Werner, de stiefvader van Fie was graag nog eens naar zijn familie geweest in Normandië, we hoefden nog enkel een datum vast te leggen samen met de mensen in Frankrijk. Voor moedre en Werner een B&B en voor onze Mobil twee een campingplaatsje dichtbij. We zochten in de omgeving van onze bestemming en boekten waar we reeds waren geweest, in Breteuil sur Iton. Een mooie B&B “La Garance” en de camping “Les Berges de l’ Iton” werden aangeschreven voor twee overnachtingen.

Donderdag 30 april: We hadden wat meer kilometers op de teller dan onze laatste uitstap. Phil was alleen een drietal dagen op de muur van Hoei gaan staan om dicht bij de aankomst van de Waalse pijl te zijn. Op de terugweg stopte hij nog om de bandenwissel te laten doen en reed in de loop van de week nog naar de gasboer op de tank met propaan te laten vullen en ook de diesel terug op peil te zetten, klaar voor vertrek met 12409Km op de teller. We gingen overnachten in Jabbeke, zo moesten onze medereizigers geen verplaatsing doen. Rudi en Marie-Claire kwamen nog met onze groep tot daar nadat Phil deze had meegegeven in Hoei daar ze problemen hadden met hun batterijen. Toeval wilde dat Marie-claire Werner kende en vooral de moeder van Marie-Claire, de wereld is zo klein… Toen ze vertrokken waren, aten we nog een boterham, na nog een babbel gingen we slapen.
Vrijdag 01 mei: De wekker stond om 7u, maar tegen dan was de koffie reeds gezet. Iets na 8u konden we vertrekken richting Breteuil sus Iton, 395Km te rijden in 4u43. Voor het eerst reed onze Mobil II op Franse betaalwegen Met een tussenstop op de “Air de Maucomble”, waar we een vlugge hap aten en twee peages van respectievelijk €12,20 en €3,10 kwamen we aan de B&B omstreeks 13u10. Alles was vlot verlopen, het enige nadeel was, dat we naar de regen waren gereden. Nadat we de valies hadden achter gelaten reden we naar de camping waar onze vrije keuze op plaats 4 viel, een klein stukje verharde grond had onze aandacht getrokken om niet vast te rijden. We betaalden met de CampingCard €32,80, vlak zetten was niet nodig, enkel stroom aansluiten. We dronken met ons vieren een aperitiefje en besloten om dan toch nog de maaltijd die moedre had meegebracht, op te warmen. Macaroni met hesp en kaassaus, maar ook met witloof en spek in klaargemaakt, een aanrader. Ondertussen was het heel de tijd maar blijven regenen, aan wandelen moesten we niet denken. Er werd dus heel wat afgebabbeld. Na 19u aten we nog een boterhammetje, zo konden we voor de rest van de dag weg. Na deze wandelden we mee naar de B&B, zo een 800 van de camping. Op de terugweg zagen we nog een mooi oorlogsmonument, de dag nadien eens van dichter te bekijken. Terug in Mobil II deden we samen de vaat en keken nog wat tv meer bepaald naar “Full metal jacket”. Kort daarop was alles stil en donker ten huize van…
Zaterdag 02 mei: De wekker stond deze keer om 8u, maar Phil was deze weer een klein half uurtje voor en zorgde voor de koffie, ondertussen ging Fie een douche nemen. Nadat ze terug was genoten we eerst van enkele pannenkoeken. Na Fie’s haar gedroogd te hebben, was het Phil zijn beurt om te gaan douchen, ondertussen deed Fie de vaat. We moesten tegen 11u bij de neef van Werner zijn, terwijl Phil wat aan deze tekst werkte, ging Fie naar de bakker en ook Moedre en Werner tegemoet die te voet naar de camping gingen komen. Met vaste tred stapten ze de camping op, nog rustig alles vast zetten, de stroom ontkoppelen en we waren klaar om naar La Barre on Ouche te vertrekken. We kwamen er een tiental minuten te vroeg aan, maar waren meer dan welkom. De neven hadden veel bij te praten, maar er was jammer genoeg de taal barrière, we vertaalden zoveel mogelijk. Tegen het middaguur gingen we naar “Le Routier”, een gewoon café waar men ook dagschotels kan eten en nog lekkere ook. Na het aperitief aten we gerookte ham met meloen, het hoofdgerecht rundstong met een pikante saus, nadien nog kaas, taart en koffie. Er was ook nog een nicht van Werner die dicht bij het restaurant woonde mee gaan eten. Toen we vertrokken was het afscheid emotioneel met die nicht die reeds 89 jaar is. We voerden de neef en zijn vrouw nog naar huis, waar er na nog een korte babbel terug een emotioneel afscheid volgde, Werner en zijn familie, allemaal mensen waarvan de jongste bijna 85 jaar is. Het was tijdens het middagmaal terug beginnen regenen en het stopte niet meer. Terug in de camper speelden we een spelletje rummikub, dronken we nog een aperitief. Het was op die manier snel 18u30, tijd om nog een boterhammetje te eten. De vaat lieten we staan en wandelden terug mee met Moedre en Werner naar hun B&B. We wandelden zo snel mogelijk terug, het bleef maar regenen. We deden nog samen de vaat, nadat alles was opgeruimd, genoten we nog wat van tv kijken en deze tekst typen J. Fie ging slapen tegen 22u30 Phil hield het vol tot 23u15.
Zondag 03 mei : Ondanks de regen hadden we toch een goeie nacht en sliepen door tot 7u20. Fie ging ontbijtkoeken en een paar baguettes halen, na ons ontbijt ging Phil nog het toilet ledigen. We maakten alles klaar voor vertrek, en parkeerden onze Mobil II voor de B&B een tiental minuten voor de afgesproken tijd, maar onze mede reizigers zaten al op wacht. Na een paar foto’s vertrokken we naar Beauvais, we dachten dat een bezoek aan deze stad de moeite zou zijn. Na een dikke twee uur kwamen we de stad binnen gereden, maar het sloeg enorm tegen. De camperplaats was op een grote hoogte boven de stad, moeilijk voor Moedre en Werner  iedere wandeling deze hoogte te overbruggen. We reden verder op zoek naar iets dat de moeite was en reden richting Amiens, om daar dan naar Samara te rijden. Fie had dit op de kaart zien staan met één ster, maar wist niet dat het enkel een archeologische opgraving was, iets verder hadden we het dorpje Picquigny, daar besloten we op de parking naast het station een stukje baguette te eten met charcuterie. In overleg reden we van daar naar Péronne, maar onderweg kwamen we het mooiere stadje Albert tegen en gingen daar op zoek naar camping, B&B of Hotel. De camping hadden we vlug gevonden en zag er goed uit. Aan de kathedraal was er het “Hotel de la Basilique”, dit was volgeboekt, net buiten de stad was er nog een Ibis, maar het was bijna 2Km van de camping, veel te ver. Dan toch maar naar Péronne, de GPS stuurde ons naar Auberge de Remparts , eens daar bleek het een jeugdherberg te zijn, niks voor onze “oudjes” ;-). Volgens de GPS was het volgend hotel dicht bij de camping “Du Port de Plaisance” waar we het jaar voordien ook hadden gestaan, maar er was daar geen hotel meer.

Ondertussen was het opgehouden met regenen en kwam de zon nu en dan eens door de wolken piepen. Tenslotte trokken we naar de camping en gingen er vragen of er nog één van de chaletjes vrij was. De receptie was gesloten tot 17u, we waren er een klein uurtje te vroeg, maar zochten ons wel een mooie plaats zodat we ook nog satelliet ontvangst hadden. Er was nog een chalet vrij, nadat we deze waren gaan bekijken, stelden we onze stoelen en tafel buiten om er te genieten van een aperitiefje. Man wat was dit genieten, in de verte zagen we wel donkere wolken voorbij drijven, maar ze lieten ons gelukkig opzij liggen. Na het aperitief warmde moederke onze stoverij op, Fie schilde de aardappelen en sneed het witloof. De stoverij die Phil reed thuis bereid had, smaakte. Fie en moeder deden de vaat, om nog wat verse lucht te happen, deden we samen nog een wandeling rond de camping. Tegen 21u was iedereen in zijn eigen huisje, wij genoten nog wat van onze Mobil II, Fie ging slapen om 22u15, nadat Phil nog wat aan de tekst had gewerkt volgde hij om 23u50.
Maandag 04 mei: Zelfs op zijn verjaardag had Phil geen wekker nodig, nadat hij een half uurtje had liggen luisteren naar alle natuurgeluiden was hij koffie aan het zetten om 6u50. Om 8u mocht Fie de baguettes gaan halen bij het onthaal, maar deze waren reeds tien minuten vroeger ter plaatse. We aten alle vier samen in het chaletje, Moedre en Phil deden de vaat, terwijl Fie onze Mobil II wat ging opruimen. Moederke kuist wat hun huisje op en ging de jonge man in het onthaal gaan zeggen dat die mocht komen controleren. Alles werd properder achtergelaten dan bij aankomst, ze konden niet klagen. De GPS werd ingesteld naar Jabbeke zonder snelwegen, we dachten van wel iets tegen te komen onderweg waar we ons middagmaal konden nemen, maar dit is sneller gezegd dan gevonden. We reden dan maar naar Bray-Dunes. Toen we in Moëres passeerden, zagen we een restaurant “Société du Petit Maxime” met links van de weg een grote parking. We parkeerden ons daar en Moedre en Fie gingen eens kijken en vragen of we daar konden eten, het was toen 11u50. Toen ze wilden binnen gaan, vloog de deur open en vroeg de Aziatisch uitziende of ze iets zochten. Fie vroeg of we daar met vier personen konden eten en kreeg als antwoord “om 12u wel”, wij daar weg en door naar Bray-Dunes. We parkeerden ons op de parking aan de Rue d'Hondschoote, daar was er keuze genoeg van eetgelegenheden. Onze keuze viel op “Au Parking” waar alles er proper en netjes uitzag, enkel bij naar het toilet gaan, waren er honden en vogels te zien… Na een aperitiefje at Werner een entrecote en wij met drie kaakjes van zeewolf, nadien nog een verwenkoffie. Met een pintje en een karafje wijn betaalden we 135.20 voor het geheel. Na nog een ritje van 52Km kwamen we aan in Jabbeke, waar we na uithalen van hun bagage, afscheid namen van Moederke en Werner. We reden dan verder naar huis zonder snelwegen en parkeerden onze Mobil II omstreeks 17u voor onze woning. De buur stond juist buiten en presenteerde een pintje voor Phil zijn verjaardag, het werden er enkele, de camper werd tussen de biertjes in geledigd. Op naar volgende uitstap.

Kilometerstand 13497, Trip 1087.8Km, verbruik 10.4L, reistijd 18u36.

 Foto’s