|
Zaterdag 29 november: In de voormiddag verliep alles vlot en konden we tegen 12u30 reeds vertrekken voor een ritje van 209Km,
aankomst voorzien omstreeks 15u. De GPS was ingesteld aan 90Km/u daardoor reden we 15min vroeger het domein op.  De vrouw des huizes wees ons de
richting die we moesten rijden aan. Via een keien weg en een kort stukje op gras, kwamen we aan op stek 7, waar Bart en Petra ons stonden op te
wachten. Phil wilde direct op de goeie plaats parkeren, maar het viel anders uit, we reden ons vast. Gelukkig werden we snel geholpen door de
uitbater, deze kwam ons met zijn bulldozer op de goeie plaats zetten en trok ons zelfs op de keggen zodat we direct vlak stonden. We betaalden
per visser direct aan de uitbaatster €60. We konden er vissen voor twee nachten met een bootje inbegrepen. Phil begon direct zijn stokken klaar
te zetten zodat het vissen kon beginnen. Bart was al een beetje bezig en zijn eerste vangst lag om 16u45 reeds in de weegzak. Toen deze aan de
weegschaal werd gehangen, kwamen de cijfers11,11 te. Bij Phil bleef alles stil… Bart zijn tweede was er reeds om 17u50 en woog 14.82Kg.
Ondertussen waren we aan het genieten van een aperitiefje en wat hapjes. De ijzeren ton en het snoeihout dat Bart mee had om vlees op te bakken
werd aangestoken. Om de rookontwikkeling dat deze teweeg bracht niet op de campers of onszelf te hebben, werd deze enkele keren van plaats
gewisseld, wat enkele hete hilarische momenten bijbracht. Na onze gebakken worsten en spek met een pistolet of sneetje brood deden de dames de
vaat. Een kleine twee uur na de vorige kwam Bart zijn derde vis boven met een gewicht van 17.35Kg, iedere keer een 3Kg er bij, waar gaat het
eindigen. Ondertussen voeren Phil en Bart terug de stokken uit. Na nog een slaapmutsje gingen we slapen.
Zondag 30 november: En we
konden slapen, niks van aanbeten. Goed uitgeslapen zette Phil de koffie en ging deze dan buiten opdrinken en ondertussen het aas aan de stokken
verversen en terug uitvaren. Bart wilde dat Phil een stok bij de zijne legde, zo had Phil ook meer kans op een aanbeet, wat later ook volgde,
maar de vis loste, jammer. Om 9u30 was het voor Bart voor de vierde maal prijs, een mooie 14.57Kg spiegel. Na een deugddoende tas soep begonnen
we na de middag aan het aperitief met een tafel vol hapjes. Met wat mist op het water bleef het stil, voor Bart tot 13u15, een run en na het
aanslaan een lomp iets aan de andere kant van de lijn. De vis zwom hem keer op keer in het kruit tot hij op een zeker moment niet meer los kwam.
De laatste oplossing was het bootje binnen, een bootje waarvan de roeispanen gewoon met een koord waren vastgemaakt, bijna niet te sturen. Met
een spaan dan maar proberen boven de vis te komen, wat ook lukte nadat we in een paar lijnen waren gevaren.
 De vis kwam los, maar bleef naar het
kruit duiken. Als hij loskwam deed hij onze boot rond zijn as draaien. Als meneer iets naar boven wilde komen, zagen we waarom hij zo
weerbarstig was. Met een goeie samenwerking lag hij tenslotte in het schepnet. Ons enig probleem was nu nog terug aan de oever geraken, wat
tenslotte toch lukte.
De anciens (die naam kregen we in Bernissart) hadden het gedaan. Toen het bakbeest, Bart zijn
winterbak aan de weegschaal
hing, was er een korte ontgoocheling, net geen 20Kg, de “naald” stokte op 19.79Kg, een mooi gespierde spiegel. Na iedere fotoshoot werden onze
dikkerds mooi terug gezet in hun natuurlijke habitat. Nadat alle stokken terug op hun plaats lagen besloten we om gewoon door te aperitieven en
wat vroeger ons avondmaal op te eten. De ton werd opnieuw aangestoken met de onmisbare rookontwikkeling, maar al onze rook ging de mist in
J. Het was ondertussen iets harder beginnen waaien we losten dit probleem op met we een paar windschermen.
Tegen 17u legde Bart de worsten, het spek en het biefstuk op de rooster, korte tijd nadien was het terug genieten van ons avondmaal. Nadien
legden we nog een paar stokken op andere plaatsen, zodat ze niet stoorden bij aanbeten in het donker. Na nog een slaapmutsje zaten we vroeg
onder de wol hopend op een drukke nacht van bijtende karper.
Maandag 01 december: In plaats dat de karper ons wakker hield, waren het
een paar signaaltjes op een stok met niks tot gevolg, regen op het dak,  felle wind die loeide onder het zonnepaneel met tussenin nog de
windschermen die omwaaiden tegen Mobil II, gelukkig geen schade. Een nacht van een paar uur aan een stuk slapen, lastig als je het ons vraagt.
Opstaan tegen 7u30, koffie zetten en buiten “genieten” van het leven in de natuur. Phil had er geen zin meer in en begon heel rustig alles op te
ruimen. Fie warmde nog enkele pannenkoeken op voor ontbijt en kuiste binnen wat op. Het was stil op het water, de aanbeten bleven uit voor ons,
een drietal stekken verder vingen ze nog een 18Kg, de vissen waren blijkbaar verhuisd. Bart en Petra volgden ons voorbeeld en ruimden ook al op.
Als Phil van de keggen reed, kon hij enkele meters rijden, maar raakte toch nog terug vast, dus was het wachten tot de uitbater terug was om ons
met de bull er uit te trekken. Bart, met dubbele banden achteraan, raakte daarentegen wel weg en parkeerde hem al op vaste ondergrond. Iets na
11u kwam de baas Mobil II verlossen van zijn gevangenschap en konden we vertrekken nadat we afscheid hadden genomen van de uitbaters, Bart en
Petra. Omstreeks 11u15 stelden we de GPS in naar Compiègne. We wilden eens gaan kijken naar de wagon waar de wapenstilstand in ondertekend is
geweest op 11 november 1918.  We hadden wel de naam van een straat, maar deze vond de GPS niet, een andere straat daar in de omgeving wel. Waar
we uitkwamen, was niks te zien. Dan maar eens opnieuw, Fie zag dan wegwijzers staan, wij daarheen. Op de parking stonden 3 auto’s en er kwam net
na ons nog een camper opgereden, rustig, er stond wel een verwittiging dat er kans was op diefstal. Zetten ze dat niet overal op de parkings om
de verantwoordelijkheid te verschuiven? Voor ons bezoek betaalden we 2 maal €5, het is de moeite om daar eens rond te neuzen, er staat ook veel
over België. Na ons bezoek gingen we op zoek naar een mooi plaatsje om onze spaghetti op te eten wat we dan vonden omstreeks 14u15. Zonder
snelwegen naar huis nam nog een tijdje in beslag, op die manier was het, na een tankbeurt al 18u12 als we de Mobil II voorreden. Nog een half
uurtje werk om alles dat met vis in aanraking was, er uit te halen, zo kon er geen geur blijven hangen. Tot volgende.
De kilometerteller staat ondertussen op 6.956Km de rit was 444,1Km lang met deze maal een hoog verbruik door het sneller rijden om
snel aan het water te zijn. De totale reistijd was 7u28.
Foto’s |
