Zoals ieder jaar gaan we met 1 november naar de familie in Normandië, dit jaar dus ook. Allerheiligen viel op een zaterdag, zo konden we vertrekken op vrijdagavond. We vertrokken met enkele kilometers meer op de teller dan na onze laatste uitstap. Phil was een weekendje gaan vissen op Lac Bernissart en was ook naar de bandenboer geweest om de camper zijn wintersloefen aan te doen. Alle voorbereidingen waren dus gedaan voor de koude dagen. Hoe meer we de dag van vertrek naderden hoe hoger de temperaturen kwamen, 20° de dag van vertrek… We hadden de route in twee gedeeld en planden een tussenstop op de camperplaats  in Neufchatel en Bray.

Vrijdag 31 oktober: Fie werkte tot 16u30 en Phil normaal tot 17u maar stopte een kwartiertje vroeger zodat we op tijd konden vertrekken. M.J. had voor broodjes gezorgd, deze gingen we opeten bij onze aankomst op de cp. We vertrokken om 17u15 en hadden 234Km voor de boeg, aankomst voorzien om 20u20. Alles verliep vlot  tot… we rond Rijsel kwamen, de GPS liet ons weten dat er een file was van 35 min. En dit was pas toen we reeds een half uur stapvoets reden. Met een uur vertraging konden we dan vlot doorrijden tot…. we in Le Boisle kwamen. We zagen bij het naderen blauwe en gele flikkerlichten. Wat was er daar gaande, stilstaand verkeer, politie controle? Nee dus, na een tijdje kwam er een takelwagen aangereden met een totaal verhakkelde wagen op, overlevenden bijna onwaarschijnlijk. Terwijl we stil stonden aten we nog onze broodjes op. Na terug een half uur te verliezen konden we de laatste 82Km afbollen en kwamen met 1u20 vertraging op de cp aan. Enkel een ticket nemen en een plaatsje zoeken, vlak zetten was niet echt nodig omdat het maar om te slapen was. Nadat alles verduisterd was, bekwamen we nog wat van de rit, keken wat tv en typte Phil wat van deze tekst. Tegen 23u gingen we dan maar slapen, zo waren we ’s morgens fris om de rest van de baan af te haspelen.
Zaterdag 1 november: De wekker liep af om 7u, een beetje vroeg, maar we hadden nog een twee uur te rijden. Phil zette de koffie en als deze klaar was, warmde Fie onze pannenkoeken op, Phil ging ondertussen enkele foto’s nemen van de cp. Na het ontbijt en de vaat konden we ons klaarmaken voor vertrek. Terwijl Phil naar de uitgang reed en ondertussen de motor wat warmer liet draaien, ging Fie afrekenen en betaalde €12. Normaal mag men er voor die som 24u staan. Op een 500m verder stopten we nog om te tanken, zo konden we weg tot we terug thuis waren. Zo op een zaterdagvoormiddag in Frankrijk rondrijden is een plezier, bijna geen verkeer, zo verliep alles vlot en waren we reeds om 10u30 aan het kerkhof waar André begraven ligt. Na een bezoek aan het kerkhof reden we door naar Bourth waar we om 11u verwacht werden, maar we kwamen een paar minuten vroeger aan dan onze gastheer en –vrouw, deze waren nog vlug enkele boodschappen gaan doen. We vlogen er dan ook direct in met een Martini, bij Phil met wat Gin er in, heel lekker maar na een drietal toch reeds voelbaar. Ons voorgerecht bestond uit rode kool, niet zoals wij die kennen, maar rauw en een warme roomsaus met gebakken spek erover, verrassend lekker. Als hoofdgerecht bakte Louis een entrecote op de haard, wat natuurlijk een nog betere smaak aan het vlees geeft. Dit alles met een glaasje wijn of een Duvelke. Nog een kop koffie met een gebakje en we konden er weer voor een tijdje tegen. Daar Christine wat werk had aan het avondeten en enkele voorbereidingen voor op zondag gingen Fie, Phil en Louis eens Verneuil-sur-Avre gaan bezoeken, de stad waar Louis is opgegroeid, we hadden dus een goeie gids mee. Het oude gedeelte van de stad is echt de moeite om eens te verkennen. We bezochten ook nog “La Tour Grise” waar er nog marteltuigen en ridderkledij te zien is, eens volledig boven kan men ook genieten van een mooi uitzicht boven de stad. Na nog een wandeling langs het marktplein en langs nog enkele mooie gebouwen kwamen we terug uit waar de wagen stond. Daar zagen we dat er ook een camperplaats is aan de feestzaal, men kan er staan met 3 campers. Eens terug in Bourth, was het terug aperitieftijd, we schakelden over op bubbels. Ondertussen bereide Christine onze “petit gris” voor, als voorgerecht 12 per persoon. Vervolgens nog een rosbief met boontjes, alles vergezeld van brood. Na nog een babbel en de vaat was het tijd om te gaan slapen, iedereen was meer dan voldaan. Terug in Mobil II wilde onze schotelantenne zich niet meer oprichten, het was te laat om nog de oorzaak te zoeken, werk voor morgen. Het was rond 21u30 toen we reeds onder de wol lagen.
Zondag 02 november: Geen wekker, maar Phil had heel slecht geslapen door een teveel aan. Fie iets beter, maar toch met een meer dan volle maag is het toch niet alles. We hadden afgesproken om omstreeks 9u te gaan ontbijten, Louis kwam ons juist halen, toen we uit de camper stapten, we waren dus mooi op tijd. Een paar croissants en een paar koppen koffie deden goed. Phil ging dan eens kijken wat er aan de schotel kon haperen, maar zag nergens losse draden. Louis gaf dan ook nog eens de volledige procedure van hoe hij zijn lekkere cider maakte. Om 11u kwamen Roland en Thérèse, mensen die we hadden leren kennen op het communiefeest van Laura verleden jaar, een gezellig koppel uit Dreux. We begonnen dan terug aan een goed gevuld menu: Bubbels met ovenhapjes, Lotte in een soort bouillabaise, eend met erwten, kaas en chocolademousse met brioche en tenslotte koffie. Het werd een heel aangename namiddag, maar terug van alles veel teveel, waar die mannen dat blijven steken is voor ons een raadsel. Tegen 19u30 vertrokken Roland en Thérèse terug naar Dreux, nadat wij de tafel hadden helpen afruimen gingen we ook naar onze Mobil II. Door een tekort aan schotelantenne keken we naar een DVD van het derde Duitse Rijk, de voorbereidingen van WWII. Fie hield het niet te lang vol, maar Phil ging pas om 22u45 slapen.
Maandag 03 november: Door het klokkengeluid waren we wakker iets na 7u. Phil zette de koffie en begon alles klaar te maken voor vertrek, Fie volgde pas om 8u en hielp ook nog wat, zodat we op het afgesproken uur, 8u30 een kop koffie konden gaan drinken bij Louis. Christine was reeds gaan werken en Laura al vertrokken naar school. Na afscheid te hebben genomen, vertrokken we naar Mont-St-Eloi, de GPS ingesteld zonder snelwegen en zo reden we 4u32 voor 264Km, das hetgeen Phil graag doet. We moesten wel onderweg nog eens ons toilet kunnen ledigen en vonden een mooie, nette loosplaats op de industriezone in Aubevoye. De volgende was een sanitaire stop ergens onderweg en een kopje koffie. Eens we Arras naderde kregen we toch honger, het was toen reeds 14u, we zagen een pijl van een Mc Donalds en volgden die, de regen kwam met bakken uit de lucht. Fie trok haar kap over haar hoofd en ging ons middagmaal halen. Het was nog een uurtje rijden naar de Mont-St-Eloi, op ons programma stonden nog een paar adressen van kerkhoven en monumenten, maar door de regen besloten we enkel nog de eerste te gaan bekijken. Toen we er aankwamen, was het net een beetje beter, zo konden we de ruïne van de abdij toch een gaan bekijken en ook nog het monument van het 4^de regiment de dragons portés. In de verte zagen we terug donkere wolken opzetten, wij daar weg. De GPS werd nu ingesteld naar huis, maar wel met snelwegen, het scheelde 40 minuten dat we sneller thuis gingen zijn en hadden zo nog de tijd om, na het ledigen, naar Campirama te rijden, zodat deze de schotel in orde konden brengen. Toen we er aan kwamen, was het nog druk, maar werden toch vlug geholpen, het was blijkbaar een fabrieksfout van teleco, er werd een slechte reeks gemaakt van de besturing voor de schotel. Er werd een nieuwe ingestoken, we kochten nog een volle gastank en op die manier waren we tegen 18u terug thuis met een herstelde schotelantenne en een verse reserve gastank, alles klaar voor volgende uitstap. Onze strip voegde 753Km toe op de teller  die nu op 6127Km stond. De rijtijd was 13u07 met een verbruik van 10.4L/100Km.

Foto’s