Vrijdag 16 oktober: Fie werkt tot 16u30 en Phil normaal tot 17u, maar stopte ook om 16u30. Op die manier waren
we met 20.331Km op de teller, tegen 17u op weg. Onze GPS meldde geen problemen onderweg tot we de oprit naar Doornik voorbij waren, dan wist deze ons te vertellen dat er
enkele minuten vertraging was. Het werd tenslotte een uur vertraging voor we Rijsel door waren. We hadden dan nog een 190Km tot Parijs af te
leggen. De tolweg koste ons €23,20, eens op de ring rond Parijs was het terug aanschuiven op enkele plaatsen door een wagen die panne had of een
klein ongeval. Eens de ring voorbij en op gewone wegen verliep het vlot. We hadden nog een goeie honderd Km te rijden, Fie smeerde ondertussen
enkele boterhammen, zo moesten we niet meer eten bij onze aankomst. Phil had op de GPS het gewicht van onze Mobil II op 4.5 Ton gezet, deze
stuurde ons dus overal rond waar er borden van max. 3.5 Ton stonden, niet goed dus. Op de cp hadden we nog een mooi plaatsje en konden zo direct
alles afsluiten, het was 22u45, en nog wat tot rust komen en een pintje of glaasje wijn drinken. Na nog wat tv te kijken gingen we slapen. Het
was iets na middernacht. Zaterdag 17 oktober: We hadden gelukkig een rustige nacht en waren wakker iets na 8u. Terwijl Fie nog wat
bekwam, zette Phil de koffie en ging enkele foto’s nemen rond de cp. Fie was ondertussen opgestaan en stond klaar om onze pannenkoeken op te
warmen. Na het ontbijt deed Fie de vaat, terwijl Phil wat aan deze tekst werkte. We stonden op 11Km van Bourth, om 10u stuurde Fie een bericht om
te weten vanaf wanneer we verwacht werden. Tegen 11U reden we daarheen, deze maal met de GPS terug op 3,5Ton… We waren een beetje te vroeg, maar
vijf minuten nadien kwam Louis samen met Roland de poort opendoen, zodat we ons plaatsje in de tuin konden innemen. Christine en Thérèse waren
nog naar de zaal waar het feest doorging. Na hun thuiskomst kregen we direct iets te drinken aangeboden. Het middageten werd klaargemaakt,
rosbief en frietjes. Na nog wat gepalaver was het tijd om ons klaar te maken om naar de feestzaal te vertrekken. We konden meerijden met Roland
en Thérèse, het was amper 3,4Km verder. De zaal stond al klaar, nog enkel de glazen en versnaperingen moesten nog hun plaats krijgen. Wij waren
er tegen 16u. De andere gasten werden vanaf 17u verwacht. Het duurde wat lang tot iedereen er was en we konden beginnen met het aperitief.
Roland zorgde voor de muziek en hij kent er iets van. Buiten nu en dan eens een probleem met zijn tablet, verliep alles prima. Een vriend van
Louis liet ook enkele mooie stukken horen op zijn trompet. Voor het aperitief was er keuze ten over, rosé schuimwijn, bier, whisky, allerhande
frisdranken dit met allerhande hapjes, maar vooral verrassingsbrood en dit op verschillende wijzen klaargemaakt. Om 20u30 kwam de traiteur er
aan met koud vis en vleesbuffet, een prachtig lekker buffet dat gesmaakt werd door de gasten, dit met een glaasje witte, rosé of rode wijn.
Tegen 1u begonnen de eersten te vertrekken, het liep van toen voort snel leeg. Er bleven nog enkelen over om de vaat te doen, Phil hielp
ondertussen tafels en stoelen aan de kant te zetten zodat de zaal al voor het grootste deel kon worden opgekuist. Het was bijna 3u. toen we terug
naar onze Mobil II gingen, de wekker werd op 8u gezet. Zondag 18 oktober: De wekker liep stipt af, Phil legde die af en liet Fie nog
een dik half uur verder slapen. Tegen 9u waren we afgesproken voor ons ontbijt. Fie kon reeds wat baguette eten, maar Phil zijn maag werkte tegen
en hield het bij een kop koffie. Er was afgesproken om op de middag met een vijftal koppels de resten te gaan opeten, maar eerst moesten we iets
voor Phil gaan ophalen. Eén van de gasten was jager, Phil vroeg hem of hij al vossen had geschoten, omdat Phil er graag één had gehad. Hij wist
te vertellen dat hij er thuis eentje had staan en zijn vrouw die graag zou kwijt zijn. Deze mochten we dus deze voormiddag nog gaan halen. Louis
reed er ons naartoe samen met Roland. Bij de terugkeer was Phil een gelukkig mens. Buiten de vos kregen we nog cider, wijn en calvados te laden,
het was plaatsjes zoeken om alles op een veilige manier thuis te brengen. We reden deze keer met Mobil II naar de feestzaal, zo konden we na het
eten direct vertrekken. Het begon terug met een aperitief, maar Phil hield het bij water, we hadden nog een lange rit voor de boeg. Het
verrassingsbrood en het koud buffet werden terug bovengehaald en met twaalf personen werd er terug goed gesmuld. We konden na een intens afscheid om
14u vertrekken, de GPS ingesteld zonder tolwegen. Er was weinig verkeer, maar Phil was moe en zag het niet zitten om de trip naar huis nog
volledig af te werken. Zo besloten we om naar Le Tréport te rijden. In Rouen vonden we een tankstation, we gingen zeker onze bestemming niet
kunnen bereiken zonder de tank op te vullen. Het was 17u15 toen we de cp opreden en ons plaatsje uitzochten. Vlakzetten was niet nodig, maar we
sloten wel de stroomkabel aan, die was toch in de €9,50 inbegrepen. We zagen het niet zitten om eens op stap te gaan, we bleven dan maar rustig
in onze warme camper. We dronken nog een kop soep als avondeten, meer hadden we na zo een weekend niet meer nodig. Fie deed nog de vaat, terwijl
Phil aan deze tekst typte. Voor de rest zweefden we tussen wakker en slapen, Fie ging dan ook om 8u40 slapen. Phil volgde om 21u30.
Maandag 19 oktober: Rust, veel rust, het was 9u toen Phil Wakker werd en koffie zette. Fie hield het nog uit tot 9u50
J, maar ze haalde vlug haar achterstand in en bakte onze eitjes. Tegen 10u15 hadden we al
genoten van ons ontbijt. Deze morgen was het elk zijn taak, Phil de vaat en Fie het toilet, goed bedeeld J. Bij het
binnenrijden van Le Tréport hadden we twee militaire kerkhoven gezien, het kleinste was niet ver. We besloten omstreeks 11u. er eens naartoe te
wandelen. Het was bijna heel de tijd klimmen om daar te geraken en we hadden er na zo’n feesten wel deugd van om eens in beweging te zijn. Net
voor het militair is er het gewone kerkhof, maar we zagen er ook enkele Franse kruisjes staan en gingen daar eerst eens kijken. Op het einde van
de rij lag Pieter Duffeleer, een Belg geboren te Onkerzeele en gesneuveld als militair van de 2de Jagers Te Voet. Daarnaast was dan
het
“Le Tréport Military Cemetery” 445 gesneuvelden liggen.
We daalden dan terug af naar het centrum, dat dan tenslotte veel dichterbij was dan we
dachten. Aan de vuurtoren volgden we eens de vissers die met een hangnet Sint-jakobsschelpen probeerden uit de vaargeul te vangen, ook enkele
kleine vissersbootjes verlieten de haven van zodra het waterpeil dit toeliet. Het was reeds 14u20 toen we terug aan de cp waren, tijd voor ons
middagmaal. We hadden stoverij, aardappelen en appelcompote mee, met niet teveel werk hadden we een lekkere maaltijd klaar. De vaat deden we
samen. Na nog een korte opkuis reden we omstreeks 16u20 de cp af richting Dieppe waar het grotere kerkhof van Le Tréport was, het
“Mont-Huon military Cemetery” Hier liggen 2.351 militairen die gestorven zijn in het hospitaal van Le Tréport. De meesten uit
WW1 maar ook 7 uit WW2. Er zijn ook 200 Duitse graven. De GPS stelden we tenslotte in zonder snelwegen, we hadden toch tijd. Na een paar uur
rijden kwamen we voorbij Pernes en zagen we nog een militair kerkhof, parkeerplaatsje zoeken en gaan kijken. Het
“Pernes British Cemetery” 1078
uit WW1 en 18 uit WW2. We vervolgden onze weg, de GPS stuurde ons via veel wegen waar men maar 50Km/h mag rijden, zo was het reeds 20u30 tegen
dat we in Stasegem aankwamen. We moesten deze keer wel een buur vragen om zijn wagen een klein metertje achteruit te zetten, zodat onze Mobil II
op zijn vaste plaats kon staan. We hadden veel uit te laden, de vos, witte, rode en rosé wijn, schuimwijn, cider en… een fles calvados van bij
de boer J. De koelkast legen en de vuile was uit halen. Er rest ons nu nog alleen plannen te maken voor
volgende uitstap.
Kilometerstand
21.146Km, Trip 814.9Km, Verbruik 10L., Reistijd 13u12.
Foto’s |