Zaterdag 25 september:
Phil had nog een paar late klanten en kwam
maar rond 12u50 thuis. Nog vlug Fie’s haar
in de juiste plooi leggen en wat eten, de
laatste dingen in orde brengen en we konden
tegen 13u30 vertrekken naar onze tussenstop
in Dieppe. We hadden 236km voor de boeg en
zouden volgens de GPS rond 16u56 ter plaatse
aankomen. Onderweg verliep alles vlot en
deden zo nog een twintig minuten profijt. De
camperplaats in Dieppe is een ruime op
verharde ondergrond en mooi gelegen parking
juist aan de inham van de zee naar de
jachthaven. Voor €7 mag je er 24u staan,
vers water en alles lozen is er geen
probleem, geen elektriciteit. Nadat we de
Phil & Fie Mobil hadden vlakgezet en de
schotel richtten, vertrokken we op
verkenning naar het centrum. Via de twee
bruggen kwamen we aan de aantrekkelijke
havenoever met talrijke restaurantjes en
cafeetjes. Op het einde van een kort
straatje rechts zagen we enkele
marktkraampjes staan, dus daarheen, we
kwamen terecht op een klein marktje waar ze
reeds aan het opruimen waren. Een kraam trok
Phil zijn aandacht, een kraam met glazen,
maar er waren nergens geen Stella glazen te
zien. Zo kwamen we in de winkelstraat en bij
het onderwerp, eten. Na wat overleg en met
het zicht in de etalage van “Boucherie
Breant” besloten we een drietal
verschillende worsten te kopen en van die
met een lekkere baguette en mosterd ons
avondeten te maken, ons brood kochten we bij
B. Masson. Eens terug aan de haven besloten
we nog een aperitiefje te drinken op het
terras van “Café de la Paix”, elk een Chimay
Trippel. We hadden nog een plaatsje in de
zon, maar een beetje later was die verdwenen
achter enkele donkere wolken.
 Fie dacht dat
we nog een fikse regenbui tegoed hadden,
maar daarentegen kwam de wind ferm opzetten
en waaide de regen gewoon over naar het
binnenland. Toch spoedden we ons naar onze
Mh waar Fie direct de panne op het vuur
zette om de worstjes te bakken. Ondertussen
genoten we reeds van een glaasje wijn en een
pintje. Eens ons vlees gebakken was, konden
we genieten van ons avondmaal, geen haute
cuisine maar wel lekker. De vaat kon wachten
tot de volgende morgen, nog de koffiekan
klaar zetten en onze pyjama’s aandoen en we
konden voor de rest van de avond zalig niets
doen. Fie was vlug in dromenland en Phil
typte nog deze tekst. Ondertussen was er een
SF film “Jumpers” mooie film. Rond 22u30
dachten we van te gaan slapen, maar bij het
klaarzetten van de fluitketel rook Phil dat
het water die uit de kraan kwam, stonk.
Nadat we het een tijdje lieten lopen,
verbeterde het. Phil poetste dan zijn tanden
en spoelde met dit water zijn mond, jongens,
een echt rotte smaak. Zo maakte Phil de
ingang van de tank vrij die onder de
treinzit verborgen zit. En smeet er 8 javel
en nog de drie resterende steradent
tabletten in. Dit kon staan “trekken” tot ’s
morgens. Terug met een gerust hart dat we
dit de dag nadien konden oplossen, gingen we
de Alkoof in. Slaapwel.
Zondag 26 september: Een nachtje met
veel wind waarin Phil vast sliep tot 6u30 en
na een plasstop nog terug indommelde tot
7u50. Fie daarentegen moest drie maal uit
bed van de dorst en om de verwarming
volledig af te leggen. Bij het wakker
worden, hoorden we dat het lichtjes begon te
regenen maar enkele minuten later was het
een hevige regenval.
 Phil zette koffie, zo
kond Phil kort daarop de rest van het brood
opeten en Fie een soort krakkotten. Tijdens
de vaste zondagmorgen programma’s waste Fie
nog de binnenruiten, die sterk aangedampt
waren door de koude regen. Zo vertrokken we
iets na 9u35 richting Sainte-Mére-Eglise. We
waren eerst op zoek naar een lozingplaats
waar we onze watertank konden laten
leeglopen. Een deel hadden we al door de
kranen laten lopen zodat de leidingen ook
eens grondig gereinigd werden. Op de
camperplaats in Doudeville konden we onze
vuilwatertank laten leeglopen maar ook de
verswatertank die hopelijk ondertussen de
reuk kwijt was. Met behulp van de kraan die
de boiler moet laten leeglopen, liep de tank
vlug leeg. In de Mh maakten we terug de tank
vrij en na het openen nam Phil deze onder
handen, met spons en microvezel doek was de
klus netjes en vlug gedaan. We konden er
geen vers water tanken, ze hadden de kraan
buiten werking gesteld.
 Zo moesten we op
zoek naar een andere plaats. In een van onze
boekjes vonden we langs het stuk snelweg dat
we volgden dat er een service punt was aan
een benzinestation. Op de Air de Boleville
konden we dan onze verswatertank vullen om
deze nog eens met proper water te spoelen.
We zaten op een snelweg met péage en stelde
dan maar dan maar de gps in naar Honfleur om
daar bij een Leclercq te gaan tanken. Voor
het stukje langs de snelweg betaalden we €
4,60 en op de Pont de Normandie €5. Daarna
hadden we nog een 145km te rijden naar onze
bestemming. Op een kleine honderd kilometer
stopten we nog om iets te eten, de
charcuterie die we mee hadden van thuis met
nog enkele krakkotten. Ondertussen lieten we
nog eens de verswatertank leeglopen nadat we
de kranen nog een tijd hadden laten lopen.
 De laatste kilometers bolden we vlot af en
kwamen zo tegen 14u30 aan bij de Municipal
camping van Ste-Mére-Eglise, dit kostte ons
€14,80. Ondertussen was de zwaar bewolkte
hemel opengetrokken en konden we genieten
van een aangename najaarszon. Bij de
receptie was er die dag niemand aanwezig en
konden we op die manier een willekeurige
plaats kiezen, nadat we onze verswatertank
hadden opgevuld. Na het vlakzetten en het
richten van de schotel vertrokken we
richting valschermspringer. Deze gemeente
met haar gekende oorlogsgeschiedenis, heeft
een mooie dorpsplaats waar men met de camper
ook 24u mag parkeren, voor lozen enz.
verwijzen ze u dan aan de voorkant van de
minicipal waar je vers water kan nemen voor
de prijs van €1.
 Bij bakkerij “Le Fournil de
Sainte-Mére-Eglise” is Fie nog een paar
broden gaan halen. Op het einde van onze
verkenning zijn we de kerk vanbinnen eens
gaan verkennen en dan in het café dat
uitzicht heeft op de man die daar al jaren
aan die kerk hangt iets gaan drinken “ Au
Domino”, Fie dronk er twee Leffe’s en Phil
twee Stella’s die we €10,40 betaalden. Fie
had nog zin in een hapje voor bij de
aperitief en haalde die bij “Limpasse Gourmande”
Op die manier kwamen we iets na 18u terug
bij de Mh aan. Phil ging nog eerst een
douche nemen, terwijl Fie reeds begon aan de
voorbereidingen van ons avondmaal. Biefstuk
met gestoofd witloof en suikerbonen, dit
vervolledigden we met ons brood, we worden
nog echte Fransen. Fie een glas wijn en Phil
een paar pintjes, daarna samen de vaat
waarvan Fie het afdrogen op haar nam. Voor
de rest van de avond was het rustig met wat
tv kijken, pintje drinken, Fie slapen en
Phil nog wat deze tekst voor zijn rekening
nemen.
Maandag 27 september: Opstaan om
8u08 Sg1 was reeds bezig, dus maar vlug de
fluitketel opzetten met water dat Fie buiten
aan de kraan was gaan nemen. Het water in de
tank was nog altijd niet optimaal van geur
en smaak. Fie kleedde haar ook vlug aan en
vertrok naar de bakker en kwam korte tijd
nadien terug met een baguette, twee
appelflappen en nog twee suissen die zorgden
voor een lekker ontbijt.
 Tegen 9u20 ging Fie
naar de receptie om onze rekening te
vereffenen. We betaalden €14,80 voor alles
erop en eraan, echt een aanrader. Onze
plannen waren eerst het
airborne museum
gaan bezoeken, wat we dan ook deden voor €7
per persoon. Een museum over de landing van
de geallieerden op 6 juni 1944. Hier en daar
verwijst men ook naar de film “De langste
dag”. Een film met het vele beeldmateriaal
die ze nog hadden van toen, konden we daar
ook bekijken. Ook een aanrader, wie
Sainte-mére-Eglise op zijn verlanglijstje
heeft staan, moet zeker niet twijfelen. Na
ons bezoek wandelden we naar Ferme-musée du
Cotentin, ongeveer 1km buiten het centrum,
iets verder dan de gendarmerie. Jammer
genoeg was deze gesloten, we keerden dan
maar op onze stappen terug. Eens terug in
het centrum ging Fie een apotheker binnen om
iets dat Phil zijn mond ontsmette. Na het
tanden poetsen met het slechte water had
Phil last in de mond van een ontstoken
gevoel, het werd Hextril met munt smaak. Bij
“Limpasse Gourmande” kochten we nog een
drietal soorten kaas om met onze baguette op
te eten als middagmaal. Eens terug op de
camping aten we deze met veel smaak op,
 Phil
met een pintje en Fie met een glas wijn. Na
de opkuis konden we vetrekken maar eerst nog
vers water bijtanken, we hadden zoveel
mogelijk water door de leidingen laten lopen
in de vuilwatertank om deze nog eens grondig
te spoelen. Zo moesten we bij het buiten
rijden nog eerst onze vuilwatertank nog
legen. Om 13u25 konden we dan vertrekken
richting Cherbourg waar we rond 14u
binnenreden. Er was daar op het eerste zicht
niks voor ons, maar we reden toch naar de
dichtst bijzijnde camperplaats aan de haven,
ongeveer 1,5 km van het centrum, maar deze
was afgesloten, er waren grote werken aan de
haven. Dan reden we naar de dichtstbijzijnde
camping in Tourlaville, deze was op 3,9 km
van het centrum, eens we daar aankwamen zijn
we gewoon doorgereden en even verderop
gestopt om te kijken waar we best reden.
Saint-Vaast-la-Hougue was de volgende
bestemming, in de Michelin ANWB Frankrijk
2008 zagen we dat er 2 forten waren, we gaan
er ook wel iets kunnen bezichtigen zeker? De
GPS ingesteld en deze stuurde ons via
Malpetus-s-Mer en dan de D26 naar de Camping
Galloutte in Sainte-Vaast. Net voor het
centrum stopten we aan de SuperU, waar Fie
wat aperitiefnootjes, water, tomaten,
paddenstoelen en een rij kleine potjes
confituur van Bonne Maman kocht.
 Eens op de
camping vroegen we een plaats voor 1 nacht
en een Wifi login voor 2u, daarvoor
betaalden we €19,95 voor de plaats en
elektriciteit en €2,50 voor de Wifi. De
uitbater van de camping is een man die erg
bij de pinken is en niet bang voor een grap
of een kwinkslag, een mens voelt zich daar
direct op zijn gemak. We kregen een plaats
net aan de receptie om goeie ontvangst van
de Wifi te hebben, wat dan ook perfect
werkte. Vlak zetten was niet nodig maar wel
uitkijken voor de schotel, richting zuiden
stonden er drie bomen, toch lukte het op
deze plaats. Van op deze plaats zagen we
Fort de la Hougue en waren we ongeveer een
600m van de haven. De haven, het mooiste van
het stadje, de rest, buiten de twee forten,
heeft niet veel te bieden. Nadat we de
camping hadden verkend, trokken we naar de
haven, de uitbater van de camping had ons
verwezen naar een verkoper van oesters, die
op het einde van de jachthaven een winkel
heeft, waar het ook mogelijk is een
degustatie te doen. Eens we aan de haven
waren, zagen we er diverse mensen bezig aan
verschillende boten met het herstellen van
visnetten,
 blijkbaar een dagelijks werk in
de haven. Lokalen komen er praten met de
vissers, een aangename sfeer kan je daar zo
opsnuiven samen met de geur van allerhande
zeedieren. We wandelden ook tot aan de
vuurtoren, iets verder zagen we dat er daar
een zeilboot “Le Marite” klaarlag waar men
de dag nadien een tweede mast om zou gezet
worden. Dit gebeuren was blijkbaar
belangrijk want het werd rechtstreeks
uitgezonden op Fr 3. Op dat moment besloten
we daar een dag langer te blijven om dit mee
te maken. Volledig op het einde zijn er daar
ook nog oesterbedden, die mooi te zien zijn
bij laag water. Na een korte zoektocht
vonden we ook de kerk, een kerk zonder toren
zit soms goed verscholen tussen de hogere
huizen. In de kerk was er een soort
eerbetoon aan de vissers. Rondom stonde er
taferelen die te maken hadden met het strand
en de visvangst en de namen van de vergane
vissersboten. Deze waren allemaal gemaakt in
crêpe papier. Eens terug dichter bij de
haven gingen we binnen bij “Le Débarcadére”
en bestelden ons daar een 1664 en een
Grimbergen. Als ons biertje bijna uit was,
zaten we nog te overleggen of we der nog een
zouden drinken, een groep West-Vlamingen
kwam daar binnen, blijkbaar een leraar met
enkele leerlingen van de zeevaartschool.
Door de aangename Babbel, dronken we nog een
biertje en rekenden af voor €10,40. Op naar
de Camping waar Fie Kippenfilets bakte met
paddenstoelen, tomaten en rijst. Nog wat tv
kijken achteraf en moe maar … voldaan in
bed.
Dinsdag 28 september: Opstaan tegen
8u25, sg1 was bijna gedaan, dju toch. Phil
zette de koffie en sneed een ananas in dikke
sneden om als ontbijt binnen te spelen. Na
het ontbijt nog een beetje rustig in de Mh
tv kijken en wat overleggen wat de plannen
waren.
 We vertrokken tegen 10u35 richting
Fort de la Hougue dat we zagen liggen van op
de camping. Eens we ter plaatste waren,
zagen we dat je enkel in weekend deze kon
bezichtigen maar wel er rond kon wandelen,
zo een 2 km ver. Na enkele honderden meters
kwamen we op een single track, mensen uit de
mountainbike wereld weten wat dit betekent.
Wij zagen lang de ene kant de zee en de
andere kant een wal rond de vesting. Fie
voelde het nu en dan draaien. Ongeveer na de
helft van de wandeling was er nog zo een
stuk, maar nog een beetje smaller… Het loont
wel de moeite om daar rond te lopen. Het
enorme gebouw in de vesting is militair
gebied, maar niet open voor publiek. De mast
van de zeilboot zouden ze plaatsen om 13u
dus wij terug richting haven, er was al wat
beweging rond de boot, er waren al mensen
bezig in een hoogte werker. Wij besloten dan
maar iets te gaan eten in “Le Cabestan” Niet
de grote chic maar het eten dat we
bestelden was lekker. Beiden aten we een Plateaux de fruit de mer, Fie met een
karafje wijn en Phil met 2 pilsjes Pelfort.
Voor dessert nam Fie een café Liegoise en
Phil een Glace Normande, appelijs met
calvados. Fie haar ijs was chocolade in
plaats van mokka, dat at ze niet graag dus
at Phil er maar twee, leekkkker Zenne. Juist
voor het dessert begonnen ze de mast op te
tillen, ook het vastzetten van zoiets valt
blijkbaar niet te onderschatten,
specialisten werk. Na nog enkele foto’s
wandelden we terug naar de camping en keek
Phil wat tv terwijl Fie wat buiten zat, het
weer viel echt goed mee. Opeens kwam Fie met
een lumineus idee, we zouden een partijtje
jeu de boules spelen waarbij ze Phil
afdroogde, Phil beweert de juiste maat van
ballen niet te hebben ;-). We hadden nog
brood nodig voor ons avondeten en vertrokken
rond 16u40 terug naar het centrum waar we
dan ook ons dagelijks brood vonden. We
gingen ook nog eens naar de boot gaan kijken
of ze al gedaan hadden, ze waren juist de
laatste werken voor vandaag aan het doen.
Wij gingen nog een pintje drinken in
dezelfde kroeg van de dag voordien, Phil
dronk hetzelfde maar Fie dronk eens een 1664
Blanc, een fruitig biertje dat ruikt en
smaakt naar perzik. Om terug naar de camping
te gaan vertrokken we terug naar de
mosselbedden om zo via de achterkant van de
haven terug bij de camping te komen. We
namen eerst een verfrissende douche en Phil
leegde nog het toilet. We aten de rest van
onze kazen op met ons vers brood. Een
pintje, een glaasje wijn wat tv en om 22u50
onder het dons.
Woensdag 29 september: Weer te laat
wakker, het is toch zalig slapen op een
rustige camping, we stonden op om 8u15, kan
nergens geen kwaad voor zeker ?
 Phil de
koffie, ontbijt, Fie ananas en Phil nog een
halve baguette met een paar van de
aangekochte confituurpotjes. Alles opruimen,
meeste water nog eens door de kranen laten
lopen om te spoelen om tenslotte nog de
vuilwatertank leeg te laten lopen,
ondertussen nog de kranen open om zoveel
mogelijk water uit de verswatertank te
verwijderen. Zelfs nog een beetje water
bijvullen terwijl de kranen openstonden.
9u40 vertrokken we dan vanuit de camping in Sainte-Vaast la Hougue met de bedoeling zo
dicht mogelijk bij de kust te blijven en
ergens uit te komen in de omgeving van
Riva-Bella. We reden bijna de volledige
route af op de D 514 via diverse dorpjes. Om
10u20 stopten we aan Utah beach, waar je op
de beach niets meer ziet van de landing, des
te meer in het museum waar je ook een mooi
filmpje kan bekijken. Phil kocht er nog een
paar munten ter aandenken. Rond de middag
vertrokken we terug, nu op zoek naar een
bakkerij die nog open is op het middaguur.
In Sainte-Marie-Du-Mont vonden we een
bakkerij die nog open was, we hadden toch al
ons brood.
 Om 12u30 kwamen we Isigny-Sur-Mer
binnengereden en zagen direct een
Intermarché waar Fie de nodige inkopen ging
doen. Nadat we onze weg verder zochten via
de D 514 kwamen we zo uit op de Pointe de
Hoc. Eens we daar de parking gevonden
hadden, aten we daar ons middagmaal, het
lekker brood en een deel van charcuterie die
Fie mee had uit het warenhuis. We gingen na
ons eten eens een kijkje nemen op de plaats.
Een plaats waar de Rangers in plaats van
geland, de kliffen opgeklommen hebben. Er
zijn ook nog mooie bunker te zien. Momenteel
zijn er werken aan de gang, ze zijn de
kliffen aan het versterken om de erosie
tegen te gaan. Daardoor is er een monument
weggenomen. De bedoeling van de werken kan
je daar bezien in een container waar er een
tv-scherm is geïnstalleerd waar alles in
detail word uitgelegd. Fie begon in het
begin van het bezoek met krampen, daardoor
verdween ze rap uit het decor en bezocht
Phil alleen alle bunkers en omgeving.
 Rond
14u40 konden we daar terug vertrekken op de
D 514 waar we hier en daar begonnen
uitkijken naar een overnachtingplaats.
Uiteindelijk kwamen we uit in Ouistreham
Riva Bella waar we binnenreden op de
Municipal Les Pommiers waar we amper €10,02
betaalden voor een verharde plaats met
elektriciteit. We lieten bij aankomst weer
ons water weglopen, om alles nog eens te
spoelen, Phil had nog altijd geen vertrouwen
in het water. Het toilet ledigen nam Fie op
haar, terwijl Phil alles coördineerde,
prettige taak. Als de werken gedaan waren,
twijfelden we nog waar we ontvangst zouden
hebben op tv maar zelfs op de eerst plaats
dichtst bij de bomen was het geen probleem. Ondertussen begon het wat te regenen, vlug
220v aansluiten en we zaten knus in de Mh,
Phil begon wat werk op de pc in te halen
door deze tekst te typen en Fie deed reeds
de voorbereidingen voor het avondeten. Phil
dronk voor het eten een Leffe trippel en nog
een blonde, Fie een glaasje wijn. Fie zorgde
tenslotte voor ons avondeten, biefstuk, sla
en tomaat. Nadien deed Phil de vaat. Phil
typte verder aan deze tekst en zo was het op
dit moment reeds 22u22. De regen was reeds
veel verminderd voor we gingen slapen.
Hopelijk morgen iets vroeger wakker :p
Donderdag 30 september: Opstaan doen
we gelukkig iedere dag, wanneer, das iets
anders. Het lukte wonderwel om 7u25, Phil
zet de koffie terwijl Fie nog wat
ligt te soezen in de alkoof. We hadden nog
een baguette over, die we smakelijk op aten
als ontbijt. Daar we de Mh niet vlak hadden
hoeven te zetten, moesten we juist maar de
kabel van de elektriciteit opruimen en de
schotel indraaien. We stelden de GPS In op
Honfleur, we moesten nog tanken en dachten
om zo terug via de Port de Normandie terug
te rijden. Voor ons dagelijks brood stopten
we nog in Yerville. Nadat we getankt hadden
stelden we het toestel in naar huis maar
zonder snelwegen en het stuurde ons naar de
Pont de Tancarville, voor ons geen probleem,
het is misschien iets korter. Tegen 13u55,
iets over de helft van de te af te leggen
weg, meer bepaald in Le Plessiel nabij
Abbeville vertrokken we na ons middagmaal om
de laatste km te bollen.
|
 |
Als we de grens
naderden, besloten we nog naar Poperinge te
gaan om nog enkele dingen aan te kopen voor
in de Mh, oa toiletpapier, toiletproduct en
reservelampjes voor de spots. Tegen 17u
parkeerden we de Mh voor onze deur en
terwijl Fie alles uithaalde, begon Phil
reeds met het water nog een paar keer te
verversen met de hoop dat het nu een normale
geur en smaak zal hebben.
Foto's |
