We hadden nog een verlengd weekend. Liefst niet te ver en ze spraken van mooi weer. Verleden jaar waren we er al en we vonden het ok, dus voor ons eerste weekend na het verlof besloten we om nog eens een drietal dagen naar Gravelines te gaan. Fie belde twee dagen voordien naar “camping des Dunes” zodat we zeker waren van een plaatsje.

Vrijdag 10 augustus: Phil werkte enkel op vrijdag en maar tot 16u Fie tot 17u. Na het werk konden we binnen het half uur vertrekken voor de volle 109Km een kleine 90min. rijden. Alles verliep vlot, we kwamen aan op de camping om 19u02. Fie ging ons aanmelden en vroeg een plaats zonder veel bomen. Voor  €54,45 konden we drie nachten blijven. We kregen plaats 95 toegekend, een man in een golfkarretje reed ons voor, we reden de plaats op en stonden langs drie kanten in de bomen. De vierde kant was een chalet. We stelden ons met de gesloten kant naar de chalet, zodat we niet heel de tijd naar die mensen moesten kijken. De Mh vlak zetten, de schotel richten en tafel en stoelen buiten, maar we hadden geen zon. Door de wind was het frisjes op onze plaats, maar we aten wel onze spaghetti buiten op. Samen de vaat en ondertussen was de zon al nergens meer te bespeuren. Er was veel beweging op de camping, veel mensen trokken naar de bar waar er blijkbaar een optreden was, dit zou stoppen om 23u30. We wachtten dat af, verder nog wat tv kijken, Fie reeds wat indommelen en Phil wat van deze tekst typen. De dag eindigde voor ons rond 23u30 samen met het muziek uit de bar.
Zaterdag 11 augustus: Goeie morgen, goed geslapen, enkel een plasstop rond 4u. en tot 7u30 alles stil, tot er iemand Fie opbelde. Phil stond direct op en zette koffie, Fie volgde tegen 8u en ging ons dagelijks brood halen naar het winkeltje dat bij de camping hoort. De zon was reeds van de partij maar kon door de bomen niet aan ons plaatsje. Fie kwam terug met fantastisch nieuws, we konden verhuizen naar plaats 58, reeds volop zon en dit voor de ganse dag. We begonnen direct te voet aan de verhuis, het was een 30m ver, achteruit rijden tussen de takken was geen sinecure, maar lukte. Op onze nieuwe plaats gewoon bepalen hoe we best stonden, alles terug aansluiten en genieten in de zon van ons ontbijt. Na het ontbijt Fie initialiseren in het ophangen van kleren op de kapstok ;-), ze durft dit dan muggenziften noemen. We hadden ons dan nog enkel klaar te maken voor onze eerste wandeling. Via Petit Fort Philippe wandelden we naar het centrum van Gravelines waar we nog eerst eens langs de cp aan de haven gingen om zo aan het centrum te gaan. We gingen direct naar de beenhouwerij waar we vertrouwen in hadden, “Kieken”, we kochten er spek en koteletten à la Mexicaine, nog wat hesp voor ’s avonds en cordons voor de dag nadien, zo hadden we ons gerief. We hadden nog aardappelen nodig en vroegen dit daar in de beenhouwerij. Er was blijkbaar in één van de zijstraten een sparwinkel en we vonden die op de aangewezen plaats. We kochten daar de nodige aardappelen, rode bonen in blik, een probatie voor Phil en wat zure room. Dan recht naar de camping, ons vlees moest zo rap mogelijk in de koelkast. Fie genoot nog wat in de zon, ondertussen hield Phil de “gaartijd” van de aardappelen in de gaten,. Als die klaar waren, konden we ze laten afkoelen en beginnen aan de voorbereidingen van de suikerbonen en rode bonen. Phil sneed een ui fijn, zodat deze bij de suikerbonen kond gestoofd worden en terwijl Fie deze stoofde genoot Phil nog van een wc’tje. Na ons middagmaal deden we samen de vaat, tegen dat we daarmee gedaan hadden was het reeds iets na 15u. Phil had ondertussen ook de fietsen klaargezet, we konden vertrekken voor een verkenningstocht naar Grand Fort Philippe. Onderweg zagen we nog dat er een kermis klaarstond op het einde van de jachthaven. Hier en daar hadden we een beetje tegenwind, volgens de weerberichten zo een 4 beaufort maar het kon ons niet tegen houden om eens terug in Gravelines op het terras van “Le Queen Mary” een Affligem en Perrier te drinken. Terug naar de camping en na een korte break eens gaan kijken naar de bar en sanitaire plaats. In de bar dronk Phil een Trippel Karmeliet en Fie terug een Perrier. We gingen nog wat rondkijken op de camping en kwamen tenslotte terug aan onze stek. Terwijl Fie wat tv keek genoot Phil van de laatste zonnestralen en van een aperitiefje. Als avondmaal aten we wat charcuterie met de rest van de baguette en koude aardappelen. We kenden dus een heel rustige en aangename dag in en rond de camping. We zagen later op de avond Tia nog vijfde worden in het hoogspringen, en Phil die typte verder aan deze tekst. Tegen 22u45 was alles donker en stil in de Phil & Fie Mobil, oogjes dicht en snaveltjes toe, slaapwel.
Zondag 12 augustus: Op een zondag morgen, amper is de zon opgestaan en ze komen in Gravelines de glascontainers legen, dus redelijk vroeg uit onze slaap gebracht. Na nog wat te zijn ingedommeld staan we op tegen 7u45, Phil zoals gewoonlijk koffiemadam en Fie vertrok tegen 8u10 ze om een baguette te halen en nog een kaartje voor een uurtje internet, daarvoor moest er €5 betaald worden. Ons baguette aten we met wat chocopasta en confituur waarna Fie de vaat deed. Op zondagmorgen was er bij ons vorig bezoek markt in Petit Ford Philippe, wij daar naartoe. De markt stond nu niet op het marktje, maar op de weg naast de AA. We kochten er enkel sla, enkele tomaten en een augurk. Terug op de camping besloten we om te gaan fietsen en op die manier ons middagmaal wat uit te stellen. Alles klaarmaken en we konden vertrekken naar Oye-Plage, via enkele ommetoertjes en niet aangename wegen, bereikten we het dorp en zagen aan de kerk enkele tenten staan. Daar was dus ook feest, Phil reed nog eerst eens rond de kerk en zag dat er ook een rommelmarkt was. De fietsen tegen een boom en op zoektocht. Bij het eerste kraam zag Phil al 2 bekers staan van Stella Artois, voor één vroeg de verkoper €1en Phil zie voor de twee ook één euro, maar hij wilde er €1,5 voor, we namen ze alle twee mee. Nadat we alle kraampjes hadden gezien en ook nog een zak spekken hadden gekocht,  trakteerden we onszelf met een drankje op het terras van het kleine café op de hoek aan de kerk. Phil een blonde Leffe en Fie een Perrier. Terug naar de fietsen en langs het natuurreservaat terug naar Grand Ford Philippe en zo via dezelfde baan van gisteren terug naar Petit Ford Philippe tot aan de camping. Het was bijna 14u30 als we de deur van de Mh ontsloten. Om 14u30 begon de mountainbike met Sven Nys, dus snel tv aanleggen zodat we op de hoogte waren. Na de start had Nys rap tegenslag, zo hield Phil zich dan eerst bezig met de fietsen terug op de Mh vast te zetten en Fie waste ondertussen de sla, die we kort daarop opaten met de gebakken koteletten van de dag voordien en ook de rest van de koude aardappelen. Ondertussen had Nys blijkbaar nog wat tegenslag gekend en was teruggeslagen naar de 36^ste plaats. Hij kon er nog enkele goedmaken, maar gaf tenslotte toch op. Een Tsjech won goud, de Belg eindigde op de 19plaats, Fie zorgde ondertussen dat we terug verse borden hadden. Fie had graag nog eens met haar blote voeten in zee gelopen, wat we dan ook deden, via de achterkant van de camping, ga je zo een kort stukje door de duinen, op het strand zagen we dat het juist laag water was, en was het ongeveer een  kilometer lopen tot aan de watergrens. Dit was echt genieten, bijna geen volk op het strand, eens aan de waterlijn wandelden we met onze voeten in het water tot aan de baai. Langs de enorme stenen die de sterkte van de golfbrekers bepalen, naderden we Petit Fort Philippe om tenslotte dan schuinweg naar de camping te wandelen. We zagen nog juist het einde van de finale basketwedstrijd, USA – Spanje, de eerste werd kampioen, met zo’n talenten niet echt moeilijk. Voor ons avondmaal gingen we nog eens tot aan de bar van de camping, waar Fie een ijsje at en Phil een trippel Karmeliet dronk, twee zelfs. Tegen 19u15 terug aan de camper, de zon was weg achter een wolkensluier, we aten binnen, hesp, sla en tomaat met een lekkere baguette vanuit de winkel van de camping. De vaat lieten we staan tot de dag nadien. Phil genoot nog van een deugddoende douche in de Mh, voor de rest van het voor onze laatste dag in Gravelines, nog wat tv kijken en deze tekst typen. De avond was gedaan tegen 23u, we gingen slapen.
Maandag 13 augustus: Naar huis, niet zo plezant opstaan. We waren wakker om 7u15, een klein uurtje nadien hadden we pannenkoeken gegeten en had Fie de vaat gedaan. Nog stroom afsluiten, schotel indraaien, grijs water laten lopen en toilet uitkuisen en we konden vertrekken om 8u45. Deze keer stuurde de dame uit onzen tomtom ons via Veurne naar Ieper, buiten een paar tractoren was het vlot rijden en parkeerden we de mobil rond 10u20 voor de deur. Het ledigen was vlug gedaan, we hadden er niet veel ingestoken ook. De plannen voor volgende uitstap kunnen dus ook worden gemaakt.

Foto’s