|
|
|
Datum : |
28 - 29
mei |
|
|
Normaal was er dit weekend
niks voorzien maar we hadden opeens twee
redenen om toch te vertrekken. De
wielerploeg waarvan Phil webmaster/ad
interim ploegleider had in de Beker van
België de leidersplaats zowel individueel en
in ploeg. Phil moest invallen en zich
aanbieden als mecanicien, enkel om de ploeg
uit nood te helpen. We hadden ook de Mh doen
herstellen aan de linker wielboog, wat ook
aanleg gaf om eens te vertrekken. De koers
was op zondag in Laarne, zo zochten we een
plaats om reeds op zaterdag te vertrekken
naar daar ergens in de omgeving. |
|
Zaterdag 28 mei:
We hadden
op vrijdag
reeds voor het grootste
deel de Mh klaargezet zodat Fie nog enkel de koelkast moest vullen met de
eetwaren die we in het weekend zouden nodig hebben. Phil moest iets langer
werken dan gewoonte en kwam zo maar tegen 13u05 thuis. Een uur later konden we
vertrekken richting Berlare, de dichtst gelegen camperplaats bij Laarne. Fie had
nog graag ergens melk gaan halen, deze vonden we in de Profi op een kleine
kilometer van onze bestemming. Pas dan beseften we dat we aan het Donkmeer
zouden staan, eigenlijk een positieve verassing, het was reeds twee jaar geleden
dat we daar ook waren. We reden eerst de camperplaats voorbij, maar via een
klein rondje kwamen we tenslotte toch goed uit. Eens we vlak stonden en de
schotel was gericht keek Phil nog naar de finale van de ronde van België. Nadat
Philip Gilbert de rit had gewonnen vertrokken we voor een wandeling rond het
meer. We kwamen langs de plaats waar ze vorige keer een podium aan het bouwen op
het water, dat deden ze nu opnieuw. Daar zagen we een affiche hangen van
optredens van enkele groepen, als we naar de datum keken was het tweede optreden
van drie "Such a night" vanavond The Beatles Revival, Piet Veerman, The
Equals, J. Vincent Edwards en nog veel meer. Hopelijk konden we een oog
dichtdoen. Na een ferme wandeling langs de eendenval en allerlei kunstwerken
die her en der verspreid staan in het bos, gingen we op het terras van ’t
Zoetemeer onze dorst gaan lessen, Fie dronk er een Trippel Karmeliet en Phil een
Duvel. Op het terras was het met momenten fris, de wind liet hem gelden, we
voelden zelfs nu en dan het water van de waterval tot bij ons. We lieten ons
drankje smaken en wandelden dan verder naar de Mh. Fie begon direct de broccoli
te kuisen terwijl Phil, nadat hij had ondervonden dat de koelkast niet meer
genoeg koelde, de brander eens uitblies zodat deze weer optimaal zou werken. Als
de broccoli gekookt was, moest Phil in beeld komen om de kaassaus te maken,
terwijl Fie de pot vast hield, zodat deze niet mee rond draaide, maakte Phil een
lekkere kaassaus. Fie bakte dan nog het biefstuk, ons avondmaal was klaar.
Ondertussen bleven de bezoekers van het optreden toekomen, de parkings bleken
veel te klein, iedereen parkeerde zich maar waar er een klein gaatje vrij was.
Nadat we lekker hadden gegeten, zorgden we samen voor de vaat, voor de rest van
de avond genoten we nog van wat tv kijken ondanks dat er nu en dan toch wat
druppels regen tegen de ruiten tikten. Fie ging onder de wol tegen 22u en Phil
volgde rond 23u nadat de film de bodyguard gedaan was.
Zondag 29 mei: Na een niet zo rustige nacht stonden we op om 7u40, Phil
zet de koffie en kort daarop zitten we te genieten van een lekkere kop. Elk
bakte zijn eitje op zijn manier, Phil met spek en Fie spiegeleieren. Verder
maakten we ons in alle rust klaar om te vertrekken en reden zo om 9u30 richting
Laarne. We reden zo naar de sporthall waar alle deelnemende ploegen aan de Grote
prijs Etienne De Wilde zich klaarmaakten. We waren meer dan op tijd, één enkele
wagen van een andere ploeg was reeds aanwezig. Na enkele minuten kwam ook
Kristof, de ploegleider, samen met Walter, de mecanicien en die zijn vrouw aan.
Kort nadien kwam ook de verzorger, Jelle, aan met de camionette waar al het
nodige in zat om de renners te spijzen. Als de renners begonnen aan te komen
gingen we eens op zoek naar de plaats waar de start en aankomst zou zijn, amper
op een 500 meter van waar we geparkeerd stonden, waren we al onder de
aankomstboog waar iedereen nog druk in de weer was om alle apparatuur klaar te
krijgen tegen de start om 12u. Via de industriezone kwamen we terug aan het
“rennersdorp” waar bijna alle renners van onze ploeg reeds waren aangekomen. Tim
De Troyer moest starten met de leiderstrui van de beker van België een mooi wit
pakje werd speciaal voor deze gelegenheid gemaakt met de passende sponsors er
op van de ploeg. Nadat de renners waren gekleed en de benen ingewreven hield
Kristof nog een briefing om de renners op de hoogte te houden van de gevaarlijke
punten en hoe ze het best hun leidersplaats konden verdedigen. Voor de start
werd nog een foto genomen van de voltallige ploeg en begeleiding. Op naar de
start, de ploeg van KSV Deerlijk Gaverzicht Matexi moest op de eerste rij
plaatsnemen, zo kon Phil nog een foto nemen van de renners die mooi voor het
peloton konden plaatsnemen. Ene klojo wilde niet uit de weg gaan, zo stond hij
ook op de foto die Phil nam net voor de start. We namen nog de truien aan die de
renners pas op het laatste af doen, wij konden ze dan aan de volgauto meegeven
nadat de renners vertrokken waren voor een grote lus naar de bergzone die ze
twee maal moesten nemen. Voor ons middagmaal aten we een hamburger, lekker vet,
dan vertrokken we voor een grotere verkenning van Laarne. Een seingever wees ons
er op dat we het parcours verlieten, er was ondertussen wel een afwachtingkoers
van nieuwelingen en daar we er geen zagen van onze ploeg zagen we het nut er
niet van in om op het parcours te blijven. Het was mooi warm zonnig weer zodat
we ons nogal rap op een terras zetten waar er reclame stond van Tongerlo, maar
er was daar geen Tongerlo te krijgen, dan maar een Duvel, geen Duvel te krijgen,
wel een leffe, dus werden het twee leffe’s die ons smaakten. We wandelden nog
eens naar de aankomst en aten nog een hamburger. Nog een dertig minuten wachten
en de beloften & elite z/c kwamen er aan, we hoorden via de radio dat er enkele
weg waren gereden uit het peloton, een van de grootste tegenstanders van Tim zat
in het groepje, op die manier moest Deerlijk het werk doen om het peloton terug
te brengen, het lukte niet en zo was de ploeg reeds moegestreden als ze terug in
Laarne kwamen. Ze maakten geen seconde goed op de leiders, er vertrokken nog
enkele renners uit het peloton zodat er dan een 14 vooraan zaten en op die
manier Tim zijn leiderstrui in gevaar kwam. Na de vier spannende plaatselijke
ronden kon Tim nag de sprint winnen van het peloton en bleef op die manier op
gelijke hoogte van punten met de eerste tegenstander. Daar Tim de vorige koers
kon winnen, bleef de trui in zijn bezit. Tussen de aankomst en het podium kwam
Jacques en zijn vrouw daar ook aan, Jacques is zo een beetje de papierman in het
bestuur van KSV Deerlijk maar ook een fijne fotograaf. Na het podium dronken we
nog een drietal pintjes om dan elk naar onze wagens te gaan. Eens we terug aan
de sporthall kwamen, stonden er bijna geen auto’s meer, we dachten van daar in de
mooie kantine iets te kunnen eten, niks dus. Er zat daar wel nog een delegatie
van Deerlijk na te genieten omdat ze nog de trui in hun bezit hadden. Tim was in
de koers ook nog gevallen, zo moet er tegen de volgende beker van België nog een
nieuw pak gemaakt worden. Wij dus terug naar de Mh, naar huis zonder snelwegen
in de hoop een eetgelegenheid tegen te komen naar ons budget. We naderden reeds
Waregem als we dan maar besloten om aan de frituur in Kruishoutem te stoppen en
daar te genieten van een ferm pak friet. In de frituur was er geen zitplaats
meer vrij, Fie ging dan maar de frieten halen en aten we deze op in de Mh, ze
smaakten toch zenne. Nog een 15Km en we parkeerden ons vakantiehuis na wat over
en weer rijden voor de deur. Op zondag zitten er altijd veel mensen in het café
op de hoek van onze straat, als we pech hebben, zoals deze keer, en het is de
laatste klant van het café die voor onze deur staat, kan het laat worden, maar
tenslotte kwam alles in orde. We moesten wachten tot de maandagmorgen om
alles uit te halen, wat dan ook gebeurde.
Foto’s |
|
|
| |
|
