Pasen, ieder jaar met Pasen brengen we een bezoek aan de familie in Francheville. Dit jaar reden we rechtstreeks naar daar, de dochter, Christine, liet ons weten dat ze ons reeds verwachtten de zaterdag. We bleven dus twee nachten op onze privé camperplaats. Er was koers in Stasegem op zaterdag, zo moesten we de Mh iets verder gaan zetten. We staken er al het nodige in op vrijdag, zo moesten we nog enkel de laptop, tablet’s en fototoestellen voor ons vertrek meenemen.

Zaterdag 19 april: Phil had mooi op tijd gedaan met werken. Om 12u20 waren we al op weg voor een vijftal uur. Alles verliep vlot, enkel in Rouen was het een beetje druk, maar buiten de rode lichten, stonden we nooit stil. Op die manier reden we om 17u15 het hof op, waar Geneviëve en Antoine ons reeds stonden op te wachten. Antoine deed direct de poort open om ons naar zijn parking door te laten, stroom aansluiten en we stonden er voor twee nachten. Eens binnen was het aperitief time met bubbels. We aten galentine met baguette en een glas rode wijn, achteraf nog een stukje kaas met nog een glaasje wijn. Tegen dat we naar de Mh gingen om 21u30 waren er twee flessen wijn leeg van het jaar 2000. Phil dronk nog een Karmeliet, maar die was er teveel aan J…Tanden poetsen en gaan slapen.
Zondag 20 april: Bijna heel de nacht een lichte regen, maar niet echt storend om te slapen. Phil stond op om vijf na acht en zette de fluitketel op het vuur om koffie te zetten. Bij de geur van verse koffie kwam Fie ook uit de alkoof, we deden het rustig aan tot 9u30. Als we klaar waren, gingen we binnen, maar Geneviëve lag al terug op haar bed om een beetje te rusten, wist Antoine ons te vertellen. We besloten nog een wandeling te doen. Richting Francheville kwamen we eerst aan de camping, waar we een paar jaar geleden stonden, maar nu volledig verlaten ligt. Jammer, een mooi gelegen municipal die verloren is gegaan. Iets verder zagen we enkele mooie vijvers liggen, we wandelden langs deze op onverharde wegen, zou er vis in zitten, of was het enkel voor de eendenjacht? We gingen nog langs het centrum waar de kerk dateert van de 12^de en 17^de eeuw en er een ijzersmeed museum is. Tegen 11u waren we terug bij de familie waar we wachtten tot Christine, Louis en Laura toekwamen. We begonnen terug met bubbels en quiche, het voorgerecht was galentine met komkommer en witte wijn, daarna rosbief met suikerbonen en rode wijn. Dan eerst een sorbet met calvados, kaas en daarna nog ananas- en appeltaart, terug veel te veel eten om goed te zijn. Nadien nog een gezellige babbel met wat Franse liedjes uit onze GSM’s. Omstreeks 18u30 vertrokken Christine en Co en wij deden nog een wandeling om nog wat verse lucht binnen te krijgen. Terug op het erf, dronken we nog een pintje en een Fanta. Tegen 19u45 waren we in de Mh en waren we eindelijk op ons gemak. Pyjama aan, wat tv kijken en wat aan deze tekst typen. Fie ging slapen om 21u30, Phil volgde om 22u.
Maandag 21 april: Terug een rustige nacht, maar de twee dagen met veel alcohol lieten zich toch voelen. Phil was reeds om 6u55 wakker, zette de koffie en keek wat tv, Fie volgde kort daarop. We gingen bij Geneviëve binnen omstreeks 9u om afscheid te nemen, Antoine had reeds onze emmer gevuld met enkele lekkere flessen wijn en ook een fles “goute”. We vertrokken nog eerst naar Breteuil om te gaan tanken bij de Carrefour, van daaruit moesten we nog een kleine 300Km rijden tot aan “camping La Paille Haute” een Acsi die de CampingCard aanvaardt. In Arras stopten we aan een Mc Donalds voor een vlugge middaghap. Als we de camping opreden, was er niemand in het onthaal, maar Fie belde naar het nummer en kreeg te horen dat we ons mochten plaatsen waar we wilden en alles wel in orde zou komen. Vlug vlak zetten, stroom aansluiten, tafel en stoelen buiten en genieten van de zon. Fie ging na een tijdje eens kijken naar de receptie, zodat we daar konden afrekenen, we konden daar verblijven voor €16. Als het wat bewolkt werd deden we eens de toer van de camping, heel kindvriendelijk met zwembad en zelfs een kleine kinderboerderij. Zelfs een visvijver kan je er vinden, voor ieder wat wils. Als we de kalkoen aan het bewonderen waren begonnen er enkele druppels te vallen, gelukkig waren we snel aan de Mh, want er is nogal een liter water gevallen, zelfs met het nodige licht- en klankspel. Het duurde wel bijna twee uur voor het stopte en Phil zich kon gaan douchen. Fie was ondertussen begonnen met enkele toastjes klaar te maken, dit met een glaasje wijn van 2005, het liet zich smaken. We keken nog wat tv tot het tijd was om te eten. Fie sneed een ijsbergsla en bakte worstjes in spek gerold, die we gekocht hadden in De Panne, ze waren wel vacuüm verpakt. Ondertussen begon het weer te regenen, jammer, we hadden liever buiten gegeten. Na het avondmaal deed Phil de vaat, voor de rest bleven we rustig in de Mh, keken wat tv en vielen in slaap… Tegen 22u30 was alles donker op plaats T36.
Dinsdag 21 april: Phil was terug vroeg wakker, maar terug een heel rustige nacht. Gelukkig bijna geen regen meer, maar wakker worden met de geluiden van de vroege vogels is zalig. Phil zette de koffie terwijl Fie nog een beetje lag te genieten. Tegen 8u maakte ze zich toch klaar om de bakker op te wachten die er normaal vanaf 8u15 moeten staan, maar hij was er maar een twintig minuten later. Fie kwam terug met 2 appelflappen en een stokbrood. Fie ging dan haar douche nemen. Na het ontbijt droogde Phil Fie’s haar en deden we nog een kleine vaat. Hier en daar nog enkele dingen vastzetten, verduistering en stroomkabel weg. Nu nog van de keggen rijden en we konden vertrekken naar Vimy, naar het Canadees gedenkteken. Daar waren we een paar jaar geleden geweest, maar we hadden dan de pech dat de batterijen van het fototoestel plat waren. Dit is een enorm monument in witsteen die bij een blauwe hemel prachtig tot zijn recht komt. Het jammere is dat het museum zo klein is opgevat, niet in verhouding tot het monument. Je kan er ook door loopgraven wandelen die iets te mooi zijn om het echte na te bootsen, maar alles bij elkaar is het wel de moeite om eens een ommetje te maken. Het was bijna middag, we gingen op zoek naar eten, we reden eens dwars door Lens, maar er was moeilijk parking te vinden, maar net buiten de stad zagen we een groot winkelcomplex en parkeerden ons daar. Er waren twee eetmogelijkheden, onze ogen vielen op een pizzeria “L’estaminet”. We aten er alle twee een Flammekuche Kebab. Fie met een glaasje rode wijn en Phil een Duvel. De GPS werd ingesteld naar Passendale, waar we nog eens wilden gaan kijken welk Canadees monument daar stond. 60Km verder hadden we het gevonden, natuurlijk niet zo groot als in Vimy maar je moet het toch ook gezien hebben. Er stond nu zelfs een foto met een kaars naast van een Duits in 1917 gesneuveld officier.

De laatste 38Km naar huis reden we zonder snelwegen, maar vlot. We kwamen net thuis toen de school gedaan was, enorm druk iedere keer aan ons huis, maar we hadden geluk en konden er toch de Mh parkeren. Op naar volgende.

Foto’s