zaterdag 12 maart: Fie had in de voormiddag de auto nodig en kwam Phil halen om 12u aan het kapsalon. Nog de fototoestellen en de laptop in de Mh, Fie een bad en Phil een douche, eten en Fie’s haar kappen, zo konden we om 13u15 vertrekken voor een ritje van 34,2Km. Met een mooie blauwe lucht kwamen we na 29min. aan op de camping Jeugdstation waar er nu 21 mooi brede camperplaatsen zijn aangemaakt met alles wat een mens nodig heeft. De slagboom was stuk en stond in  “geef acht” We reden zo maar naar onze plaats die we via mail besproken hadden. C1 was de eerste plaats juist aan het bureel van de camping. Deze was gesloten tot 16u, maar de dame was  blijkbaar aanwezig en bevestigde dat daar onze plaats was. Na het vlak zetten, elektriciteit aansluiten en de schotel richten, vertrokken we naar het centrum. Via de achterkant van de camping door het mooie stukje hoornwerkpark en onder de vestingmuur, kwamen we in het centrum. Wat etalages kijken en op zoek naar een kruidenierswinkel die we tenslotte vonden. We kochten er eieren, spek en gemalen kaas om ’s morgens een lekker omelet te maken. Na nog wat verkenning keerden we tegen 16u45 terug naar de Mh en dronken er een aperitiefje, Phil een Stella en at daarbij ook een blikje met kwartelbillen met foie gras. Ondertussen keken we naar de laatste kilometers van Parijs-Nice. Rond 18u begon Fie aan ons avondmaal, we wilden vroeg eten om op tijd te kunnen vertrekken naar de “Last Post”. De spaghetti smaakte zoals gewoonlijk, fantastisch en eigenlijk nog iets meer, we waren nu al bijna 3 weken aan het vasten, niks van koolhydraten, dus stel u voor. De vaat lieten we staan om op tijd te zijn voor het mooie spektakel. Eens we daar aankwamen was het al goed druk, gelukkig vonden we nog een plaatsje aan de ketting. De doedelzakken en de klaroens klonken prachtig onder de Menenpoort. Ondertussen was het een beetje beginnen regenen, zo spoedden we ons na de Last Post terug naar de Mh. We deden direct onze pyjama ’s aan, Phil zette water op het vuur om iets later dan samen de vaat te doen. Voor de rest een rustige avond met wat tv kijken, Fie viel al vlug in slaap en ging in de alkoof liggen, terwijl Phil aan deze tekst nog werkte en naar de film "Ghost" keek. Phil ging tenslotte ook slapen rond 23u
Zondag 13 maart: Na een heel rustige nacht waar we beiden met volle teugen van genoten, stonden we tegen 7u30 klaar wakker op. Phil zet de koffie, elk bakt zijn eigen eitjes. Fie moet enkel wat spek bij haar spiegeleitjes en Phil had er liever nog een beetje geraspte kaas bij. Dit samen met een lekkere kop koffie, meer moet da niet zijn. Fie ontfermde haar nog van de vaat, terwijl Phil wat typte en de juiste uren nog eens bekeek van al het gebeuren vandaag. De Juniores starten om 12u45 en de nieuwelingen om 15u, De beloften vertrekken van uit Deinze. We vertrokken rond 9u30 richting Rijselstraat, op zoek naar de startplaats , die we vlug vonden. De wagen van KSV Deerlijk vonden we direct op de markt, maar er was niemand van de ploeg in de buurt. Dan maar op zoek naar de inschrijvingen en de kleedkamers, de pijltjes stonden blijkbaar, in onze ogen, niet volledig in de juiste richting via een omweg stuurden ze de renners naar de sporthal die zich net naast de camping bevindt. De permanentie vonden we rechtop het stadhuis in het St Jansgodshuis, nadat we de mekanieker tenslotte toch aan de wagen hadden gezien. Als we tot daar gingen, kwam juist Frank, de ploegleider van de Juniores buiten, die was positief verrast ons daar te zien. Na nog een korte wandeling, ondervonden we dat alle Deerlijkse renners naar de kleedkamers waren, wij daarheen, maar niet zonder nog vlug eens naar de Mh te gaan om iets te drinken en eens naar het toilet te gaan.  Aan de sporthal namen we enkele foto’s van onze renners en vertrokken we terug naar de start die om 12u45 was. Na de start zijn we, nadat Fie was gaan reserveren, iets gaan eten in Resto Cyper, geen haute cuisine, simpel maar goed. We aten er een steak tartaar, Fie met een plat water en Phil met een Westmalle trippel. Voor dessert nam Phil een Dame Blanche en Fie een gewone Mokka ijs, voor dit alles betaalden we €45,10. De Beloften kwamen voor de eerste keer voorbij om 13u50 en we maakten dat we op post waren iets voorbij de Menenpoort om ze zo van een stukje verder te zien komen en op die manier ook enkele mooie foto’s zouden kunnen maken. Eens deze voorbij waren gekomen gingen we al slenteren naar de aankomstlijn. De juniores zouden nu nog 1 maal voorbij komen en zeven km nadien aankomen, kort daarop startten de nieuwelingen. Onderweg kwamen we de dochters Depeurs tegen die ons wisten te vertellen dat de volgwagen van Deerlijk bij de beloften een ongeval had tegengekomen en niet ver van de aankomst in een zijstraat stond, wij wisten direct wat gedaan. Eens we aan de wagen kwamen, zagen we Kristof, de ploegleider, meer dan aangeslagen bij de wagen staan. Zijn echtgenote, Veerle, was reeds op komst met een vervangwagen van de club. Ondertussen sprong Phil over de afsluitingen om de eerste passage van de Juniores en een kleine tien minuten later de aankomst te zien. Na de aankomst duurde het voor Kristof iets te lang voordat Veerle er aan kwam en begon reeds nu een dan een tikje hysterisch te reageren, hij was met niks meer te kalmeren. Veerle kwam er tenslotte toch aan ondanks de vele afgesloten wegen in Ieper.  Vlug alles van in de ene wagen overladen naar de andere en Kristof kon terug vertrekken. Veerle bleef alleen achter, zo besloten we bij haar te blijven, ze moest namelijk heel de tijd bij de wagen blijven. Ze belde ook nog naar touring wegenhulp om de wagen weg te laten slepen, de voorlichten waren stuk en het water was uit de radiator gelopen. Rond 15u40 kwamen de Nieuwelingen voor de eerste keer voorbij, na de tweede keer was de volgende keer dat we ze zagen, aankomst. Bij de beloften was het direct aankomst, Phil nam de nodige foto’s met eigenlijk enkel oog voor de Deerlijkse renners, veel waren er niet meer bij. Na de koers kwam Touring de geaccidenteerde wagen ophalen en konden we zo samen met Veerle naar de sporthal vertrekken waar we Kristof terug zagen met nog een probleem, in geen enkele auto zat er een ongevalformulier. Na nog een babbel vertrokken we dan maar naar onze Mh, we hadden dus van heel de namiddag nog niks gedronken, daar konden we dat heel simpel oplossen. Tegen 19u20 aten we ijsbergsla met resten van tonijnsalade, kaas en een blikje hepseworst. Phil nam de vaat voor zijn rekening en voor de rest was het een avondje tv kijken. We hadden reeds besloten om maar de maandagmorgen naar huis te vertrekken. Fie moest gaan werken en Phil zou naar de autokeuring gaan. Fie was alweer vroeg in dromenland maar ging pas een verdieping hoger rond 22u30. Phil typte ondertussen nog wat aan deze tekst en dronk nog een pintje , om dan rond 23u30 Fie’s voorbeeld te volgen.
Maandag 14 maart: We moesten vroeg uit de veren, voor ons is dat dan om 6u, koffie zetten, ons wat opfrissen zodat we om 7u naar de lozingplaats konen rijden om ons grijs water te laten lopen. We ledigden nog het chemisch toilet, weeral iets wat we thuis niet meer moesten doen. Door werken aan de snelweg stonden we nu en dan kort in de file, maar waren toch tegen 7u45 thuis. We haalden alles uit de Mh wat er niet vast blijft inzitten, zo kon Phil dan vertrekken naar de jaarlijkse keuring. Normaal is het daar tussen 7u en 8u30 nog rustig, toen Phil daar aankwam stonden er reeds een tiental voor, 1 van de banen was gesloten. Het was reeds 9u30 toe Phil naar huis kon rijden met een blanco keuringsbewijs.
Tot volgende

Foto's