|
|
|
Datum : |
27
– 30 september |
|
|
Normaal waren we nog tot 30 september op de
terugweg vanuit Zwitserland. Door Covid-19
ging dit niet door en konden we dan toch
naar het uitgestelde communiefeest van de
dochter van Sofie van wie Phil dooppeter is.
Het feest ging door op zaterdag 26/09, zo
boekten we nog enkele dagen op de camping te
Ieper. |
|
Zondag 27 september: Op het middaguur kunnen we onze
plaats innemen op camping Jeugdstadion te
Ieper. Fie vertrok met de Nissan, nadat ze
bij ons nog enkele inkopen in Delhaize had
gedaan, Phil met onze Mobil II om 11u30. We
namen de Nissan mee, ze beloofden nogal wat
regen en op die manier konden we toch één en
ander gaan bezoeken op een iets verdere
afstand. Een dik half uur nadien kwam Phil
aan de slagboom die vanzelf openging. Dorien
was op de hoogte van onze komst en had ons
zien aankomen. We hadden plaats 3, dezelfde
die we hadden tijden ons verlof in
juli/augustus. Het was miezerig weer, buiten
stroom aansluiten en vlak zetten was er
niets nodig. We hadden net voor ons vertrek
nog een boterham gegeten als middagmaal. Het
was dan eerst wat luieren in onze Mobil II
voor we omstreeks 17u. gingen wandelen. We
hielden de wandeling kort door onze bril die
met het dragen van het masker altijd maar
aandampt. Een uurtje later waren we al terug
aan onze Mobil II, net op tijd voor het
aperitief. Ons avondmaal bestond uit een
schnitzel, witloof en aardappel. Phil nam de
vaat voor zijn rekening. De rest van de
avond bleven we binnen, keken wat tv en
gingen vroeg slapen, moe door de lange dag
op het communiefeest. Het was 22u.
Maandag 28 juli: Phil was wakker om
7u. en zette de koffie, Fie volgde om 8u. De
vriend van Phil, Philippe De Saert kwam die
dag, om samen in de namiddag naar een
herdenking in Passendale te gaan. Hij dacht
er van tussen 8u30 à 9u. te zijn, maar het
was wachten tot 10u. voor hij er was. Er was
blijkbaar langs alle kanten file op de
snelweg, maar hij moest nog ontbijten. Hij
at nog enkele boterhammen met een pot
koffie. We konden veel bijpraten over alles
wat er gebeurd was na onze laatste
ontmoeting en wat er nog allemaal op het
programma stond. Tegen het middaguur zorgde
Fie voor het middageten, biefstuk, erwten en
aardappelen. Tegen 12u55 was alles verorberd
en gingen de twee Phils de vaat doen, Fie
kwam bijspringen om alles terug op zijn
plaats te stoppen. Nadat we ons kostuum
hadden aangedaan, konden we omstreeks 14u.
vertrekken naar Passendale. Voor de
herdenking van de Karabiniers – Grenadiers
waren we op de hoogte gebracht van het 6e
Linie, daardoor kenden we niet veel
aanwezigen. We bezochten er de kerk en
bekeken eens alle gedenkplaten aan de muur
van het gemeentehuis. Eerst was er een
kransneerlegging aan het monument aan de
kerk, waar een klaroenspeler de last post
blies. Aan de gedenkplaten aan gemeentehuis
herhaalde zich dezelfde ceremonie, maar wel
met enkele kransen meer. Nadien verwelkomde
de burgemeester en de voorzitter ons voor
onze aanwezigheid en werden we uitgenodigd
om nog een glas te drinken. Alle covid-19
regels werden in acht genomen, het glas werd
gedronken in een tent, dit in vervanging van
de traditionele receptie, daarvoor
verontschuldigde de burgemeester zich ook
tegenover ons. Na het drankje besloten we om
nog eens iets te gaan bezoeken, het was pas
15u45. Het eerste wat we tegen kwamen, was
het Polygon Wood Cemetery. Fie dacht vanuit
de parking een korte weg te kennen naar het
kerkhof, maar ze stuurde ons de bossen in om
tenslotte met natte voeten op het kerkhof
uit te komen. Daar kan een mens zich wel een
uurtje bezighouden, we reden van daar terug
naar de camping. Phil DS reed ook zijn wagen
binnen. Omstreeks 18u30 gingen we naar het
centrum op zoek naar ons avondmaal, maar we
besloten snel om naar de Ypres Burger te
gaan. Phil DS at er een dubbel Poppyburger,
Phil en Fie een gewone Poppy burger. Meer
dan voldaan keerden we terug naar de
camping, maar bleven toch aan de Menenpoort
een half uurtje wachten, om nog eens de Last
Post mee te maken. Eens aan de camping
vertrok Phil DS huiswaarts, het was 20u20.
Voor de rest deden wij het rustig aan, tv
kijken en gaan slapen om 22u50.
Dinsdag 29 september: We hadden een
heel rustige nacht en het was blijkbaar
nodig, pas wakker om 8u40. Na de koffie en
een ontbijt met pannenkoeken maakten we ons
klaar om de streek van Mesen eens te gaan
verkennen. We vertrokken om 9u40 en
passeerden eerst in Wijtschate, nadat we het
marktje hadden verkend, volgden we de pijlen
naar het Wijtschate Military Cemetery, waar
er buiten de begraafplaats ook enkele
gedenkplaten staan. Van daaruit kwamen we
aan de Spanbroekmolenkrater, waar naast ook
Lone Tree Cemetery, een kleine
begraafplaats, ligt. De volgende stop was La
Clytte Military Cemetery, daar hadden we een
babbel met mensen die enkele grafstenen
opnieuw aan het graveren waren. Ze liggen er
wel bij, maar in een rare positie, lastiger
dan het eruit ziet. Van daar kwamen we aan
het Kemmel Chateau Military Cemetery, mooie
begraafplaats waar er een jonge dame aan het
opruimen was na het stormweer. We volgden de
weg naar het Croonaert Chapel Cemetery en
kwamen zo toevallig aan Bayerwald. Nadat we
de begraafplaats hadden bezocht, gingen we
naar Bayerwald, daar moesten we onze
toegangskaarten nog kopen via de website.
Gelukkig kan dit nu allemaal en binnen de
5min waren we binnen. Een doolhof van
loopgraven met een grote geschiedenis, maar
dan een bezoek waard. De volgende
begraafplaats, die we zagen was Bus House
Cemetery. Een begraafplaats waar er
problemen zijn met de ondergrond, de muren
barsten en zelfs het bedrijf ernaast is ook
aan het wegzakken. Het vredeskruis is er al
afgebroken, benieuwd wat er na de winter zal
gebeuren. Daarna bracht de GPS ons
uiteindelijk in Mesen naar het Iers
Vredepark, waar er vele gedenkstenen liggen
en ook een hoge toren waar blijkbaar ook een
diversiteit aan rariteiten ligt. Van daar
kan je wandelen naar het New Zeeland
Battlefield Memorial Mesen, maar wij waren
niet op de hoogte en reden naar daar. We
hielden eens halt op het marktplein van
Mesen om enkele foto’s te nemen, maar we
konden door werken in het centrum een
begraafplaats niet bereiken. Net buiten het
centrum kwamen we aan Mesen Ridge Memorial
for the Missing New Zeelanders met
daarachter het Messines Ridge British
Cemetery. Daarna kwamen we via smalle
straatjes aan het Torreken Farm Cemetery
number One. Daarvoor moesten we bij een
ijzerhandelaar door land en ook door weiden
waar koeien stonden, maar ook een plaat met
“PAS OP VOOR DE STIER”… Verder rijdend langs
de smalle wegen zagen we iemand zijn
alpaca’s eten geven, daardoor zagen we nog
een begraafplaats liggen, Cabin Hill
Cemetery. Zo hadden we onze voormiddag goed
gevuld en lang, het was 14u40 toen we
beslisten dat het goed was geweest. We
moesten voorbij de Colruyt, Fie wilde nog
wat inkopen doen. Phil parkeerde de auto en
gaf de sleutel aan Fie. Phil ging te voet
naar onze Mobil II. Fie kwam terug van de
winkel met materiaal om wok klaar te maken.
Tegen dat deze klaar was na ons aperitief,
was het reeds 17u en het smaakte. Na de vaat
trakteerden we onszelf nog met een lekkere
Karmeliet. We gingen slapen om 22u40.
Woensdag 30 september: Wakker om
8u30, wat kan verlof lastig zijn. Phil zette
de koffie, Fie bakte nadien een
spiegeleitje. Om 10u waren we op weg naar de
kringloopwinkel. Na onze zoektocht die niks
opleverde gingen we richting centrum, maar
Phil was graag nog eens naar het kerkhof van
Ieper gaan kijken. Aan de poort zagen we dat
er werken waren en dat deze poort gesloten
was. Om ons aantal stappen te hebben,
wandelden we rond het kerkhof en kwamen via
een wijk uit in de Zonnebeekseweg. Daar
zagen we enkel graven van oud-strijders
waarvoor een bericht stond dat de concessie
ten einde was, jammer dat dit kan gebeuren.
Op het kerkhof is er wel een Militair
kerkhof van gesneuvelden van het gemenebest,
meest Engelsen. Ook enkel graven waarvan de
steen iets anders is, zijn van oud strijders
die wilden begraven worden bij hun makkers.
Op het Ypres Town Cemetery Extension kan dit
blijkbaar. Op het grondplan zagen we dat er
ook Belgische gesneuvelden lagen. Ook daar
verschilden de stenen met hetgeen we gewoon
zijn op Belgische Militaire begraafplaatsen.
Er was nog een perk, maar dit was
afgeschermd door de werken. We gingen van
daaruit nog eens tot aan de Menenpoort om
langs de vesten dan naar de camping te
wandelen. Het was bijna 13u toen we onze
Mobil II binnen stapten. Fie bereidde ons
middagmaal, zalm, mango, gerookte ham en
rucola salade. Nadat Phil nog naar de Waalse
Pijl had gekeken, begonnen we alles te
prepareren om naar huis te rijden. Bijna
alles kon mee met de Nissan. Eens Fie was
vertrokken, veegde Phil onze Mobil II nog
eens uit en borstelde het tapijt in de
cabine. De stroomdraad wegstoppen en de
keggen afdrogen en op hun plaats steken.
Nadat het toilet was geledigd, kon hij ook
naar huis rijden, waar hij om 17u50 aankwam.
Kilometerstand 79.997Km., Trip 77,6Km.,
Verbruik 10,9Km., Reistijd 1u12
Foto’s |
|
| |
|
