|
Zaterdag 29
augustus: Nadat Fie ons huisje had gekuist en Phil zijn klanten had bediend konden we na een kleine hap vertrekken met de fiets naar de cp
tegen 12u30. Nadat de fietsen waren opgeladen en het grijs water gelost was konden we, nadat we nog waren gaan tanken, vertrekken. Met 19310 Km
op de teller reden we naar onze bestemming waar we omstreeks 14u30 aankwamen.  Fie betaalde er €48.44 voor ons verblijf, we kregen deze keer
plaats 373 toegewezen. Vlak zetten was niet nodig, enkel stroom aansluiten. Kort daarop vertrokken we naar de Carrefour, we deden nog een korte
wandeling vooraf via het achterpoortje van de camping langs de dijk om zo aan de winkel uit te komen. We kochten er ons vlees voor op de grill
en wat charcuterie. Bij de bakker in hetzelfde gebouw kochten we een baguette. Terug aan de camping stopten we een deel van onze aankopen in de
koelkast en placeerden ons buiten. Er was nogal wat wind, maar we losten het op door de luifel uit te draaien en de rainstopper te plaatsen. Nog
de tafel en stoelen buiten, we konden uit de wind genieten van de zon. Op het gepaste uur dronken we onze aperitief en begonnen ons avondmaal
klaar te maken. De aangekochte kippenvleugels en worstjes werden gebakken, terwijl Fie de rijst kookte en de sla waste. Samen zorgden we voor de
vaat, nadien was het nog buiten genieten tot het te fris werd. Ze spraken van onweer, we besloten alles buiten terug op te ruimen terwijl het
nog droog was. Toen het donker was vertrokken we gewapend met zaklampen naar de dijk om naar het vuurwerk te gaan kijken. We waren amper een
kleine kilometer ver toen het begon te druppelen, we keerden dan maar op onze stappen terug. We hoorden dan maar vanuit de camper het knallend
vuurwerk, volgend jaar beter. Tegen 23u30 was de moment om te gaan slapen aangebroken, wij onder de wol dan maar.
Zondag 30 augustus:
Als we gaan slapen doen we alle lichten uit, maar kort daarop was het flitslicht wat we te zien kregen. Het kleine dakvenstertje staat altijd
iets open om verse lucht binnen te krijgen, op die manier hadden we er een goed zicht op. Na een slechte nacht met veel regen, bliksems en
gedonder waren we toch om 8u wakker.  Terwijl Phil nog voor de koffie zorgde, ging Fie naar de bar ons ontbijt halen, croissants en
chocoladekoeken die nog warm waren. De regen en het onweer was gelukkig tegen de morgen gestopt. Na ons ontbijt nog een half uurtje op het gemak om
ons dan klaar te maken voor een toer met de fiets. Het jaar voordien waren we bij het wegrijden aan een rommelmarkt voorbij gekomen, we hadden
niks gevonden op het net dat het in Duinkerke zou zijn, maar we gingen toch op zoek. Aan het tweede kruispunt zag Fie een wegwijzer Rosendaël
staan, ze had op het net gezien dat er daar een rommelmarkt was, wij daarheen. Onderweg zagen we een kerkhof waar en militairen zouden liggen en
warempel, er lagen veel Fransen, twee Chinezen, maar ook een Belg, Jules-A Ollevier. We reden door naar het centrum van de gemeente en kwamen
inderdaad aan een rommelmarkt op een pleintje. Nadat we de fietsen goed hadden beveiligd, dachten we van rap rond te zijn, maar als we de straat
juist over het pleintje insloegen zagen we dat we verkeerd gedacht hadden. We slenterden twee volle uren op de markt rond en kochten er juist
geteld één Stellaglas. Het was middag, warm weer, dorstig weer… We reden naar het centrum van Duinkerke. Toen we een veilig plaatsje voor onze
fietsen hadden gevonden, gingen we op het terras van Grand Morien iets drinken. We bestudeerde de menukaart eens en bleven er ook om te eten.
Fie at mosselen met Roquefort en Phil op wijze van de chef, dit was met roquefort en spek. Ons dessert was voor Fie een verwenkoffie en voor
Phil een koffie met een Calvados. De fietsen stonden juist aan de toeristische info, Fie bestudeerde daar eens het stadplan en zag dat er een
Brits kerkhof was. Na een zoektocht vonden we tenslotte niet één maar verschillende monumenten. Een Poolse gedenksteen en een Joodse
zonnewijzer. Op het kerkhof van WW1 lagen er tot onze verbazing nogal wat Belgen met onder meer twee van het 5e Linieregiment.
Het Engels kerkhof
was een apart deel van het kerkhof, maar wel heel mooi. Op de
losstaande muren 4.528 Engelse en 6 Indische namen van gesneuvelden waarvan de graven niet gekend zijn. Er liggen daar 752 Engelsen, 34
Canadezen, 2 Australiërs, 5 Nieuw Zeelanders, 7 Tsjechen, 1 Noor en 9 Polen. Tevreden dat we dit nog hadden gevonden keerden we via de dijk
terug, we reden wel nog eens door tot in Leffrinckoucke voor we de camping binnen reden. De fietsen terug vast zetten, de zetels buiten en nog
wat nagenieten van hetgeen we op deze fietstocht allemaal gezien hadden. Terwijl we van de zon genoten, kregen we enkele nieuwe buren, het werd
wel niet zo druk als de dag voordien. We dronken buiten nog ons aperitief, maar eten deden we binnen. Na de vaat gingen we nog het toilet
ledigen, dit was dan ook al een werk die de dag nadien niet meer moest gebeuren. De avond vulden we met wat tv kijken en een lekker glaasje
wijn. Het was 22u30 toen we gingen slapen.
Maandag 31 augustus: Halverwege de nacht liep Fie rond, Phil hoorde ze iets zeggen en was
dus wakker. Blijkbaar was het al erg geweest van bliksems en regen, Phil sliep er deze keer gewoon door. Zo was hij al klaar wakker om 7u30 en
zette de koffie, volgens Fie maakte hij teveel gerucht en kon ze ook niet meer slapen. Ze ging dan maar tegen 8u onze ontbijtkoeken halen, deze
waren pas uit de oven, lekker. We begonnen alles op zijn plaats te zetten, stroomdraad opkuisen en we konden huiswaarts keren. We vertrokken om
9u30, het verkeer viel mee, we hadden slechter verwacht. De plaats voor ons huis was vrij, we parkeerden onze Mobil II netjes op zijn plaats en
haalden deze keer lakens en al er uit, grote was dus.
Op naar volgende.
Op de teller 19.506Km., Trip 202.3Km,
Verbruik 10.2L., Reistijd 3u.
Foto’s
|
