Wie We Zijn

 

Onze Mobil

 

Onze Uitstappen

 

      België

      Frankrijk
      Italië

      Nederland

      Zwitserland

      Tsjechië
      Duitsland
      Denemarken
      Luxemburg
 

Links

 

Foto Album

 

Gastenboek

 

Home

 

Contact

 

Datum : 16 – 19 oktober

Het was reeds een jaar geleden dat we nog eens bij Phil’s familie in Normandië waren. Ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van Louis hadden we een uitnodiging gekregen om naar het feest te gaan. Het feest was op zaterdagavond, daarvoor sloot Phil zijn zaak op zaterdag, zodat we reeds een gedeelte van de weg konden afleggen de vrijdagavond. Zo besloten we deze keer via de snelwegen te rijden en te betalen op Franse wegen. Bij het zoeken naar een overnachtingplaats onderweg, waren de plaatsen te dicht bij huis oftewel op een honderd kilometer van onze bestemming. We besloten tenslotte dan maar tot op enkele Km van Bourth, waar Christine & Louis wonen, te rijden. We waren reeds één keer in Rugles geweest en wisten dat er daar normaal wel een plaatsje vrij is.


Vrijdag 16 oktober: Fie werkt tot 16u30 en Phil normaal tot 17u, maar stopte ook om 16u30. Op die manier waren we met 20.331Km op de teller, tegen 17u op weg. Onze GPS meldde geen problemen onderweg tot we de oprit naar Doornik voorbij waren, dan wist deze ons te vertellen dat er enkele minuten vertraging was. Het werd tenslotte een uur vertraging voor we Rijsel door waren. We hadden dan nog een 190Km tot Parijs af te leggen. De tolweg koste ons €23,20, eens op de ring rond Parijs was het terug aanschuiven op enkele plaatsen door een wagen die panne had of een klein ongeval. Eens de ring voorbij en op gewone wegen verliep het vlot. We hadden nog een goeie honderd Km te rijden, Fie smeerde ondertussen enkele boterhammen, zo moesten we niet meer eten bij onze aankomst. Phil had op de GPS het gewicht van onze Mobil II op 4.5 Ton gezet, deze stuurde ons dus overal rond waar er borden van max. 3.5 Ton stonden, niet goed dus. Op de cp hadden we nog een mooi plaatsje en konden zo direct alles afsluiten, het was 22u45, en nog wat tot rust komen en een pintje of glaasje wijn drinken. Na nog wat tv te kijken gingen we slapen. Het was iets na middernacht.
Zaterdag 17 oktober: We hadden gelukkig een rustige nacht en waren wakker iets na 8u. Terwijl Fie nog wat bekwam, zette Phil de koffie en ging enkele foto’s nemen rond de cp. Fie was ondertussen opgestaan en stond klaar om onze pannenkoeken op te warmen. Na het ontbijt deed Fie de vaat, terwijl Phil wat aan deze tekst werkte. We stonden op 11Km van Bourth, om 10u stuurde Fie een bericht om te weten vanaf wanneer we verwacht werden. Tegen 11U reden we daarheen, deze maal met de GPS terug op 3,5Ton… We waren een beetje te vroeg, maar vijf minuten nadien kwam Louis samen met Roland de poort opendoen, zodat we ons plaatsje in de tuin konden innemen. Christine en Thérèse waren nog naar de zaal waar het feest doorging. Na hun thuiskomst kregen we direct iets te drinken aangeboden. Het middageten werd klaargemaakt, rosbief en frietjes. Na nog wat gepalaver was het tijd om ons klaar te maken om naar de feestzaal te vertrekken.
We konden meerijden met Roland en Thérèse, het was amper 3,4Km verder. De zaal stond al klaar, nog enkel de glazen en versnaperingen moesten nog hun plaats krijgen. Wij waren er tegen 16u. De andere gasten werden vanaf 17u verwacht. Het duurde wat lang tot iedereen er was en we konden beginnen met het aperitief. Roland zorgde voor de muziek en hij kent er iets van. Buiten nu en dan eens een probleem met zijn tablet, verliep alles prima. Een vriend van Louis liet ook enkele mooie stukken horen op zijn trompet. Voor het aperitief was er keuze ten over, rosé schuimwijn, bier,  whisky, allerhande frisdranken dit met allerhande hapjes, maar vooral verrassingsbrood en dit op verschillende wijzen klaargemaakt.  Om 20u30 kwam de traiteur er aan met koud vis en vleesbuffet, een prachtig lekker buffet dat gesmaakt werd door de gasten, dit met een glaasje witte, rosé of rode wijn. Tegen 1u begonnen de eersten te vertrekken, het liep van toen voort snel leeg. Er bleven nog enkelen over om de vaat te doen, Phil hielp ondertussen tafels en stoelen aan de kant te zetten zodat de zaal al voor het grootste deel kon worden opgekuist. Het was bijna 3u. toen we terug naar onze Mobil II gingen, de wekker werd op 8u gezet.
Zondag 18 oktober: De wekker liep stipt af, Phil legde die af en liet Fie nog een dik half uur verder slapen. Tegen 9u waren we afgesproken voor ons ontbijt. Fie kon reeds wat baguette eten, maar Phil zijn maag werkte tegen en hield het bij een kop koffie. Er was afgesproken om op de middag met een vijftal koppels de resten te gaan opeten, maar eerst moesten we iets voor Phil gaan ophalen. Eén van de gasten was jager, Phil vroeg hem of hij al vossen had geschoten, omdat Phil er graag één had gehad. Hij wist te vertellen dat hij er thuis eentje had staan en zijn vrouw die graag zou kwijt zijn. Deze mochten we dus deze voormiddag nog gaan halen. Louis reed er ons naartoe samen met Roland. Bij de terugkeer was Phil een gelukkig mens. Buiten de vos kregen we nog cider, wijn en calvados te laden, het was plaatsjes zoeken om alles op een veilige manier thuis te brengen. We reden deze keer met Mobil II naar de feestzaal, zo konden we na het eten direct vertrekken. Het begon terug met een aperitief, maar Phil hield het bij water, we hadden nog een lange rit voor de boeg. Het verrassingsbrood en het koud buffet werden terug bovengehaald en met twaalf personen werd er terug goed gesmuld. We konden na een intens afscheid om 14u vertrekken, de GPS ingesteld zonder tolwegen. Er was weinig verkeer, maar Phil was moe en zag het niet zitten om de trip naar huis nog volledig af te werken. Zo besloten we om naar Le Tréport te rijden. In Rouen vonden we een tankstation, we gingen zeker onze bestemming niet kunnen bereiken zonder de tank op te vullen. Het was 17u15 toen we de cp opreden en ons plaatsje uitzochten. Vlakzetten was niet nodig, maar we sloten wel de stroomkabel aan, die was toch in de €9,50 inbegrepen. We zagen het niet zitten om eens op stap te gaan, we bleven dan maar rustig in onze warme camper. We dronken nog een kop soep als avondeten, meer hadden we na zo een weekend niet meer nodig. Fie deed nog de vaat, terwijl Phil aan deze tekst typte. Voor de rest zweefden we tussen wakker en slapen, Fie ging dan ook om 8u40 slapen. Phil volgde om 21u30.
Maandag 19 oktober: Rust, veel rust, het was 9u toen Phil Wakker werd en koffie zette. Fie hield het nog uit tot 9u50
J, maar ze haalde vlug haar achterstand in en bakte onze eitjes. Tegen 10u15 hadden we al genoten van ons ontbijt. Deze morgen was het elk zijn taak, Phil de vaat en Fie het toilet, goed bedeeld J. Bij het binnenrijden van Le Tréport hadden we twee militaire kerkhoven gezien, het kleinste was niet ver. We besloten omstreeks 11u. er eens naartoe te wandelen. Het was bijna heel de tijd klimmen om daar te geraken en we hadden er na zo’n feesten wel deugd van om eens in beweging te zijn. Net voor het militair is er het gewone kerkhof, maar we zagen er ook enkele Franse kruisjes staan en gingen daar eerst eens kijken. Op het einde van de rij lag Pieter Duffeleer, een Belg geboren te Onkerzeele en gesneuveld als militair van de 2de Jagers Te Voet. Daarnaast was dan het
“Le Tréport Military Cemetery” 445 gesneuvelden liggen.

We daalden dan terug af naar het centrum, dat dan tenslotte veel dichterbij was dan we dachten. Aan de vuurtoren volgden we eens de vissers die met een hangnet Sint-jakobsschelpen probeerden uit de vaargeul te vangen, ook enkele kleine vissersbootjes verlieten de haven van zodra het waterpeil dit toeliet. Het was reeds 14u20 toen we terug aan de cp waren, tijd voor ons middagmaal. We hadden stoverij, aardappelen en appelcompote mee, met niet teveel werk hadden we een lekkere maaltijd klaar. De vaat deden we samen. Na nog een korte opkuis reden we omstreeks 16u20 de cp af richting Dieppe waar het grotere kerkhof van Le Tréport was, het
“Mont-Huon military Cemetery” Hier liggen 2.351 militairen die gestorven zijn in het hospitaal van Le Tréport. De meesten uit WW1 maar ook 7 uit WW2. Er zijn ook 200 Duitse graven. De GPS stelden we tenslotte in zonder snelwegen, we hadden toch tijd. Na een paar uur rijden kwamen we voorbij Pernes en zagen we nog een militair kerkhof, parkeerplaatsje zoeken en gaan kijken. Het “Pernes British Cemetery” 1078 uit WW1 en 18 uit WW2. We vervolgden onze weg, de GPS stuurde ons via veel wegen waar men maar 50Km/h mag rijden, zo was het reeds 20u30 tegen dat we in Stasegem aankwamen. We moesten deze keer wel een buur vragen om zijn wagen een klein metertje achteruit te zetten, zodat onze Mobil II op zijn vaste plaats kon staan. We hadden veel uit te laden, de vos, witte, rode en rosé wijn, schuimwijn, cider en… een fles calvados van bij de boer J. De koelkast legen en de vuile was uit halen. Er rest ons nu nog alleen plannen te maken voor volgende uitstap.

Kilometerstand 21.146Km, Trip 814.9Km, Verbruik 10L., Reistijd 13u12.

Foto’s


© Phil en Fie 31/03/2016