vrijdag 30 april:
Na voor beiden een drukke dag op het werk en
een goeie voorbereiding konden we reeds
tegen 17u 30 vertrekken voor een kleine
150Km richting Escalles. Deze keuze viel,
nadat er klanten van Phil de week voordien
daar een weekend waren geweest en een
positieve indruk nalieten.
Eens op de
snelweg nog tanken en Frankrijk binnen,
alles vlotjes tot we richting Duinkerke
uitreden, file en nog een file, we haalden
een gemiddelde van nog geen 10 Km per uur.
Normaal moesten we reeds tegen 19u15 ter
plaatse zijn, we waren er pas tegen 20u40…
Fie had de eigenaar wel opgebeld, om te laten
weten dat we iets later zouden zijn, geen
probleem wist de vriendelijke mijnheer ons
weten. Eens we ter plaatse waren, zagen we
dat we er eens op een
uitstap
hadden proberen te overnachten maar alles
was volzet. Na ons te hebben aangemeld,
mochten we kiezen waar we ons zouden
plaatsen. We kozen een plaats volledig op
het einde, niet nodig om op keggen te rijden
alles was , misschien met wat geluk, mooi
waterpas. Na de elektriciteit te hebben
aangesloten en de schotel te hebben gericht,
is Fie begonnen met ons avondmaal klaar te
maken, spaghetti natuurlijk, net zoals bijna
al onze eerste maaltijden tijdens onze
uitstappen. Het blijft lekker, na een glaasje
champagne als aperitief en ons eten was het
reeds 22u voorbij. Phil deed de vaat en Fie
droogde af, nadat alles op zijn plaats stond,
waren we op ons gemak. Phil startte de laptop
op om nog wat tekst in te typen. Na dit en
nog wat tv was het reeds middernacht tegen
dat we onder de wol gingen.
Zaterdag 01 mei 2010:
Opstaan tegen 7u15, tijdens de
nacht was het wolkendek volledig
dichtgeslibd en viel er een lichte regen.
Phil zette koffie en Fie mocht tegen 8u de
bestelde baguette halen. Deze aten we op met
confituur en een hazelnootpasta die Fie had
gekregen van een collega op het werk. Een
Italiaanse lekkernij, en het is echt lekker. Na
de vaat en de gebruikelijke
zondagmorgenprogramma’s zijn we vertrokken
richting Le Tréport. Onderweg nog gestopt in
een klein bakkerijtje om een baguette te
kopen. Zonder snelwegen reden we langs
aangename dorpjes zo een 127Km en een paar
uur later, tegen 12u aan op de
Camping Municipal Les Boucaniers. Na het vlak
zetten, elektriciteit aansluiten en de
schotel richten, konden we ons broodje met
een doos camembert en een glaasje wijn
opeten. Na ons middagmaal zijn we op
verkenning vertrokken naar het centrum. Via
de diverse haventjes tussen de camping en de
kust wandelden we naar de rechtse kant van
de kuststrook in het stadje. Fie zag enkele
vissersboten binnen komen en zo dwaalden we
nog meer naar rechts af, waar we dachten
enkele visjes rechtstreeks van de boten te
kunnen kopen, maar we liepen zo de slechte
richting uit en moesten gewoon op onze
stappen terug komen. Zo kwamen we aan de poissonnerie municipal, een kleine galerij
met een vijftal verschillende visverkopers
in. Jammer genoeg hadden we ons voorzien met
wat eten voor de eerste dagen en moesten we
hetgeen we meegebracht hadden ook opeten.
In het ander geval zou zo een kreeftje en
nog zo enkel beestjes ons wel gesmaakt
hebben, maar we konden weerstaan.
Deze
“zaal” was juist aan het rond punt bij de
casino van Le Tréport waar we juist aan de
andere kant, in de Bar de L’Esplanade ons eerste pintje dronken. Phil een Stella
van 50 cl en Fie een Leffe waar we voor het
geheel €9,40 betaalden. Juist voor de deur
was er een bejaarde man heel de tijd
accordeon aan het spelen, waar we dan ook
intens van genoten evenzeer als van ons
pintje. Na deze waren we klaar om met de
kabellift de klim naar de top van het stadje
te doen. Nadat we een viertal liften voor
ons hadden zien vertrekken was het onze
beurt, eens we boven waren, zagen we dat er
daar al een volledige woonwijk was maar ook
de restanten van wat ooit de bedoeling was
geweest een hotel te zijn waarvan de
kabellift een onderdeel was. Tijdens de
oorlog gebruikt als hospitaal maar dan door
de Duitse luchtmacht volledig plat
gebombardeerd, omdat het een herkenningspunt
was. Zo gingen we via de trappen terug naar
het oude stadsgedeelte om dan terug op de
boulevard uit te komen en nog een pint te
drinken op het terras van “Le Portus” maar
nu voor €8.40. Net als we terug naar de
camping vertrokken, begon het een beetje te
druppelen zodat we ons naar de camping
spoedden. Eens aan de receptie vroeg Fie of
we daar brood konden bestellen, maar de dame
achter de balie wist ons te vertellen dat we
dit moesten regelen met de persoon in de friture of moesten kijken wat de bakker de
volgende morgen mee had. Daar de friturist
niet aanwezig was, kozen we voor het
laatste.
Na nog een aperitiefje die bestond
uit een glaasje Papillon, bereidde Fie ons
een lekkere maaltijd, een biefstuk met sla
een aardappelen. Nog de vaat en het toilet
ledigen en we konden er tegen voor vandaag. Fie had nog zin in een ijsje
wat ze
vond in de frituur aan de ingang van de
camping. Het gebruikelijk tv kijken en deze tekst
intypen vervolledigde de dag en zo konden we
rond 23u in de alkoof gaan slapen, op naar
zondag.
Zondag 02 mei:
Na een goeie nachtrust opstaan tegen
8u is een mooi uur. Phil zet de koffie en
Fie gaat op zoek naar brood.
De bakker kwam
behalve op maandag, iedere dag op de camping
met heel lekker stokbrood. Na het ontbijt
heeft Phil de watertank bijgevuld, daar we
op keggen stonden en de schotel gericht
stond, werd die bijgevuld met een bidon van
10L. Vijf bidons voldeden om weer een dag of
twee weg te kunnen, ondertussen zorgde Fie
voor de vaat. Als de werkjes gedaan waren,
konden we vertrekken voor onze wandeling
naar Mers Les Bains, een prachtig kustdorpje
met een heel mooie markt en een ruime
camperplaats. Tegen 12u wandelden we terug
richting Le Tréport waar we uitkeken om op
een terrasje iets te drinken. Ondertussen
hadden we reeds besloten om deze middag
ergens mosselen te eten, zo belandden we op
het terras van “Les Comptoirs de L ‘Océan”
waar we ons elk een ricard trakteerden met
daarna mosselen Marinières met frietjes en
een kannetje rode wijn. Nadien genoten we
nog van een “grand café noir” en ook van een
babbel met een koppel die achter ons zat te
eten en van Duinkerke waren. Daar hebben we
dan ook een tafel voor de dag nadien
besproken om Phil zijn verjaardag te vieren
met een goeie “Plateau Fruit de mer”. Van
daar zijn we nog op zoek gegaan naar het
museum waar Phil de dag voordien nog enkele
mooie postkaarten had zien hangen en deze
wilde fotograferen. Nog een Broodje kopen
voor het avondeten en we konden terug
wandelen naar de camping om het een paar
uurtjes rustig aan te doen en wat tv te
kijken. Rond 17u30 zijn we dan eens naar het
centrum gewandeld om nog wat typische
charcuterie te gaan zoeken. Maar we kwamen
terug met een paar soortjes kaas een fles
wijn en nog een extra Banette, maar niet
zonder eerst nog het terrasje van “Le Portus”
te hebben gedaan met Fie een glaasje
champagne en Phil een stellatje van 50cl. In
een “plakregen” wandelden we terug naar de
Mh waar we rond 19u met een vlotte tred
aankwamen.
Vlug de verwarming wat hoger en
de natte vesten boven de douche ophangen, de
natte broeken hingen we vooraan in de cabine
waar ze een hele nacht hadden om te drogen.
Tegen 19u45 hebben we dan met smaak onze Banette’s met de aangekochte kaas opgegeten
samen met een glaasje wijn. De vaat kon
wachten tot de volgende morgen, nog wat tv
kijken terwijl het buiten lichte
stormneigingen begon te krijgen. De bomen op
de camping moesten plooien voor de wind die
recht uit zee kwam en de regen die met
de wind meekwam was even hevig. Fie lag na
een dag met vele wandelkilometers rap in
haar zetel en viel in slaap. Phil typte
ondertussen wat van deze tekst, dronk nog
een pintje en keek wat tv. Ze durven dan nog
beweren dat een man niet kan multitasken…
Tegen 23u zijn we moe, maar voldaan gaan
slapen.
Maandag 03 mei:
Na
een intense nachtrust kwamen we pas wakker
iets na 8u. De bakker kwam normaal niet naar
de camping op maandag. Zo startte Fie
richting centrum om brood of ontbijtkoeken
te halen.
Ondertussen zorgde Phil voor de
koffie en zag ook dat er toch een bakker
voorbij kwam, slecht begrepen door Fie of
een bakker die gezien had dat er nog veel
volk stond op de camping? Wie zal ooit de
waarheid weten. Na rustig van ons ontbijt te
hebben genoten en de vaat gedaan te hebben,
zijn we rond 10u30 vertrokken naar het einde
van de dijk waar we met een stevige tegen
bries en wat zand in de ogen toch raakten. Via enkele binnenwegen zijn we zo L'Eglise
St-Jacques gaan bezoeken. Langs de kerkweg kan je
gewoon de weg volgen naar de ruines van
l'abbaye Saint-Michel en enkele stappen verder
La Chapelle Saint-Julien. Eens we daar waren, konden we zowel een
aperitief gaan drinken naar de Mh. Phil
dronk een paar wc’tjes en Fie een paar Pappillons. Om de honger te stillen, deden we
een bokaal Weense worsten open, met de resten
van onze banette’s en wat mosterd konden we
er weer tegen. Na een tijdje met een trui
aan konden we toch in een T-shirt en short
genieten van het zonnetje. Phil was direct in
de stemming om een pintje te drinken. In de
zon liet onze thermometer 28° zien, in de
schaduw toch nog een 21° .
Zo hadden we een
aangename namiddag op de camping in de zon.
Na 17u is Fie een douche gaan nemen, bij
haar terugkomst klaagde ze van het koude
water, wat Phil eens ging testen. Inderdaad
het water was fris maar in de douche van
de gehandicapten kon je het water laten
lopen zonden continu de knop in te drukken,
zo was na een tijdje het water toch
aangenaam van temperatuur en ging Phil daar
ook douchen. Nadat Fie’s haar gebrusht was,
konden we vertrekken naar onze geboekte
plaats in het restaurant. De tegenwind
voelde fris aan, dus stapten we goed door,
zo waren we reeds om 18u40 ter plaatse. De
dame die van dienst was, zei ons dat de
service pas om 19u begon in tegenstelling
tot de dag voordien dat het reeds om 18u30
was dat ze begonnen. We waren een tafel
boven beloofd, voor diezelfde dame was het
in eerste instantie ook een probleem.
Blijkbaar konden we het niet verbergen, dat
het ons niet aanstond en was in de kortste
keren onze plaats bovenaan het venster toch
beschikbaar. Ons eten smaakte ons daarom
niet minder. Fie een glaasje champagne en
Phil een cocktail van champagne, calvados en
cider, als hoofdgerecht namen we een Pateau
de
Fruit de Mer Royal. Fie met een pichet rode
wijn en Phil met een Floreffe biertje. Als
dessert Fie Crepes Suzette en Phil een
Soufflé met Calvados. Voor dit alles
betaalden we €113,40, maar genoten er enorm
van. Voor ons beiden was het de tweede beste
“plateau” dat we ooit aten. Na de afrekening
terug naar de Mh, waar we nog wat tv keken en
ondertussen Phil nog een pintje dronk en Fie
vermoeid en mooi rood van de zon vlug in
slaap viel.
Dinsdag 04 mei:
Laatste verlofdag, Phil zijn verjaardag.
Opstaan om 7u35 en terwijl de fluitketel
opstaat, reeds beginnen met het een en ander
op zijn plaats te steken, zodat dit klaar is
voor vertrek. Van 8u15 zaten we op wacht
op de bakker die er dan ook was om 8u40.
Fie kon dan beginnen met ons ontbijt klaar
te maken. Een gebakken eitje, niets smaakt
beter ’s morgens. Na de verdere opkuis waren
we vertrekkensklaar, we hadden gezien dat er
op dinsdagmorgen een markt was, dus reden we
daar nog eerst naartoe.
De markt was enorm,
4 kramen 1 met groenten, 1 met kaas, 1 met
brood en 1 met speelgoed, dat was het. We
kochten er wat schapenkaas , voor €7,40 de
dame zocht enorm lang achter de 10 cent die
we terug moesten krijgen, totdat we zeiden
dat het ok was, blijkbaar stond ze daar
op te wachten. Tegen 10u15 waren we
terug aan de Mh en stelden de GPS in zonder
snelwegen 198Km en 3u49 min rijden, geen
probleem zolang het er maar rustig aan toe
gaat. Onderweg zijn we nog gestopt om een
broodje te kopen die we 's middags konden
opeten met onze kaas van op de markt. Op een
85 Km van huis in Busnes zijn we gestopt om
te eten, aan de overkant van de kerk was er
een kleine parking aan de gemeentelijke
technische dienst. Net op tijd om nog het
nieuws te kunnen zien op tv, dan nog vlug
ons beetje vaat doen, schotel terug plat en
we waren op weg voor de laatste etappe van
onze mooie uitstap. Langs smalle, maar mooie
wegen kwamen we in België binnen zonder maar
één teken van grens. Zo zou het overal
moeten zijn. Alles die kan slecht komen uit
de Mh halen, maar ook de kleren met een
winters tintje, die gaan we diep opbergen
voor enkele maanden. Op naar volgende.
Foto's |