|
|
|
Datum : |
26 – 28 maart |
|
|
De Kattekoers kwam er opnieuw aan, het laatste weekend van de maand maart. Phil besprak vlug een plaatsje op de cp in Ieper. Later
beseften we dat het dit weekend Pasen was, dus was de maandag een verlofdag. Phil stuurde vlug een mail om de boeking aan te passen en vroeg ook
een plaats op de camping. Dit zou plezanter zijn als de weergoden ons gunstig zouden geweest zijn. |
|
Zaterdag 26 maart: De voormiddag was vlug voorbij en wij waren vlug klaar om te vertrekken . Om 13u. waren we op weg naar Ieper,
met 24.477Km op de teller en 35Km te gaan. Tegen 13u27 rekenden we reeds af aan de automaat en reden naar onze plaats, A17. De plaatsen zijn ver
van vlak, we moesten op onze hoogste keggen helemaal tot boven rijden om bijna vlak te staan. Stroom aansluiten en op stap naar het centrum.
 De
dinsdag voordien was Fie haar steunzolen gaan halen, de enige schoenen waar ze deze in kreeg, waren onze wandelschoenen. Met deze was ze de rest
van de week gaan werken, zo gingen we nu op zoek naar een paar aangepaste. Fie had ergens modellen van deze zien staan, zo gingen we direct naar
daar kijken en vonden wat we zochten. We slenterden nog wat rond in het centrum, in het kruidvat vonden we nog een drinkbeker voor Cash, Phil
zijn kleinzoon. We belandden dan toch nog in ons stamcafé en dronken er een Karmeliet. Via de stadsmuur gingen we terug naar de camping, waar we
het nog wat rustig aan deden tot 18u45. Toen was het tijd om te vertrekken naar de Last Post, er was een Schotse band, een paar families en ook
een tweetal Canadese scholen. De begeleidster van de school die achter ons stond vroeg wat uitleg over de werkwijze van het gebeuren. Op die
manier werd er wat over en weer gepalaverd. Zo kwamen we te weten, dat de studenten zo een 4000 Canadese Dollars dit is ongeveer €2.700 moesten
betalen, kostelijke schoolreis, maar ze bezoeken wel vier landen. Toen de ceremonie gedaan was en we de Canadezen nog een goeie thuiskomst
wensten, kregen we elk een badge van Canada, een mooi gebaar van de juf en een bank vooruit. Terug in onze Mobil II moesten we nog eten. De
spaghetti smaakte voortreffelijk, samen deden we de vaat. Er restte nog enkel wat tv kijken, tegen 22u30 zaten we onder de wol.
Zondag 27
maart: Ergens tijdens de nacht hadden ze verdorie het uur wel veranderd van winter- naar zomeruur, een uurtje minder slaap. Op die manier
was het wel 8u15 toen Phil wakker was en koffie zette. Fie kwam wakker iets voor 9u en had zelfs niet gehoord dat er koffie klaar stond. Het was
koersdag, maar toch namen we nog eerst de tijd om pannenkoeken te eten als ontbijt. Nadat we ons hadden klaargemaakt, vertrokken we nog eerst
naar de Carrefour, onze boter was bijna op. We hadden reeds enkele bussen van de dames gezien en enkele renners van de beloften. We zagen de
start van de beloften en de ploegvoorstelling van de dames. Plots tikte er iemand op Phil zijn schouder, een renner van toen Phil ploegleider
was, eentje die nog eens kwam zeggen welke goeie tijd ze hadden toen hij de ploeg in handen had, een aangenaam weerzien. Na de start van de
dames gingen we naar de Ypra een picon drinken, daar is die heel lekker. De aankomst van de juniores mistten we, we gingen dan maar de camping
waar ze net Gent-Wevelgem begonnen uit te zenden.  Terwijl Phil de varkenstongen in tomatensaus opwarmde en de geschilde aardappelen van Fie
kookte, volgden we de koers en misten op die manier ook de aankomst van de beloften en de passage van de dames. Na ons middagmaal nam Fie een siesta, Phil deed ondertussen de vaat. Er was nog een passage van de elite omstreeks 16u40, Toen Fie wakker was om 16u maakten we ons klaar en
wandelden tot aan de Rijselpoort en wachtten de renners op, die met wat vertraging voorbij kwamen. Na hun passage keerden we zo snel mogelijk
terug naar de camping zodat we de aankomst nog zagen, Sagan was een mooie winnaar, maar Sep was nog een mooiere tweede. Best dat we ons gehaast
hadden of we kregen een ferme regenbui over ons heen. Om 18u45 vertrokken we terug naar de Last Post, er waren enkel wat families die
Poppy-kronen neer legden, een korte ceremonie dus, zo waren we snel terug in onze gezellige vakantiewoning. Nog wat boterhammen met charcuterie
en smeerkaas met een glaasje wijn als avondmaal en we konden er weer tegen. Het was rap 22u en Fie ging slapen, Phil werkte wat aan deze tekst
en volgde dan maar om 23u45.
Maandag 28 maart: We hadden wel eens een regenbui, maar toch waren we tegen 8u15 goed uitgeslapen. Met
een lekkere kop koffie en enkele toasten met confituur konden we starten. De zus van Fie zou met haar twee zonen en een vriend eens op bezoek
komen. Maar de zus had griep en besloot thuis te blijven. Lars en Wout daarentegen, kwamen samen met een Italiaanse vriend wel naar Ieper.
Ze
kwamen pas na de middag, op die manier konden we nog onze boodschappen doen. We vertrokken tegen 10u45 richting centrum, maar gingen nog eerst
eens kijken of het Britse kerkje “St George's Memorial Church” waar men zo een 500.000 Britse soldaten herdenkt die tijdens WWI gesneuveld zijn,
open was, maar die was gesloten, na de middag misschien meer geluk. Dan maar naar de Carrefour om ons dagelijks brood, en vlees, te gaan halen.
Met onze aankopen vertrokken we richting camping, maar het was aperitieftijd, we gingen binnen in “Sint-Arnoldus”
en dronken in het biercafé een picon
J. Terug in onze
Mobil II aten we onze aangekochte pistolets met charcuterie als middagmaal. Het was normaal de bedoeling van ’s avonds met onze bezoekers te
gaan eten. Ze hadden zich wat misrekend en kwamen er pas aan omstreeks 15u. De Italiaanse vriend had voor Fie een fles rode wijn mee, de echte
charme van die mannen zeker… Via de omwalling gingen we eerst tot aan het “Ramparts Cemetery, Lille Gate” om daarna naar het
 Britse kerkje te
wandelen, maar dit was jammer genoeg nog gesloten. Omdat Daniele (I) veel interesse had in het verleden, gingen we nog het Flanders Field Museum
bezoeken. Daar hadden we terug tegenslag, die sloot om 17u, we hadden maar een dik uur de tijd voor het bezoek. Zo misten we nog de laatste zaal
en ook het Canadees gedeelte, volgende keer beter. De last post stond als laatst op het programma, daar we zo vroeg buiten waren, gingen we nog
iets drinken, in het café ”Ypra” vonden we nog een plaatsje en dronken er een goeie pint. Tijdens het palaveren werd besloten om nog voor de
last post naar Tyne Cot Cemetery te gaan kijken, altijd de moeite om te bezoeken. Na dit reden we nog snel eens voorbij het Canadese monument
“The Brooding Soldier” bij Sint-Juliaan. Iets na 19u. waren we terug aan de Menenpoort. De jonge gasten gingen nog eerst op wandel, wij namen
onze plaatsen in, bij hun terugkomst stonden ze reeds op de derde rij. Na de ceremonie namen we afscheid, Lars, Wout en Daniele vertrokken naar
huis, wij gingen dan maar alleen een hamburger eten in Ypres Burger. Fie nam een Double poppy burger, Phil een chicken bbq burger beiden met
frieten en een 33cl pint. Tegen 21u waren we terug op wandel naar de camping en moesten er wel iets dieper inkruipen, voor de eerste maal in het
weekend waren onze vesten nat. Deze hingen we in de douche met de verwarming iets hoger zodat ze snel konden drogen. Op tv keken we nog naar de
mollenstreken van De Mol en gingen toen slapen.
Dinsdag 29 maart: De wekker stond op 6u30. Wat een nacht, waaien en regen, we waren
niet uitgeslapen. Er moest geen koffie gezet worden, Phil ging, nadat hij aangekleed was, de stroom afsluiten en reed van de keggen. Gelukkig
was de bui over en kon alles op zijn plaats gestoken worden zonder zelf nat te worden. Binnen zorgde Fie dat alles in orde was. Tegen 7u05 reden
we de camping af en kon Fie onze €4 borg voor de kaart terug halen. Door de paasvakantie was het rustig op de wegen, we reden vlot naar Stasegem
en parkeerden zonder maneuvers onze Mobil II voor de deur.
Kilometerstand: 25.549Km., Trip 72.8Km., Verbruik 12.3L., Reistijd 1u10.
Foto’s
|
|
| |
|
