen nog een tweetal
uur de tijd om alles klaar te maken voor
vertrek. Phil kuiste ook nog de ramen van de
cabine, zodat we een klare kijk hadden op
weg naar huis. We reden om 10u30 de camping
af met als doel de Intermarché in Abbeville.
Fie deed daar nog de nodige inkopen, maar
vergat brood mee te brengen, dit zouden we
onderweg wel nog vinden. In St. Pol sur
Ternoise vonden we de nodige baguettes, ze
zagen er mooi uit, maar waren zo zacht. We
reden richting Bethune centrum, maar zagen
een mooie parking aan het “Theâtre Municipal”
waar we ons middagmaal konden nuttigen. Het
probleem van de zachte baguettes losten we
op in onze oven, ze kwamen er lekker krokant
uit. We dachten eens tot aan het centrum te
rijden om daar eens rond te lopen. Een heel
mooi centrum, maar geen ideale plaats om te
parkeren, we komen zeker nog eens terug. Het
was 13u40 toen we onze weg verder zetten.
68Km. verder en een 1u30 later reden we
Stasegem binnen en konden we onze Mobil II
beginnen te ledigen. Alles verliep vlot,
tegen dat we onze vakantiewoning terug naar
de camperplaats brachten, draaide reeds de
eerste was.
Kilometerstand 56.209Km., Trip 1782,8Km.,
Verbruik 9,5L., Reistijd 28u03.
Foto’s |
