Zaterdag 16 april: Na een week muurtegels te zetten en op te voegen, had Fie de zaterdagmorgen haar handen vol met het opkuisen van alle restjes die in de hoeken en aan vloer bleven kleven. Phil kapte enkel dames. Iets na 12u kwam Phil thuis, Fie zat op wacht om ook gekapt te worden. Wat eten en een douche pakken zodat we tegen 13u35 konden vertrekken naar camping Panorama in Kluisbergen waar we na een korte rit aankwamen. We kregen van de zus van de uitbaatster onze plaats aangewezen. Door het droge weer was er geen probleem om vast te rijden, maar de plaats lag enorm schuin en naast enkele grote sparren. Eerst eens goed kijken hoe we best zouden staan we reden eerst  in de breedte van de plaats, het was niet mogelijk de Mh enigszins vlak te krijgen. Toen kwam de persoon die rechtover ons stond een kijken hoe we aan het sukkelen waren. Volgens hetgeen hij reeds gezien had van voorhangers die op dezelfde plaats stonden, konden we maar beter in de lengte van de plaats staan om op die manier met de  schotel net tussen de bomen door ontvangst te krijgen en de Mh iets vlakker te zetten. Na enkele pogingen lukte het niet honderd procent en lieten we het voor wat het was. Na nog wat overleg haalde Phil zich een Stella uit en vroeg wat onze buur dronk, geen bier, We hadden gelukkig nog een fles jenever zitten, zo had onze helper ook een neutje. Iets later kwam het uit dat we beiden soms op de campersite zitten en  wisten op die manier nog over enkele onderwerpen te praten, hij logde in onder de naam Schipper, toffe gast. We hadden beloofd om rond 15u bij Phil zijn nichtje te zijn, we waren wel een 20 min. te laat, dat was geen probleem, het was vakantie. Het was ongeveer een kilometer stappen tot aan hun huis, prachtig gelegen, rustig en geen verkeer rond de deur. Kathleen en Denis kwamen ons tegemoet aan de grote baan, via een wandelweg kwamen we aan hun huis. Kimberley, de dochter zat met haar man en kindje in de tuin te genieten van onze mooie voorjaarszomer. Kathleen had voor zes personen, twee achtpersoons taarten en nog een doos met eclairs gaan halen, zeker genoeg voor nog enkele dagen. Na de koffie zijn we dan eens gaan wandelen tot aan de camping, nadat we daar een glaasje hadden gedronken, stapten we terug berg af naar hun huis. Daar dronken we nog een paar glaasjes, Phil Duvel, Fie wijn, Denis Kasteelbier en Kathleen Campari zonder alcohol. Als het te fris werd, trokken we in huis waar we nog eentje dronken om dan lekkere broodjes met charcuterie te eten, waarbij natuurlijk nog een Duvelke. Gregory, de zoon kwam na een drukke dag in zijn huis te hebben gewerkt, ook thuis, maar was vergeten zijn materiaal binnen te zetten. Phil ging mee helpen om op die manier eens het werk van Gregory te zien. Deze heeft namelijk een ruwbouw gekocht en is ondertussen bijna twee jaar bezig met het af te werken. Jammer genoeg was het te donker om eens goed te kunnen kijken, doen we zeker ooit eens overdag. Als Fie haar fles rode wijn leeg was en Phil zijn laatste Duvel uit, vertrokken we samen mat Kathleen en Denis richting camping, maar we kwamen nog voorbij aan "De Rotonde" het café aan het ronde punt vlakbij de camping, daar dronken we dus nog een slaapmutsje. Na deze was het dan echt tijd om afscheid te nemen en trokken we verder naar de Mh, waar we dan ook binnen de tien minuten beiden onder de wol lagen.
Zondag 17 april: Opstaan om 8u Phil zet de koffie, Fie bak de eitjes. Voor Phil met spek en voor haar Sunny site up. We waren op ons gemak, Fie ging nog naar de receptie om af te rekenen, we mochten blijven staan tot wanneer we wilden en toch maar betalen voor één nacht. Op weinig campings is zoiets van toepassing, de uitbaatster zei wel dat het nog geen hoogseizoen was en daarmee… Phil’s dochter kwam ook eens op bezoek, we hadden afgesproken tegen 11u30 om dan op de middag ergens te gaan eten. Een paar jaar geleden hadden we daar ergens gaan eten met vrienden, zo gingen we eerst eens kijken om een tafel te bespreken. Voor 11u is op de Kluisberg alles stil, buiten de vele wielertoeristen die de helling beklimmen. In de “Big Ben” besproken we dan onze tafel voor vier. Eens terug op de camping ontvingen we een bericht dat ze nog, volgens de GPS, vijftien minuten moesten rijden tot aan de camping, wij maakten ons dan klaar en vertrokken richting uitgang. Kort nadien kwamen ze aan, daar het dan bijna 12u was gingen we direct richting restaurant waar ons besproken tafel stond te wachten. We dronken eerst een aperitief, Fie en Celine een glaasje Cava, Tom een Omer en Phil een whisky-cola. Voor middagmaal kozen Phil en Celine “Mix Ribbetjes” die bestonden uit zoete, spicy en Mexicaine. Fie nam enkel de mexicaine en Tom at Stoverij met frietjes. Tom dronk daarbij nog een Omer, Celine een Cola, Fie een karaf wijn en Phil een gewoon pintje. Eens we dit binnen hadden, waren we allen meer dan voldaan. De dag voordien hadden we aan Kathleen gezegd, indien ze het zag zitten, ze maar eens moesten komen om een wandeling te maken. Net als we rond waren in het restaurant belde ze om te weten waar we ergens waren. Van op de top van de Kluis wandelden we allen samen terug naar de camping waar we de stoelen uithaalden en de nodige dranken. Celine moest bij haar neef nog op baby bezoek tegen 15u zo vertrokken zij dan vanaf de camping en gingen wij vier, Phil, Fie, Kathleen en Denis, het bos binnen. Na een ferme wandeling stopten we aan het “pannekoekenhuisje” om een ijsje te eten. Kathleen en Denis een coupe advocaat, Fie een Mokka en Phil een Braisiliënne. Nadien dronken Phil en Kathleen nog een Koffie, Denis een Kasteelbierke en Fie een Trippel Ename. Na deze was het stilletjes tijd geworden om terug naar de Mh te gaan en afscheid te nemen. Nog één enkel pintje op de camping en alles ondertussen op zijn vaste plaats zetten. Na nog afscheid te hebben genomen van Phil’s nichtje en haar vriend namen we ook nog afscheid van onze overbuur, die we zijn zicht afnamen met daar te komen staan, maar volgens zijn zeggen verder gewoon geweldig, knap, slim en lief is ;-)… Ja schipper, elk zijn idee daarover hé. Vijfentwintig kilometer verder stonden we terug in Stasegem nadat we nog getankt hadden. Phil trok dinsdag naar de muur van Hoei om daar de Waalse pijl te volgen. We hadden niet veel uit te halen, we hebben enkele mooie weekends voor de boeg. Tot volgende.

Foto's