Na ons lang verlof hebben we de gewoonte om het weekend van 15 augustus er nog een weekend aan te breien. Dit jaar besloten we er naar Normandië een familie bezoek er van te maken en vertrokken wel nog op vrijdag na het werk.

Vrijdag 12 augustus : De vrijdag, voor Fie reeds een gewone werkdag tot 17u, voor Phil een extra dag werken tijdens het verlof wel maar tot 16u. Het duurde iets langer, maar Phil was wel nog iets vroeger thuis dan Fie en kon op die manier nog de laatste voorbereidingen doen. Fie had het grootste deel op de middag in de Mh gestoken. Bij haar thuiskomst konden we binnen de kortste keren vertrekken. We reden de gemeente uit om 17u13, de GPS was ingesteld naar Francheville via de Municipal camping in Blangy-sur-Bresle, maar wel zonder tolwegen. De volledige weg was 364km en naar de camping zou het 199km moeten zijn. Op de snelweg verliep tot onze verwondering alles vlot rond Rijsel, enkel kilometers verder daarentegen zat alles toe door werken. Nooit echt stilstaan maar toch een10min vertraging.  Bij vertrek hadden we nog een halve tank brandstof, zo stopten we in Dainville bij de Leclerc en moesten er bij gebrek aan hoogte bij de hoog debiet pompen tanken. Zo was het een werk van lange duur om de nodige diesel aan de prijs van €1,259/L te kunnen tanken. Durfde Phil doorduwen, sloeg de pomp direct af, dus op halve kracht lukte het om een goeie 40L te tanken. Voor de rest zaten we op rustige wegen en reden langs mooie dorpjes. De GPS reed ons voortreffelijk tot aan de ingang van de camping tegen 20u45. Er stonden een honderdtal meter voor de camping zigeuners, hopelijk hebben we daar geen last van. De slagboom was open, geen probleem dus. Fie kwam terug naar buiten met een persoon die er niet echt vriendelijk uitzag, maar toch onze plaats aanwees, zelfs het juiste stopcontact dat we moesten gebruiken. Volgens zijn zeggen waren we te laat en waren we de laatste die hij vandaag op de camping liet, volgens ons had hij er eentje teveel op. Phil sloot de stroom aan, zette de Mh vlak en richtte de schotel, ondertussen begon Fie met ons eten, de beruchte spaghetti, klaar te maken. Als aperitief dronk Fie een glaasje wijn en Phil een whiskycola. Plots zagen we nog twee Engelse caravans en een camper oprijden, blijkbaar waren we toch niet de laatste. De vaat was voor morgen, maar het water waar de spaghetti in gekookt was, moest nog weggegoten worden. Fie ging dit doen op het sanitair blok en sprak de Engelsen aan en vroeg hoe de uitbater was, niks beter dan tegen ons dus, weten ze dat op de gemeente? Als we alles verduisterd hadden reed er nog “iets” op, misschien nog een laatste campinggast. We hoorden op de sportterreinen naast de camping nog wat luidruchtig geroep. Op de weg naast de camping passeerde er nu en dan een wagen of brommer in volle vaart. Voor de rest van de avond nog wat tv kijken en deze tekst verzorgen voor we gingen slapen rond 23u55. Slaapwel.
Zaterdag 13 augustus : Eens we in ons bed lagen, hoorden we niet veel meer dat ons stoorde. Dus, na een rustige nacht stond Phil op, zette koffie om 7u. en keek wat tv terwijl Fie nog wat bleef liggen. Ondertussen kregen we wel een fikse regenbui over ons die duurde zelfs tot nadat we onze pannenkoeken hadden opgegeten en Fie de enorme rekening van €10,75 was gaan betalen, maar nu aan een vriendelijke dame. En het bleef maar doorgaan, we deden ondertussen nog samen de vaat. Als het iets minderde nam Phil de stroomdraad weg en de keggen, bijna klaar om te vertrekken. Terwijl Fie de ruiten vanbinnen wat droogde, ging Phil het toilet ledigen, op die manier reden we om 10u05 weg van de camping richting de familie in Francheville. We hadden de GPS ingesteld zonder tolwegen, dus was het normaal dat er op niet teveel snelweg moest gereden worden, en dat doen we het liefst. Onze eerste stop was aan de Leclerc in Louviers waar Fie twee broden ging kopen, bij het vertrek tankten we nog diesel aan de economische prijs van €1,250. We reden dan verder tot in Damville waar er een prachtige picknick plaats is bij het binnenkomen van het stadje, een vijvertje, mooie natuur, wat moet een mens meer hebben bij het eten van een baguette met wat charcuterie en/of kaas. We vertrokken voor ons laatste km. Naar de familie. We hadden graag taart meegedaan, In Breteuil-sur-Iton vonden we nog een patisserie die open was. Fie kocht en een Taart met aardbeien in gelei en enkele religieuzes met mokka, wat ze naar onze mening lustten. Tegen 13u55 reden we het boerenhof op, Geneviëve riep direct dat we door mochten komen, Antoon (bidru) kwam ook direct een kijken wie er het hof op kwam. We waren enorm wel gekomen. Phil kreeg direct een pint voor zijne neus, Fie moest nog wachten om een glas wijn te drinken. Toon moest deze nog uit de kelder halen, niet de handigste in het fijn werk, brak zijn kurk af in de fles, Phil loste het probleem op. Er waren daar enkel familiale problemen met Guy, die met zijn nieuwe vriendin toch voor wat spanningen had gezorgd in het gezin. Hij heeft een vier hectare grond te koop gesteld  samen met al zijn koeien en stallen. Dat zorgt natuurlijk voor wat familiale problemen. We horen dat later dan wel weer. We hadden daar een goeie babbel, Phil ging mee met Antoon terwijl hij een deel van de koeien wat ander voedsel gaf. Phil en Antoon hebben blijkbaar een goed gevoel samen, ze begrijpen elkaar met weinig woorden, wat ook bleek uit hetgeen Antoon zei van ons vorig bezoek. We kregen nog vier lekkere flessen Bordeaux mee die van verre familie komt die ginder in de streek een wijngaard heeft. Tegen 15u30 vertrokken we vanuit Francheville richting Fécamps, terug zonder tolwegen. Op die manier reden we voor de eerste maal over de Pont De Brotonne. We  kwamen voorbij Bourghtheroulde Infreville waar we een deftige beenhouwerij zagen en daar filet D’Agneau kochten als avondeten. We hadden in gedachten om dicht bij ons doel nog ergens een Municipal te zoeken maar vonden nog “La Ferme La Hertraie” in Bec-De-Mortagne op 8Km van Fécamps. Een camping waar je kan op forel vissen, maar waar er ook veel activiteiten zijn. Een aanrader voor mensen die graag veel te doen hebben op de camping zelf. Fie ging de receptie binnen waar ze €18,75 betaalde voor één nacht en kwam terug met een plannetje en een ingangskaart, van de camping zodat we normaal gezien de slagboom omhoog kregen. Blijkbaar was er iets misgelopen in het programmeren van de kaart, we konden niet binnen rijden. Fie terug naar de receptie, de uitbaatster kwam mee om het nog eens voor te tonen, en het lukte. Gelukkig hadden we een rustige plaats op stek 27. Na ons huisje vlak zetten, stroom aansluiten (de kabel lag klaar) konden we op verkenning. Enkele stappen verder moesten we vlug terug, fie kreeg krampen en wilde zo vlug mogelijk de pot op, het lukte op tijd. Na de nodige werken verkenden we dan nog de rest, mooi en netjes als het maar droog is. We dronken dan voor aperitief een fles Jacquesson terwijl Fie de tomaten sneed, de rijst kookte en onze Filet D’Agneau bakte. Ons avondmaal was perfect, niks lieten we over. Alles opruimen en de vaat doen, Fie had wat last van de darmen, op de goeie momenten, Phil deed de vaat dus alleen. Geen probleem, tijdens het verlof mag/kan alles. Thuis is het iets anders, soms ;-). Voor de rest van de avond regende het en keken we TV met het eentonige geluid op de achtergrond, de regen. Na 300km rijden gingen we om 23u30 slapen.
Zondag 14 augustus : Phil was uit de veren 7u20, terug vroeg en vooral op zo een duistere dag, hopelijk niet teveel regen. Met een verse pot koffie wat tv kijken, terwijl Fie nog wat verder sliep, om 8u20 stapte ze toch naar beneden en kleedde haar direct aan om ons ontbijt te halen. Op de camping kan je blijkbaar van alles aankopen. Bij haar terugkomst had ze niks bij, ze wisten blijkbaar niet wanneer de bakker juist kwam. Fie ging dan eens naar de sanitaire blok kijken, een minpunt, vier douches voor een camping met zoveel staanplaatsen. Na een half uurtje ging ze nog eens naar de acceuil en kwam terug met een baguette. Phil bakte zijn eitjes met spek, Fie at haar brood met choco. Terwijl Phil zijn douche nam, zorgde Fie dat de vaat gedaan werd. Zelf ging ze dan eens kijken of er nog veel volk aan het sanitair stond, deze maal niet, maar alles zag er niet echt hygiënisch uit. Zo besloten we direct naar de Municipal in Fécamps te bellen, om te weten als er nog plaats vrij zou zijn. De persoon aan de telefoon was heel vriendelijk en vroeg enkel Phil zijn voornaam als bevestiging. Phil deed de stroomdraad weg, die was van de  camping zelf, dus geen natte kabel weg te steken. De keggen daarentegen waren voor de helft in de zachte bodem gezakt, de gaten zaten vol aarde dus, klopwerk. We wachtten ook om het toilet en grijs water te ledigen tot we op de andere camping waren. Fie had bij aankomst een magnetische kaart gekregen waarvoor ze €30 borg moest geven, bij het binnen komen werkte ze niet en bij het buiten rijden ook niet. Zo was het file achter de Mh voor ze tenslotte vanuit de acceuil de slagboom omhoog deden. Nog onze vuilnis in de container en we waren op weg naar onze volgende municipal. Onze GPS had weer zijn kuren en wilde ons bij het binnenkomen van de stad een éénrichtingsbaan in sturen, op die manier reden we nog eens de helft van de stad rond om tenslotte toch op onze bestemming aan te komen.
 De vriendelijke heer die Fie aan de telefoon had gesproken was bijna nog vriendelijker eens we daar waren. We kregen plaats 56 toegewezen, maar we moeten wel eens gaan kijken of we plaats genoeg zouden hebben. Het was een mooie plaats, het mooiste zicht dat we ooit vanuit de Mh hadden. Als we de camping opreden, lieten we nog eerst het grijs water lopen en ledigden het toilet. Eens op de plaats, de Mh vlak zetten, de stroom aansluiten en de schotel richten. We hadden nog brood nodig, zo gingen we direct richting centrum, brood halen. Langs de laagste kant van de camping kom je uit aan de casino en ben je in enkele stappen in het centrum. Net toen we langs de jachthaven kwamen, begon het te regenen, daar was juist een bakkerij en konden we de grootste regenval overbruggen.

We wandelden dan verder om eens een blik te gaan werpen op de camperplaats, die was bijna compleet en echt smalle plaatsen, leve onze campingplaats. Rechtover de camperplaats is er een lozingsplaats en een parking waar er campers mogen staan. Deze stond ook vol, voor zover we zagen zelfs met campers die daar overnacht hadden, misschien een gedoogplaats. Tussen de huizen door wandelden we terug naar de camping, tegen dat we er aankwamen waren we al goed nat. Zo een regen die je niet veel voelt, maar wel goed nat van wordt. We deden vlug iets anders aan zodat we het niet te koud kregen en kochten ons een aperitief. Fie dronk het restje van de champagne uit en Phil een whiskycola, na een tijdje aten we onze baguettes op met wat charcuterie en een glaasje wijn. Phil wilde deze avond een plateau fruits de mer gaan eten. We vertrokken rond 15u nog voor een verdere wandeling, zo konden we nog iets van ons middageten verwerken. De zon was ondertussen al meer en meer van de partij. We wandelden eerst nog naar boven om enkele foto’s te nemen van bovenop de camping en wandelden dan langs een andere kant naar het keienstrand tot aan de eerste vuurtoren om via de houten oversteekplaatsen terug tot aan de jachthaven te komen. Daar gingen we op het terras van Le Celtique onze dorst laven, Fie een Perrier en Phil een 50cl 1664 waar we €8,30 voor betaalden. In de zijstraat vonden we een winkeltje waar Fie boter ging kopen, de onze was door het wisselende weeromstandigheden, sterk. Via het Benedictine Kasteel wandelden we omhoog naar de camping waar we tegen 17u terug waren, de camping was stilletjes vol aan het lopen. Fie ging dan een douche nemen terwijl Phil aan deze tekst bezig was. Nog Fie’s kapsel in orde brengen en we konden terug naar het centrum. We dronken nog eerst een aperitief bij Le Celtique, kwestie van goeie smaak, Fie een Grimbergen en Phil een pastis. Nadien gingen we eten bij “Le progrès” we begonnen met een glaasje champagne, het volgende was een Plateau fruits de mer, als dessert at Phil een île  flottante en Fie twee bollen ijs, om af te sluiten met twee koffie’s. We betaalden voor het geheel €104,80 en het was het waard. Na het afrekenen gingen we terug naar de Mh, het was ondertussen wel frisjes geworden. Eens in de Mh deden we onze pyjama aan en dronken nog een slaapmutsje, Phil een pintje en Fie een Perrier, nog wat tv kijken. Tegen 23u30 de lichten uit en in de alkoof genieten van hopelijk een rustige nacht.
Maandag 15 augustus :  Phil was weer bij de vroege vogels, om 6u30 zette hij de fluitketel op het vuur. Het was moeilijk te blijven liggen met het idee van het mooie uitzicht. Alleen al het geluid van de branding nodigde al uit om op te staan. Zo zat Phil al met een verse kop koffie voor zijn neus tegen 6u50. Fie stond op om 7u45 en vertrok spoedig naar de bakker. Zo hadden we tegen 8u20 reeds ons ontbijt binnen, voor elk een croissant, appelflap en een suisse. Samen deden we de vaat en bespraken we de rest van onze laatste weekenddag. We besloten ondanks het mooie weer toch tegen 10u te vertrekken. Phil waste de ruiten van de cabine, terwijl Fie vanbinnen veegde. Nog de stroomkabel weg nemen en de keggen terug op hun plaats steken. We reden de camping af om 9u40 en daar we toch moesten voorbij komen, reden we de lozingplaats op om nog ons grijs water te laten lopen. We hadden de GPS ingesteld om ons thuis te brengen zonder snelwegen. Normaal gingen we van de kust weg in Abbeville, daar er land inwaarts veel wolken waren, zetten we de GPS af en reden op kaart verder. Eerst richting Boulogne om dan tenslotte richting St. Omer te rijden. We tankten nog eens wat bij in Attin aan een Leclerc en zochten we een mooi plaatsje om van ons middagmaal te kunnen genieten. We vonden een gepast plaatsje in  Saint-Martin-d'Hardinghem rechtop de kerk en naast het schooltje. Na een pintje bakte Fie ons biefstuk, dat we opaten met ijsbergsla en een baguette, het was dan wel al 13u30. We lieten het niet aan ons hart komen en zetten onze tafel en stoelen buiten in de warmte van de zon. Fie deed de vaat terwijl phil verder genoot van het zonnetje. Nadat alles terug op zijn plaats zat, ging Fie nog eens kijken tot aan het kerkje dat amper nog één maal in de maand gebruikt wordt. We vertrokken terug richting thuis, we hadden ons Vera ingesteld naar huis. Ze bracht ons via Hondschote zo naar Heuvelland tot we tenslotte in Gullegem uitkwamen. Daar reed Phil dan terug zijn eigen weg om nog iets te tonen in Kortrijk. Bij het voorbijrijden van de snookerzaal langs de bruggsesteenweg stond er een terras buiten in de stralende zon. We keerden de Mh en parkeerden ons dicht tegen de zaak en we genoten verder van Phil een halve liter Stelle en Fie van een Westmalle trippel. Nog een korte rit tot thuis, het was stil in de straat, geen moeite om de Mh mooi voor de deur te parkeren. We haalden al het nodige er uit, nog de was doen en hij was klaar voor een volgende uitstap.