BELGIË 2010

Eeklo - Jabbeke Brugge Jabbeke Brugge - Jabbeke Boekhoute Leuven
Oteppe Brugge Westende Brugge Jabbeke-Brugge  

Wie We Zijn

 

Onze Mobil

 

Onze Uitstappen

 

      België

      Frankrijk
      Italië
      Nederland

      Zwitserland

      Tsjechië
      Duitsland
      Denemarken
      Luxemburg
 

Links

 

Foto Album

 

Gastenboek

 

Home

 

Contact

 

Datum : 20 - 22 augustus

Moedre zat al een tijdje met de gedachte om eens samen met haar gezin een een uitstap te doen. Reeds een tijdje keken Fie & Phil uit naar een locatie die voor iedereen wat wils zou geven. Onverwacht kregen we een folder van L'Hirondelle in Oteppe in ons bezit, na een studie van deze werd besloten om daar eens een weekendje daar samen door te brengen.

Vrijdag 20 augustus: Na een drukke werkdag waren we rond 17u30 klaar om te vertrekken richting Oteppe. Phil had de GPS ingesteld om via Doornik te rijden, dit om Brusselse files te vermijden. Het weer zag er veelbelovend uit. Rond Doornik hadden we dan toch een eindje file. We reden de provincie Luik binnen een tweetal uren later. 19u40 reden we de lange dreef naar de ingang van L’Hirondelle op. Fie haar zus en gezin waren al op het domein van de dinsdag. Moedre en Werner waren eerder die dag rond de middag reeds naar daar vertrokken en waren er ook al van rond 15 uur. We checkten in aan de receptie en we werden door een golfkarretje  begeleid tot aan de kampeerplaatsen. Dit viel dik tegen. De plaatsen waren eigenlijk niets meer dan een gewone parking. Middenin de bomen. We probeerden eerst de camper vlak te zetten, maar dit viel ook niet mee. En als we dan tamelijk vlak stonden, kreeg Phil geen satellietverbinding. Na dus een half uur sukkelen, aten we eerst snel ons avondmaal op en besloot Phil een andere plaats voor de camper te zoeken. We vonden dan een beetje verder een betere plaats, waar we wel satellietontvangst hadden en waar we bijna zonder de keggen vlak stonden. Intussen belde Mieke, Fie haar zus, dat ze te voet tot bij ons zouden komen. Zij waren elders al forel gaan eten aan de forellenvisvijvers en kwamen dan tot bij ons. We zagen moedre en Werner in de auto voorbijrijden. Fie rende ze achterna en kon ze laten zien waar we stonden. Zij kwamen dan ook even ons verwelkomen. Samen gingen we dan naar de stacaravan, waar heel de familie in verbleef. Onderweg maakten we gebruik van enkele toestellen op het speelplein, wat tot hilarische toestanden leidde. Want Fie weegt een stuk meer dan haar zus en op de wipplank is het oppassen geblazen met zo’n gewichtsverschil. Na deze grappige intermezzo stapten we verder naar de stacaravan. Die bleek toch wel wat gebreken te hebben. Er werd niet schoongemaakt en de vloer van de douche was gespleten, zodat het water zomaar overal naartoe verdween. Zelfs tot in de kamer van moedre, is later gebleken. Ook vertoonde de caravan vochtvlekken. Dit kon echter de sfeer niet bederven. We dronken nog enkele glaasjes, de mannen bier en de vrouwen rode wijn. Rond 12 uur trokken we ons dan maar terug in de MH. Phil keek nog even wat TV, Fie ging snel slapen.
Zaterdag, 21 augustus
: Wakker rond 7u30 zette  Phil naar goeie gewoonte de koffie. We aten onze verse ananas op. Fie kleedde zich aan en ging op wandel om wat fotootjes te maken van de omgeving. Toen ze het speelplein opliep, zag ze in de verte haar moeder en Lars lopen, die naar het winkeltje kwamen om brood te halen. Ze liep even mee de winkel binnen. Phil zat van 8 uur aan de televisie gekluisterd om naar zijn weekendprogramma’s te kijken. Fie ging dan maar terug naar de MH. Ze had een krant gekocht en zat wat kruiswoordraadsels in te vullen. Intussen kwam Wout ons vervoegen om naar Stargate SG1 te kijken. Hij was wel vergeten zijn bril op te zetten, dus had het moeilijk om te volgen. Na dat programma trokken we toen met zijn drieën naar de familie. Terwijl ma en Werner zich nog aan ’t klaarmaken waren, gingen we even langs de avontuurlijke weg (door de bossen steil naar beneden) de forellenvijvers gaan bekijken. Wij hadden daarvan veel meer verwacht, we dachten dat dit veel groter was. We wandelden dan terug langs de andere weg en moesten zo weer de receptie voorbijkomen. Daar ging Fie binnen om haar rekening te vereffenen, want de avond ervoor hadden ze het veel te druk om af te rekenen. Intussen hoorden we, dat de ouders van Peter ook zouden komen ’s namiddags. Lars vroeg na of er nog een kamer was in ’t kasteel van het domein. Die bleek er wel te zijn. Een kamer voor vier personen en de prijs bleek nog mee te vallen. Phil, Fie en Wout zijn dan maar doorgewandeld tot bij ma en Werner, die kwamen we dan verder tegen zittend op een bank dichtbij het zwembad. Na een babbeltje daar gingen we dan met zijn vijven richting stacaravan. Daar zaten Peter, Mieke en Lars al te wachten. Tegen dan was het bijna tijd voor de aperitief. Phil, Mieke en Lars dronken een Ricard en Fie, ma en Werner een glas papillon. Mieke en Fie speelden een spelletje Scrabble. Leuk, het was lang geleden dat Fie dat nog eens had gedaan. Winnen zat er wel niet in.  ’s Middags aten we dan charcuterie met boterhammen met een lekker slaatje, dat Mieke klaarmaakte. Na een korte rustpauze kwamen de ouders van Peter intussen aan. ’s Namiddags gingen Phil en FIe met Lars en Wout gaan zwemmen. Het water was redelijk  frisjes, maar we verwarmden ons door naar elkaar met balletjes te gooien. Welgekomen verfrissing, want de zon was heel goed van de partij die dag. Na een groot half uurtje in de pool, trokken we weer richting familie. Ma en Peter zijn ouders waren er niet. Ze waren een wandeling gaan doen. Na nog een tijdje in de zon gingen we dan maar naar de camper.  Een douche nemen, Fie’s haren doen en tegen 19 uur moesten we aan het Kasteel zijn, waar we ’s avonds gingen eten. We kwamen aan het kasteel op afgesproken uur aan. We dronken onze aperitief op het gezellige terras buiten. Daarna trokken we in het restaurant. Phil at een halve kip en Fie Rib-Eye. Enkele anderen kozen voor lamsribbetjes, maar maakten al gauw de opmerking, dat dit ooit wel eens een lam geweest was, maar al uitgegroeid tot een volwaardig schaap. Nu ja, het ging meer om de gezelligheid. Ondanks de tegenslag bleef het gezellig tafelen.  We vertrokken dan maar richting stacaravan. Monique  en Jean-Pierre bleven achter in het hotel, alwaar ze overnachtten. We dronken nog een glaasje aan de stacaravan en gingen dan rond 12 uur maar slapen. Maar van slapen kwam niet onmiddellijk iets in huis. De lokale pub van het domein was omgetoverd in een discotheek.  Dus kan je al raden, wat een lawaai we te verduren hadden. Na een tijdje werd het dan toch stil en konden we toch in slaap geraken.
Zondag 22 augustus:
Phil was wakker tegen 8 uur,  Fie kwam pas vanonder het donsdeken als haar petekind Wout terug naar SG1 kwam kijken, het was ondertussen bijna 9u. We hadden de dag voordien afgesproken om daar zeker tot na de middag te blijven om daar nog ons middagmaal te kunnen nemen, maar als we na 9u30 aan de stacaravan aankwamen zagen we dat iedereen bijna gepakt en gezakt was.

Na wat overleg ging Peter toch nog gaan vragen of we iets langer mochten blijven, maar door de lichte regenval besloten we dan toch maar ergens anders op zoek te gaan naar een middagmaal. Wij moesten nog vlug  de Mh gaan klaarzetten voor vertrek. Als deze klaar was konden we naar de uitgang vertrekken waar Fie dan de ingangpasjes terug kon afgeven, zodat we dan buiten het domein konden wachten totdat Peter de rest had afgerekend. Ze kregen wel bijna hun borg niet terug omdat ze het hadden achter gelaten zoals ze het gevonden hadden, vuil dus. Met de drie wagens reden we eerst richting Burdinne waar er een bier, kaas markt was, eens we daar waren was alles nog dicht tot na 15u. voor ons te laat dus. Zo reden we dan naar Huy waar we rond 13u aankwamen. Er is daar een camperplaats voorzien langs de Maas, Phil parkeerde de Mh onder een treurwilg, niet op een officiële plaats, maar dat doen er daar meer. Langs de overkant van de chaussée Napoléon zagen we een Italiaan restaurant “San Marino”. Met ons groepje van 8 personen trokken we daar binnen en konden nog plaats nemen in de veranda vooraan. Iedereen maakte zo een beetje zijn keuze maar het gros at mosselen. Van daaruit vertrokken we richting Stasegem rond 15u. Onderweg hielden we nog een halte aan Bernissart Lac. Een viswater waar Phil vroeger frequent kwam, jammer wilde het weer niet mee, en maakten we een vlugge wandeling rond het 4ha grote water. Rond 18u15 kwamen we aan voor onze deur. Na het gebruikelijke leeghalen van koelkast en legen van het toilet, stond onze Mh terug klaar voor vertrek.

Foto's

 
 

© Phil en Fie 31/03/2016