|
|
|
Datum : |
18 september
- 04 oktober |
|
|
WK wielrennen, reeds 4 jaar geleden dat we
er waren en toen gingen we met het
vliegtuig. De Phil & Fie Mobil was te oud en
er was nog geen sprake van een Phil & Fie
Mobil II. De beslissing om een nieuwe te
kopen kwam maar, nadat er was beslist met
het vliegtuig te gaan en alles reeds
besproken was. Nadien was het WK in Amerika,
Dubai en vorig jaar in Bergen (Noorwegen)
waar ze spraken van 250 dagen regen op een
jaar. Dit was ook ons ding niet, liever iets
beter weer, dit jaar dus Innsbruck in
Oostenrijk. Via het internet volgden we de
ontwikkelingen over de bestaande en voor het
WK voorziene camperplaatsen. Boeken kon
niet, dus moesten we vroeg genoeg aanwezig
zijn. Het eerste plan was om op
vrijdagmiddag te vertrekken, maar door de
planning van de camperplaatsen vervroegden
we een paar dagen en vertrokken reeds op
dinsdagavond. |
|
Dinsdag 18 september:
Na het werk ging Phil onze reeds klare Mobil
II halen aan de cp in Harelbeke en reed naar
huis om de laatste benodigdheden in te laden
en reinigde de ruiten van de cabine. Phil
had net gedaan, toen Fie er aan kwam van
haar werk. Zo konden we omstreeks 17u50
vertrekken naar onze eerste bestemming, een
camperplaats te Koerich in Groot Hertogdom
Luxemburg ongeveer 305Km.
 Gelukkig stuurde
de GPS ons via Doornik, zo hadden we nergens
file. Bij onze aankomst in het kleine dorpje
waren de 4 plaatsen bezet. Er stond zelfs
een vijfde camper op de loosplaats. Na
overleg en het bekijken van de mogelijkheden
op de GPS vonden we op een 7Km daar vandaan
camping Simmerschmelz, maar het was reeds
21u35 en dachten er niet meer binnen te
kunnen. Langs smalle, donkere wegen kwamen
we aan de open slagboom. Fie ging eens
kijken en kwam met een blij gezicht terug,
we mochten binnen en een plaats op een weide
innemen. Het was er ook pikdonker, maar we
vonden een plaats. Terwijl Fie de €17 ging
afrekenen, zette Phil de Mobil vlak. Wat hij
niet had opgemerkt, waren de rondvliegende
insecten en liet de deur een tijdje
openstaan. Door het licht binnen waren er
honderden kleine en middelgrote vliegjes
binnen gevlogen. Toen Fie terugkwam, zag het
plafond boven de keuken er zwart van. Ons
eerste werk was dus op jacht naar de
vliegjes, deze vielen als vliegen. Na een
kwartier waren de meesten verdwenen, nog nu
en dan enkele, maar het viel mee. Nadien
aten we nog een boterham met charcuterie en
keken wat tv. Tegen 23u30 ging Fie slapen,
Phil volgde een klein uur later.
Woensdag 19 september: Phil was
wakker om 6u45 en zette de koffie. Toen die
klaar was, volgde Fie. Phil ging vlug nog
enkele foto’s nemen van de camping,
ontbijten gingen we later wel doen als we
ergens een bakkerijtje konden vinden. We
konden de camping afrijden tegen 7u45. Nog
voor Luxemburg stad zagen we een bezinepomp,
we reden van de ring af en gingen tanken aan
30 eurocent goedkoper dan in België. Daar
zag Fie ook rijst- en appeltaartjes liggen,
die laatste waren zelfs nog warm en lekker.
Deze rit was terug een goeie 300Km en bracht
ons te Neuhausen op camping Schwarzwald.
Door wat file en omleidingen kwamen we net
een paar minuten na het middaguur aan de
receptie, die gesloten was. We besloten in
het café iets te gaan drinken en lieten onze
Mobil II rechtover de receptie staan. Als we
juist de slagbomen voorbij waren, zag Fie de
eigenaar net terug komen. Hij had net zijn
hond uitgelaten. Zo konden we toch nog
binnen en de €24 gaan afrekenen. We kregen
plaats 22 toegewezen, mooie plaats en
gelukkig niet onder de kastanjebomen die hun
noten lieten vallen.
 Stroom aansluiten en
vlug stoelen en tafel buiten zetten op de
middag en het was al 24°. Na het aperitief
bestond ons middagmaal uit orloff en
aardappelen met peulerwten. Na deze was het
tijd voor een zalige siësta, we genoten een
uurtje van de rustige camping en de zalige
zonnestralen die de temperaturen tot 27°
deden stijgen. Dan gingen we eindelijk de
vaat doen in de sanitaire blok, mooi,
verzorgd en van alles voorzien. Als alles
terug op zijn vaste plaats zat, gingen we de
camping eens verkennen, 180 vaste plaatsen
zijn er nog naast het gedeelte met de
toeristenplaatsen, veel groter dus dan bij
het eerste zicht. Na onze ronde twijfelden
we, of iets gaan drinken aan de bar van de
camping of de goedkoopste oplossing, iets
aan onze Mobil II drinken, we deden het
laatste J.
Fie bekeek wat de mail van haar werk,
terwijl Phil aan deze tekst begon te werken.
Het werd snel 19u en Fie ging een douche
nemen, Phil belde eens naar zijn vriend Phil
DS. Ons avondmaal was een broodmaaltijd, wat
we nog in de vriezer en koelkast hadden
zitten. Samen nog de vaat in de sanitaire
blok, dit was dan ook al van de baan. Eens
het begon donker te worden, trok Fie binnen
en stak Phil alles terug in de garage en
rolde de luifel in. Na nog wat tv kijken
ging Fie slapen omstreeks 9u30 en volgde
Phil terug een uurtje later.
Donderdag 20 september: Ongelofelijke
stilte op deze camping, maar Phil was toch
wakker tegen 6u45 en begon met de
waterverwarmer aan te leggen. Tegen dat het
water kookte, was Fie ook al van de partij
en begon zich ook klaar te maken voor
vertrek. Normaal werkten de slagbomen maar
tegen 8u, maar er wilde er al een camper
vertrekken om 7u en het lukte. Zo besloten
we om ook direct onze vuilzak te gaan
ledigen en ons verder klaar te maken voor
vertrek. Zo reden we de camping af om 7u40
richting Innsbruck, de GPS zei dat dit 352Km
was. Net voordat we de snelweg opreden,
tankten we nog eens vol en kocht Fie terug
ontbijtkoeken, we tankten daar aan bijna
Belgische prijzen, €1,429/L . Het was druk
op de weg, tegen dat we Stuttgart voorbij
waren, hadden we al een half uur vertraging,
maar we waren op weg, niet treuren dus.
De
eerst volgende stop was net na de
Oostenrijkse grens waar we het vignet
kochten, we moesten er zelfs twee kopen daar
we 12 dagen ter plaatse bleven en die maar
voor 10 dagen geldig waren. Alles verliep
vlot tot er plots een vertraging van 59min.
op de GPS verscheen door een wegversmalling.
Deze bood ons een alternatief aan dat 35min
sneller was, maar we volhardden in het
kwaad, het was een oponthoud van misschien
15min, niet echt een probleem. De laatste
dertig km. verliepen goed en we kwamen tegen
13u15 op de camping Kranebitterhof in
Innsbruck aan. Fie ging ons aanmelden, maar
we moesten eerst onze plaats gaan kiezen en
dan pas gaan aanmelden. We kozen voor plaats
52, we hadden er een mooi zicht en stonden
ook dicht bij het sanitair blok. Na het
aanmelden begon Fie aan ons middagmaal,
varkenstong in tomatensaus met paddenstoelen
en balletjes gehakt, dewelke Phil had
klaargemaakt enkele weken voordien en
bewaarde in de vriezer. Met dit en gekookte
aardappelen hadden we een lekkere maaltijd.
We namen een korte siësta en gingen samen de
vaat doen. Dan was het tijd voor een
wandeling, we gingen eens kijken naar de
landingsbaan van het vliegveld dat dichtbij
was en verkenden ook de oevers van de Inn,
een mooie maar grijze rivier.
Bij onze
terugkomst op de camping, besloten we daar
iets te drinken op het terras vooraan, maar
dat kon niet, we moesten achteraan. Toen we
zaten, kwam de dienster en als ze hoorde dat
het maar om iets te drinken was, mochten we
niet aan een tafel van vier zitten of
mochten we aan een tafel vooraan gaan
zitten, begrijpe wie begrijpen kan. Na ons
lauw biertje gingen we terug naar onze Mobil
II, Phil typte wat aan deze tekst en Fie
controleerde e-mails op haar werk eens.
Terwijl Fie deze tekst eens controleerde
ging Phil eens douchen, Fie volgde bij zijn
terugkeer, zijn voorbeeld. Zo stonden er
beiden fris op na een warme vermoeiende dag.
Nadat Phil bezig was via Messenger tegen
enkele vijfde Linie-mannen ging hij het
toilet ledigen, alles was vanaf nu de
laatste voorbereidingen voor het verblijf op
de parking van het sportcomplex in
Innsbruck. We aten nog een gebakken eitje
als avondmaal. Toen de zon achter de bergen
verdween en het iets te fris werd, staken
we tafel, stoelen en zelfs de stroomdraad
weg. Eens binnen, was het nog kort dag en
gingen we slapen.
Vrijdag 21 september: De wekker stond op
6u45 om zeker van de eersten op de parking
aan het Olympia world centrum te Innsbruck
te zijn. Tegen 7u05 vertrokken we, deze keer
zonder koffie 7Km verder. Het verliep heel
vlot, maar in de laatste rechte lijn misten
we een zijweg om de parking op te rijden.
Dan maar rechts aan het ronde punt en bij
het volgende rechtsom. Zo kwamen we terug op
de juiste weg en aan de eerste rode lichten
nog een draai van 180° en we waren ter
plaatse. We konden niet betalen met een
kaart.
 Terwijl Phil voor de slagboom
wachtte, ging Fie naar een bancontact om
geld af te halen. Toen alle papieren waren
ingevuld, kregen we plaats 2 toegewezen. Op
nummer 1 stond een caravan van een
verantwoordelijke van de parking. We zochten
uit hoe we best stonden en legden ook de
stroomdraad netjes over de weg. Toen we
klaar waren, kwam een tweede camper
opgereden, gelukkig waren het ook Belgen.
Toen deze ook geïnstalleerd waren, kwam er
iemand zeggen dat we best schuin stonden, we
verreden ons beiden dan nog maar een keer.
De buren Janine en Jos moesten plaats 4
vrijhouden voor vrienden die achter kwamen.
De volgende die kwam opgereden was terug een
Belg die moest ook aal een plaats
vrijhouden, zo waren de eerste 5 campers
Belgen. We hadden direct met iedereen een
gezellige babbel en besloten dan maar met
onze dichtste buren eens naar het centrum te
wandelen omstreeks 10u. We verkenden de
aankomst en slenterden wat door de stad.
Iets voor het middaguur gingen we op het
terras van een pasta bar een koffie drinken.
Een uurtje later gingen we een tafeltje
zoeken in restaurant Im Hof en genoten er
van een lekker middagmaal. Na nog eens een
deel van het centrum te hebben verkend
gingen we terug naar de camperplaats, waar
we om 14u40 aankwamen. We vertrokken
onmiddellijk terug naar het warenhuis aan de
andere kant van de baan, een Merkur Markt,
waar we wat broodjes en een fles likeur en
wat charcuterie kochten. Nadat alles in de
koelkast zat, stelden we onze zetels buiten
en dronken de dames een glaasje bubbels en
de heren een pils. De andere buren kwamen er
ook bijzitten, later kwamen er nog vrienden
van Janine en Jos. We bleven buiten zitten
tot de eerste druppels vielen, we ruimden
alles op en trokken binnen. We aten nog snel
een pistolet en keken wat tv. Fie ging terug
een uurtje voor Phil slapen.
Zaterdag 22 september: Ondanks de
regen, hadden we een goeie nacht. Phil was
wakker om 7u en zette de koffie. Na een kop
koffie zocht Fie op dat de winkel open was
om7u40, zo konden we direct vertrekken om
koffie koeken en een paar flessen Prosecco
en Pepsi Max.
Na het ontbijt ging Phil het
toilet ledigen, we hoorden nadien dat de
buren ook nog naar de winkel wilden. We
gingen mee en konden zo nog eens wat
aankopen doen, we hadden namelijk uit het
oog verloren dat het de dag nadien zondag
was. Het was vlug 11u voorbij en we besloten
een aperitiefje te drinken en nadien een
pistolet als middagmaal te eten. We
vertrokken na een korte pauze iets na 14u
terug naar het centrum en zochten nog enkele
straten op die we nog niet bezocht hadden.
Plots hoorde Phil zijn naam roepen, het
waren Marise en Wikkes waar Phil & Fie
vroeger enkele wereldkampioenschappen hadden
meegemaakt. Na anderhalf uur wandelen
zochten we een plaatsje om een biertje te
drinken, bij de Stiftskeller vonden we een
gezellig terras en dronken er een
Augusteiner weisbier.
 Er was aan de
aankomstzone een fietsenparade, waarvan we
er al enkele door de stad hadden zien
rijden. Zonder de zone speciaal op te
zoeken, kwamen we er automatisch aan uit, we
mochten vandaag nog gratis in de fanzone en
namen dit mee. We keken naar de start van de
fietsenparade en verkenden nog eens de zone.
Phil liep nog een man tegen het lijf die
ieder jaar ook op de muur van Hoei staat met
de camper, na een babbel konden we verder,
maar niet ver. Dan kwamen we nog een kennis
tegen die we hadden leren kennen in
Kopenhagen en we sedertdien bijna op ieder
WK tegen het lijf lopen. Terug een korte
babbel en we konden verder. Na overleg
trokken we terug naar de cp, maar bij
aankomst besloten we op onze stappen terug
te keren. Niet heel ver deze keer, naar het
Chinees restaurant langs de overkant van de
weg restaurant Haikky – Yo. We aten er van
het buffet voor de prijs van €17,80 en een
lekker fles rode wijn van €26. Op de
terugweg naar onze Mobil II begon het terug
te druppelen, net als de dag voordien waren
we snel elk in onze camper en werd het nog
wat tv kijken. In de zaal was er een Turks
huwelijk aan de gang, maar buiten wat
“muziek” ging het er rustig aan toe. Phil
typte aan deze tekst en ging om 23u15
slapen, een half uur na Fie.
Zondag 23 september: Phil was wakker
om 6u45 na een rustige nacht met enkel wat
regendruppels die tegen de ochtend al
opgedroogd waren. Phil zette de koffie
ontbeet en ging met een vuilzakje naar de
container, dit allemaal terwijl Fie aan het
uitslapen was. Na een lekkere kop koffie
verkenden Fie en Janine eens het gebouw van
de ijsbaan en gingen op zoek naar de
sportbar en vonden deze.
 Phil ging
ondertussen eens kijken naar de goedkopere cp en zag daar ook Fie lopen. Ze waren langs
een andere kant het gebouw buitengekomen. Op
de parking waren veel jonge gasten aanwezig
waar twee grote “containers” stonden,
blijkbaar was dit een initiatie over
rodelen, Fie ging eens een kijkje nemen en
bevestigde ons vermoeden. Nadien was het
tijd om te vertrekken naar de ploegentijdrit
van de dames, Janine en Jef zagen het
vandaag niet zitten om mee te gaan naar het
centrum. Wij vertrokken dan maar alleen. Na
een half uurtje wandelen, kwamen we aan de
Inn, langs de andere kant van de brug zagen
we nogal wat volk staan en inderdaad, daar
zagen we reeds een ploeg voorbij stormen.
Canyon/Sram won de ploegentijdrit, Michelton
Scott met onze Jolien d’Hoore werd pas
vijfde. Na de passage van de laatste ploeg,
trokken we terug naar de cp en zagen dat de
buren van Janine en Jef waren aangekomen,
vier mannen alleen op reis, dat geeft altijd
vonken. Wij dachten van een aperitiefje en
wat te eten, maar het bleef bij aperitieven
en een chip en dat tot 15u20. Eindelijk
vertrokken we dan terug met die vier mannen
naar de plaats waar we in de voormiddag de
dames zagen. Nu waren het de mannen die het
moesten uitvechten op de fiets. In deze
discipline won de ploeg van Qiuck-step de
tijdrit. Op de terugweg kwamen we aan een
Stubbe waar er reeds enkele gekenden zaten.
De vier mannen moesten natuurlijk een stop
maken en dronken er terug op los. Tegen
18u30 waren we terug aan de cp waar we met
Janine en Jef afspraken om naar de Sportbar
iets te gaan eten. Wij kozen voor een
Calzone, Janine voor een Pizza met zalm en
tonijn, Jef voor een Pizza met 4 kazen. Het
was bijna 21u toe we er buiten waren,
iedereen ging naar zijn eigen camper om de
rest van de avond te vullen. Phil typte nog
wat tekst, maar we gingen toch vroeg slapen.
Maandag 24 september: Phil was terug
vroeg wakker, 6u45 en zette de koffie. Er
was verdorie tijdens de nacht veel water
gevallen, maar ook enkele windvlagen gooiden
een viertal nadars om op het plein.
 Phil
liet ook het water in de boiler warmen zodat
we er een douche konden nemen. Terwijl Fie
een douche nam, ging Phil een paar jerrycans
water halen, zodat de vers-watertank terug
voor 2/3 vol was. Toen Fie klaar was,
brushte Phil Fie’s haar, nadien aten we
pannenkoeken als ontbijt. Terwijl Fie de
vaat deed, ging Phil het toilet ledigen en
na wat opruimen waren we net op tijd klaar
om op het afgesproken uur (10u) te kunnen
vertrekken naar de individuele tijdrit van
de dames junioren. De Nederlandse Rozemarijn Ammerlaan won deze, de Belgische Shari
Bossuyt werd 18e. We hadden nu
een kleine drie uur tijd voor de u23 hun
tijdrit moesten afwerken. We gingen eerst
een kop koffie drinken op het terras van
Keizer Max in de autovrije straat en na een
bezoek aan de mooie winkel van Swarovski
gingen we op zoek naar ons middagmaal. We
vonden een heel mooie zaak “Stiftskeller” We
kozen alle vier voor de dagschotel. Eerst
kregen we een gemengde salade, nadien een
Cordon bleu met aardappelen. Nadien was het
tijd voor de tijdrit, waarin er twee Belgen
meereden. Brand van Moer zat al heel vroeg
op het podium met de beste tijd, hij bleef
er ook zitten totdat de laatste renner over
de eindstreep kwam. De Deen Mikkel Bjerg
zette een fenomenale tijd neer en plaatste
Brand zo op de tweede plaats. De tweede
Belg, Senne Leysen eindigde op de 20e
plaats. Om ons nog wat te kunnen zetten,
gingen we nog iets drinken in de Pasta-Bar.
Op de terugweg naar de cp gingen Fie en
Janine nog eens wat verse pistolets kopen in
de Merkur-winkel. Janine en Jef kwamen
nadien eens een Cointreau Fizz drinken bij
ons, maar ze bleven niet lang. Na wat opkuis
konden we ook nog eten, typte Phil wat aan
deze en keek Fie wat tv, we gingen slapen
omstreeks 22u30 slapen.
Dinsdag 25 september: Phil terug
vroeg wakker, het was nog maar eens 6u45
toen hij de waterverwarmer in het
stopcontact stak en koffie zette. Het was
frisjes, amper 5°,
 de verwarming in Mobil II
werd op 3 gezet. Eens de koffie klaar was,
kwam Fie tevoorschijn, en bakte Phil enkele
paardenogen, eitjes sunny side up. Na het
ontbijt was het rustig aan en deden we de
vaat en ging Phil nog het toilet ledigen. We
waren afgesproken om rond 10u. te vertrekken
naar het centrum voor de tijdrit van de
juniores bij dewelke bijna zeker een
wereldkampioen zouden hebben. Het was een
mooi moment toen Remco Evenepoel, die als
laatste startte, met 1min23 overschot over
de eindstreep kwam. Onze volgende Belg Ilan
De Wilder kwam op de zevende plaats in de
eindstand en Branko Huys eindigde op de 44e
plaats. Na de aankomst en het genieten van
de Belgische overwinning gingen we op zoek
naar ons middagmaal en belandden terug in de
Stiftskeller. Phil en Jef aten een bord met
6 worstjes en zuurkool, Janine een
dagschotel met een Caesersalade en Fie een
Rindgulasch. Na ons middagmaal gingen we een
koffie drinken in de Erdinger Urweisse Hüt
net aan een fanzone waar een groot scherm
stond, na de koffie bleven we daar kijken
naar de tijdrit van de dames Elite. Het werd
een oranje festival. Op het podium stonden 3
Nederlandse dames te pronken. Ann-Sofie
Duyck werd pas 28ste op bijna
4min. We besloten nadien samen met onze
buren en de 4 mannen van daarnaast te gaan
aperitieven aan de camper. Janine en Fie
gingen nog wat inkopen doen in de
Merkur-winkel. Er was blijkbaar een match
ijshockey op de ijspiste net achter onze
camper, over de weg spanden ze een lint,
zodat we een omweg langs onze buren moesten
doen om aan onze camper te kunnen. Toen Phil
onder het lint door toch naar onze Mobil II
trok kreeg hij van de verantwoordelijke een
opmerking, maar een persoon die over de
ketting wilde komen, kreeg deze ook. Toen
het iets te fris werd, ging iedereen naar
zijn eigen stek. Na een broodmaaltijd keken
we nog wat tv en gingen slapen omstreeks
22u30.
Woensdag 26 september: Het was koud
tegen de morgen, Phil kwam vanonder het
donsdeken voor een sanitaire stop, stak de
verwarming aan en kroop vlug terug onder het
donsdeken tot de Mobil II een beetje
opgewarmd was. Een kwartiertje later was het
al zover en werd de koffie gezet.
Toen deze
klaar was, ging Phil nog een drietal
jerrycans water halen, zodat onze tank terug
op peil was. Ondertussen was Fie ook uit de
veren en namen we ons ontbijt, Fie hield het
bij confituur, Phil bakte terug een drietal
eieren. Er werd beslist om tegen 9u30 te
vertrekken naar de Media Markt. We deden nog
snel de vaat, Phil ging ook nog het toilet
ledigen. We vertrokken mooi op uur om via de
achterpoort van de cp naar de media-Markt te
wandelen, ongeveer een twee kilometer
verder.
 Daar kochten we enkele USB sticks om
foto’s uit te wisselen en ook een
weerstationnetje om in onze Mobil II te
plaatsen. Van daaruit vertrokken we via een
mooie wandeling naar het centrum, maar
stopten nog onderweg aan het Ferdinandeum
Landesmuseum om een koffie te drinken. Van
daaruit kwamen we in de winkelstraten waar
Phil plots een kapstok met een hand
uitgesneden vossenkop zag, we kochten er zo
eentje. Dan terug op zoek naar een
middagmaal, na overleg belandden we terug in
Restaurant Stiftskeller en bestelden er met
ons vieren een Australische steak met
kruidenboter, groenten en frietjes. Het was
nog vroeg na de middag, maar we vertrokken
nadien toch naar het parcours. De eerste
renner vertrok pas om 14u10, we waren
anderhalf uur te vroeg. Tegen dat de renners
bij ons waren, zaten er reeds 51Km op. Met
de eerste renners was het nogal verwarrend,
het waren de juisten niet die eerst voorbij
kwamen. Een viertal ontbraken eerst, maar
volgden later dan wel. Toen Laurens De Plus
voorbij was gekomen, gingen we naar het
grote scherm kijken op hetzelfde pleintje
als de dag voordien. Dennis Rohan was
ijzersterk en deed Victor Campenaerts van
zijn eerste plaats verdwijnen, tenslotte
stak Tom Dumoulin ook nog onze Belg voorbij.
We hadden dan toch nog onze vierde medaille
op het wereldkampioenschap. Na de aankomst
en het podium wandelden we terug naar de
camperplaats, onderweg sloegen Janine en Fie
de weg in naar de winkel om nog wat inkopen
te gaan doen. We gingen aperitieven bij
Janine en Jef, na deze gingen we verse
koeken met charcuterie eten in onze Mobil II.
Fie ging slapen om 22u. Phil volgde haar een
uurtje later.
Donderdag 27 september: Het werd een
traditie dat Phil vanonder het deken kwam om
6u45. Een ochtend zoals de meesten op de cp.
Er waren deze dag twee koersen in lijn. Om
9u10 reden de dames juniores hun koers, we
konden ze pas na 48,5 Km 2 maal voorbij zien
komen aan de zijkant van de cp, geen verre
verplaatsingen tijdens de ritten in lijn. Er
was deze morgen geen haast bij, na een korte
rekensom moesten we pas om 10u vertrekken
naar de plaats waar ze voorbij kwamen.
 Phil
ledigde nog eens het toilet, de rest van de
tijd werd gevuld met wat opruimen. Om 10u
vertrokken we met onze buren, we konden door
een achterpoortje en via de tunnel onder de
grote baan. Zo kwamen we op de laan waar de
rensters zouden voorbijkomen. We waren
blijkbaar nog 45min. te vroeg, maar op een
wielerwedstrijd zijn er altijd mensen om een
babbel mee te slaan. Onze dames kwamen niet
veel in beeld, Bossuyt Shari eindigde op
4m59s. De Oostenrijkse Stigger Laura won
voor de Franse le Net Marie en als derde, de
Canadese Boilard Simone. Na een korte stop
op de cp gingen we eten naar “Am Tivoli”
Kippenreepjes op een slaatje en Phil koos de
kalfsschnitzel. Het blonde bier was een
slechte keuze, dan maar een glaasje wijn
erbij. In de namiddag reden de heren
juniores hun koers, deze vertrokken om 14u40
en kwamen pas na 84,7Km. in de stad aan.
Deze maakten 2 plaatselijke ronden, zo
konden we die 4 maal zien, daarin startten
ze met zes Belgen. We hadden in de
voormiddag heel de tijd de commentatoren in
de verte gehoord. We gingen eens zien van
waar dit kon komen. Langs de andere kant van
het ronde punt stonden de
bevoorradingtentjes, maar ook een groot
scherm. Nu konden we de volledige koers
volgen zonder naar de tv in onze Mobil II te
gaan kijken. Nu waren de Belgen bijna heel
de koers op de voorgrond te zien. Remco
Evenepoel was de gedoodverfde winnaar, maar
net voor de lange klim kwam de helft van het
peloton ten val. Remco moest een tijd op een
nieuw wiel wachten. Hij zetten met een
achterstand van 2min. een nooit geziene
achtervolging in en kwam bij het begin van
de plaatselijke ronden terug bij de
koplopers. Een voor een liet hij de anderen
achter zich en reed met een voorsprong van
bijna anderhalve minuut over de eindstreep.
Op de tweede plaats de Duitse Mayrhofer
Marius en de Italiaanse Fancellu Alessandra
op de derde plaats. Remco won twee
wereldtitels op drie dagen. Nadat we het
podium zagen op het grote scherm gingen we
terug naar de cp. De dames vertrokken direct
naar de winkel voor ons dagelijks brood, wij
dronken ondertussen een pintje. Na hun
terugkeer gingen we nog aperitieven bij
Janine en Jef, het was na 21u toen we terug
in onze Mobil II waren, aten nog een broodje
en we keken naar de speciale uitzending over
het WK. Het was bijna 23u. toen we gingen
slapen.
Vrijdag 28 september: Phil was terug
op zijn vaste uur wakker, Fie bleef nu eens
tot iets na 8u liggen, ondertussen was de
koffie klaar en had Phil de vorige dag hier
beschreven. Vandaag hadden we de rit in lijn
voor de U23, daar hadden we ook nog eens de
kans voor een medaille. De cp liep
stilletjes vol, om 7u. reden er direct nog
eens zes binnen, allemaal Slovaken.
 We
besloten met ons vier eens naar de winkel te
gaan om wat inkopen te doen, om 10u.
vertrokken we. We keerden een uurtje later
gepakt en gezakt terug. Nadien was het
aperitief tijd dewelke we samen met de vier
mannen erbij deden. Na een broodmaaltijd
vertrokken we rond 13u30 naar de plaats waar
we de dag voordien stonden, maar nu namen we
stoelen mee. We waren van de eersten en
konden onze plaats kiezen. Eens de vier
plaatselijke ronden waren begonnen, en ging
Fie en Janine naar het benzinestation om wat
frisdrank en dit was welkom, de zon zat
namelijk al de ganse dag hoog. De slotrondes
waren heel spannend voor onze Belg Bjorg
Lambrecht. In de laatste afdaling sprong de
sterke Zwitser Marc Hirschi op een sluwe
manier weg. Bjorg deed na al zijn
inspanningen nog de moeite om deze terug in
te lopen, maar kreeg bijna geen medewerking
van de Zweedse Jaakko Hanninen. Toch
versloeg hij de laatst genoemde in de spurt
voor de tweede plaats, we hadden onze zesde
medaille beet. Na het podium trokken we
terug naar de cp en genoten daar nog wat van
het mooie weer en natuurlijk een pintje
erbij. We gingen allen samen tegen 19u30
naar het Aziatisch restaurant Haikky, We
bleven tafelen tot 22u30 om nadien nog wat
na te genieten op de cp. Om middernacht
gingen we slapen.
Zaterdag 29 september: Het was 7u.
toen Phil wakker werd en zoals iedere dag
werd eerst voor de koffie gezorgd. Het was
op zaterdag dat de dames elite hun koers
moesten rijden, de start was pas om 12u10.
De uitzendingen begonnen op één dus ook om
12u. Na het ontbijt bracht Fie op de laptop
sommige dingen in orde voor haar werk zodat
ze maandag daar verder konden.
 Phil ledigde
het overvolle toilet en ging nog wat vers
water halen. Omstreeks 10u. kwam Janine Fie
halen om nog wat boodschappen te doen, op
zondag is er blijkbaar niks open in de
dichtste omtrek. Om 11u30. was het
aperitieftijd, samen met onze buren en de
vier mannen van een camper verder dronken we
er eentje. Tijdens het nieuws van 13u.
gingen we samen met Janine en Jef iets eten
in de Sportsbar. Fie nam een pasta Bolognese,
Phil een pasta carbonara, Janine een pasta
polo en Jef een skinny burger. We waren er
net op tijd buiten om de dames te zien juist
voor hun eerste beklimming tijdens de
plaatselijke ronden waarvan ze er vier
moesten doen. Bij hun eerste passage was
alles nog samen, maar bij de tweede lag
alles volledig verspreid. Phil ging bij deze
enkele foto’s nemen. De rest van de koers
bekeken we op tv en zagen hoe een
uitmuntende Anna van der Breggen alle
tegenstanders achterliet. Aan de aankomst
had ze 3,5min. voorsprong op de Australische
Amanda Spratt en bijna 5min. op de Franse
Tatiana Guderzo. Na het podium gingen we
terug een beetje in de zon zitten, maar nu
was er wel een frisse wind opgekomen. Twee
van de vier jongens hadden wat
aperitiefhapjes klaargemaakt, zo zaten we
alweer vroeg aan het aperitieven. Het was
rond 19u. toen de vier buren gingen uit
eten. Daar wij op de middag waren gaan eten,
gingen we, na het opruimen, in de camper van
Janine en Jef nog iets drinken. Om 20u.
waren we in ons buitenverblijf, Phil maakte
nog een pakje soep klaar en met wat brood
erbij hadden we genoeg met dit als
avondeten. Fie ging slapen om 21u. Phil pas
om 22u20.
Zondag 30 september: Ondanks de
feestjes die hier en daar gaande waren op de
parking viel alles nog mee en hadden we een
rustige nacht. Phil was wakker om 7u. Bij de
eerste kop koffie werd deze tekst al wat
bijgewerkt.
 Op zondag, vandaag dus, was het
de laatste koers van het WK. De elite
renners moesten een koers afwerken van
258,5Km. en moesten de laatste ronde over
een korte helling met op sommige plaatsen
een hellingsgraad van 28%. De renners kwamen
maar Innsbruck binnen omstreeks het
middaguur, zo hadden we nog tijd om het
toilet te ledigen en water bij te vullen.
Terwijl we wat van de zon zaten te genieten,
kwamen er vrienden toe van Janine en Jef en
hadden wat te drinken mee. Voor de dames
waren het kleine flesjes bubbels, voor de
heren een Leffe, maar Phil paste, Leffe is
zo zijn ding niet. De uitzendingen waren om
9u begonnen, zo zagen we dat het nog maar
eens was zoals op vele kampioenschappen, een
groepje laten rijden, bijna 20min. toegeven
tot een paar ronden voor het einde. Zo kwam
het dat we ook niet gingen kijken naar de
zijweg, waar ze twee keer voorbij kwamen,
maar aten op ons gemak en de dames deden de
vaat. Als ze aan de derde ronde bezig waren,
gingen we eens kijken en zagen ze twee maal
voorbij komen. Phil had enkele foto’s kunnen
nemen en zag liever de finale op tv. En wat
een finale, vooral op de laatste klim. In de
sprint won een ijzersterke Alejandro
Valverde voor Romain Bardet en Michael Woods.
Onze beste Belg was Ben Hermans op de 23ste
plaats. Na de koers praatten we nog wat na
over het verloop van de koers en reinigde
Phil al de voorruit van de kabine. Rond 19u.
vertrokken de vier overburen huiswaarts en
gingen wij met ons vieren eten naar Franky’s.
Wat een drukke tent was me dat en zeker niet
duur. Fie at er een chickenburger en Phil
een pizza. Het was 20u30 toen we terug op de
cp waren, ieder ging naar zijn eigen camper.
Fie ging al slapen om 21u. Phil typte nog
wat tekst en volgde haar tegen 22u15.
Maandag 01 oktober: Zonder wekker
terug wakker tegen 6u45, koffie zetten en
binnen alles op zijn vaste plaats steken.
Ons verblijf in Oostenrijk zat erop, een
heel geslaagde versie met dank aan onze
superleuke buren en we mogen zeker de vier
”jonge” mannen, Pat, Dan, Christ en Dirk
niet vergeten. Als we binnen klaar waren en
onze eerste kop koffie hadden opgeslurpt,
kwamen Janine en Jef buiten om afscheid te
nemen.
Phil rolde nog de stroomdraad op,
klaar voor vertrek. We stelden de GPS in
naar huis, ongeveer 980Km wist die ons te
vertellen.
 Toen we deze iets nader bekeken,
stond hij om tolwegen te vermijden,
blijkbaar waren we dus zo Oostenrijk binnen
gereden. We werden uitgezwaaid en reden
rechtstreeks naar de snelweg. Na het eerste
kleine tunneltje zaten we plots in de
gietende regen, dit waren we niet meer
gewoon. Met de instellingen van de GPS te
veranderen, stuurde hij ons nu langs de Fernpass, vast en zeker een prachtige rit
bij mooi weer, maar nu was het opletten door
de vele regen. We stopten in Reutte aan een
van de laatste tankstations voor we
Duitsland binnen reden, daar konden we nog
eens goedkoper tanken. Langs de A8 in
Sulzbach namen we nog een stop en go voor
een sanitaire stop. Onderweg stelde we de
GPS in naar camping “Park Pool” in
Echternachterbrück om daar te overnachten.
Na een rit van 611Km. en 8u. rijden kregen
we plaats 330 aangewezen van een Nederlands
sprekende man. Nadat we waren geïnstalleerd,
gingen we een biertje drinken in de bar van
de camping, Bitte ein Bit is dus slecht en
Phil die dacht van er een Duvel of Karmeliet
te kunnen drinken. We gingen ons iets warmer
kleden en trokken eens naar het centrum met
het idee daar iets te gaan eten, maar we
vonden onze gading niet, na een rustige
wandeling en terug in onze Mobil II begon
Fie spaghettisaus te ontdooien. Ondertussen
gingen we ook nog het toilet ledigen. Na de
maaltijd deden we samen de vaat, keken wat
tv en gingen tegen 22u30 slapen.
Dinsdag 02 oktober: Een heel rustige
nacht, Phil pas wakker om 7u50 en begon
zoals iedere dag de koffie zetten. Er zou
ook iedere dag een bakker rond 8u30
langskomen. Fie zorgde dat ze klaar was
tegen dan en net toen Phil ging douchen reed
de bakker de camping op. Fie kocht er
pistolets en enkele koffiekoeken.
 Na Phils
douche typte hij wat aan deze tekst en ging
Fie gaan afrekenen voor twee dagen. Ze
betaalde er maar €34 door onze CampingCard
van Acsi. We zochten uit waar we
boodschappen konden doen en kwamen uit bij
een Cactuswinkel in Echternach zelf. Met
sygic als begeleider wandelden we anderhalve
Km. verder tot aan het warenhuis. Wat
groenten, een paar Duvel biertjes en wat we
in België niet vinden, Cointeau Noir. Nadat
we alles in onze Mobil II hadden achter
gelaten, gingen we nog eens naar een winkel
dichtbij de camping, een Noma discounter.
Toen we er binnen kwamen, zagen we een soort
Aldi of Lidl winkel. We kochten er een paar
kleinigheden, zodat we niet met lege handen
naar buiten moesten. Terug op de camping was
het aperitieftijd, terwijl Fie de
sperziebonen kuiste en aardappelen schilde.
Deze twee met de stoverij van
varkenswangetjes dewelke al in onze vriezer
zaten bij ons vertrek. Fie nam ook de
volledige vaat voor haar rekening. Iets voor
16u. vertrokken we nog eens op verkenning
naar het centrum van Echternacht. Fie was
nog graag eens binnen geweest bij de Smatch,
daar kochten we een fles rode wijn om toch
maar niet met lege handen te moeten
buitengaan. Op de terugweg naar de camping
wandelden we eens naar het oude kerkje in de
hoogte. Dit gebouw bleek zijn oorsprong te
hebben omstreeks het jaar 275 die begon met
een romeinse muur. In de 11e eeuw
werd er dan na de diverse aanpassingen een
kerk van gemaakt. Eind de 18e
eeuw werd het kerkhof verwijderd. De kerk
werd, na archeologische opzoekingen, terug
in ere hersteld tussen 1959 en 1966. Na dit
bezoek gingen we terug naar de camping, het
was tegen 19u. Phil besloot dan zijn eerste
Duvel te drinken, Fie proefde eens van de
aangekochte wijn. Ons avondmaal bestond uit
de ’s morgens aangekochte pistolets en
charcuterie. Voor de rest van de avond was
het rustig wat tv kijken. Fie ging slapen
omstreeks 22u, Phil volgde een half uur
later.
Woensdag 03 oktober: Om 7u15 wakker
en koffie zetten, Fie volgde snel en na het
ontbijt ging ze een dag bijbetalen en
douchen. Nadat Fie’s haar gebrusht was en
eens het verloren haar in onze Mobil II was
uitgeveegd, konden we vertrekken op
verkenning naar het meer, het was toen al
bijna 10u30. We kwamen aan een winkelcentrum
waarin een Delhaize winkel was. Daar vonden
we een wijn zonder sulfiten, Fie zocht daar
al een tijdje naar. Eens buiten gingen we op
zoek naar het meer, maar je kan er niet
naast kijken, we vonden het reeds enkele
meters verder.
We wandelden de helft van het
meer op het dichtste wandelpad langs het
water. Eens halverwege de vijver, besloten
we langs het wandelpad dichtst bij de weg
terug te keren.
 Plots zagen we een sloot
waarlangs een wandelpad liep. We zagen op Maps dat deze weg uitkwam aan de
Cactus-winkel, we hadden daar nog wat
inkopen te doen. Deze dingen gingen we nog
eerst naar de camping brengen, maar we deden
een tussenstop. De dag voordien hadden we
gezien dat ze in “Café à Kack” Duvel hadden,
daar het juist het uur van aperitief was,
gingen we er binnen. De jonge dame achter de
toog was het blijkbaar niet gewend, Phil
zijn Duvel moest hij drinken in een gewoon
pintglas. Ze vroeg ons ook direct of we iets
wilden eten, nadat we een negatief antwoord
gaven, zagen we dat het niet in goede aarde
viel. We dronken rustig ons drankje uit en
vertrokken naar de camping. Eens daar
maakten we ons middagmaal klaar, varkenstong
in tomatensaus met gehakt balletjes en
paddenstoelen. Toen de aardappelen klaar
gekookt waren, maakte Phil er puré van. De
vaat deden we samen en namen een korte
siësta en ging Phil het toilet ledigen. Rond
16u. vertrokken we terug op wandel en namen
eens de andere oever van de oer. Maar eerst
ging Fie ons dagelijks brood kopen. Na een
paar kilometer langs de oevers te hebben
gewandeld, zagen we nog geen enkele brug
langs waar we konden terug keren, we
besloten dan maar op onze stappen terug te
keren en nog eens een paar straten te
verkennen. Zo kwamen we nog aan een stuk
oude omwalling waar er vroeger zelfs een
ophaalbrug was over een riviertje. Waar ook
in 1942 de mensen verzamelden om op de
vlucht te gaan voor het Duitse leger.
Vandaar ging het naar de winkelstraat waar
Phil zich een Luxemburgse vlag kocht. Met
onze aankopen, brood en vlag, trokken we
terug naar onze Mobil II, het was net 18u.
toen we er waren. Na het aperitief aten we
de superlekkere baguette met charcuterie als
avondmaal. Er restte ons nog enkel wat tv
kijken terwijl Phil deze tekst bijwerkte. We
gingen slapen omstreeks 22u30.
Donderdag 04 oktober:
De laatste dag
van ons tweede groot verlof was er vroeger
dan gedacht.
We moesten maar tegen de middag
van de camping, zo konden we het rustig aan
doen om alles op te ruimen en klaar te maken
voor vertrek. De buur voor ons had zijn
wagen heel dicht bij onze Mobil II gezet, zo
wachtten we tot onze achterbuur was
vertrokken, zodat we ver genoeg achteruit
konden rijden om te vertrekken. Het was
11u20 toen we de camping afreden richting
Luxemburg waar we een goedkoop tankstation
hadden gezien. Na het tanken gingen we op
zoek naar de weg om naar Diekirch te rijden,
daarna naar Clerveaux om tenslotte in
Bastenaken bij “Le Maxim’s” een
varkenshammetje te gaan eten. Het was, na
het lekker middagmaal,14u45 toen we
vertrokken en verder reden via Charleroi en
met hier en daar wat vertraging door
wegenwerken waren we net voor 18u in
Stasegem. Daar haalden we al wat er niet
meer in hoorde uit en reden we onze Mobil II
terug naar de cp in Harelbeke.
Kilometerstand: 59.071Km., Trip 2009.1Km.,
Verbruik 9,4L., Reistijd 27u52.
Foto’s |
|
| |
|
